ÜVEY MİYİM?

26.Bölüm

Burak;tan

"GÜNEŞ!" Bağırarak güneşin yanına koşmaya başladık.

Önlerinde araba vardı göremiyorduk.

Ya ona birşey olduysa...?

Ona bu kadar geç sahip olmuşken şimdi kaybedemezdim.

Hayır olamaz.

Olduğum yerde kaldım. Dizlerimde onun yanına gidecek güç yoktu.

Onu o halde görecek cesaret bende yoktu.

"Burak, burak kendine gel" eren beni tutmuş silkeliyordu.

Sanki anlama yetimi kaybetmiştim.

Küçüklükten kalan boktan bir tramva yüzünden hep bu hale geliyordum.

Erenin elleri arasından kurtulup koşarak oradan uzaklaştım.

Kalırsam kötü olabilirdi.

Tramvam yine tetikler ve yine o lanet ilaçları içmem gerekebilirdi.

Güneşten;

Heryerim ağrıyordu, kollarım bacaklarım yüzülmüş kanıyordu.

Canım acıyordu.

Ağlama sesi ile başımı yana çevirdim. Kurtardığın küçük çocuk dizlerini kendine çekmiş elimi tutarak ağlıyordu.

Ağlaması tamamda elimi niye tutuyor olm?

Yerimde dikleşip çocuğa sarıldım.

O da bana sarılarak ağlıyordu.

Bir yerine birşey mi olmuştu..?

Kendimi ve bedenimdeki acıları siktir edip çocuğa baktım.

Hep böyleydi bu.

Bendeki acıları siktir edip hep başkalarının acıları ile uğraşırdım.

Benim için ben değerli değildim.

"Bir yerin mi acıyor?" Diye sordum sessizce.

Kafasını hayır anlamında salladı.

Niye ağlıyorsun o zaman amk?

"Neden ağlıyorsun peki?"

"Korktum" dediğinde yaralarımın sızlamasına rağmen çocuğu dizime oturtup kafasını göğsüme yasladım.

Saçlarını okşayıp ona sarıldım.

O sırada bizimkiler gelmişti.

"Güneş! güneş abicim iyimisin?" Dedi emre dolu gözleri ile.

Değildim. Hiç iyi değildim. Heryerim ağrıyordu.

"İyiyim bir kaç sıyrık" deyip küçük çocuğun abilerine baktım.

Kafaları eğik mahcup bir şekilde bakıyorlardı.

"Kardeşiniz korkmuş alın isterseniz eve götürün" deyip küçük çocuğu gösterdim gözlerim ile.

Bana seni döverim diyen çocuk yavaşça kardeşini aldığında emir de eğilip beni kucağına almıştı.

Yürümezdim zaten taşısınlar bir zahmet.

"Herşey için özür dileriz. Ve kardeşimi kurtardığın için teşekkür ederim. Bu iyiliğinin karşılığını nasıl vereceğim inan bilmiyorum." Deyip kardeşine sıkıca sarıldı.

"Bire karşılık için yapmadım bu iyiliği ben. İçimden geldiği için yaptım." Deyip emire baktım" onunda gözleri dolu doluydu.

Oha emirin gözlerimi dolmuş!?