Buraktan;
Elimdeki bıçağa bakıp bir iç çektim.
Bu 6. Deneyimim olacaktı.
Güzelime kavuşabilecektim.
Bahar...
Benim biricik sevgilim...
O gittikten sonra hiç birşeyin anlamı kalmamıştı.
Rengarenk olan bu dünya benim için artık siyah beyazdan ibaretti.
Ne yaşama hevesim kalmıştı ne de yaşama sebebim...
Uçsuz bucaksız boşlukta tek başımaydım sanki.
Biricik sevgilimi çok özlemiştim.
Onun yanımda olmaması cehennem gibiydi.
Çok seviyordum çok.
Ama ben adi bir pisliğin tekiydim!
'Ben seni aldatmadım' demesine rağmen ona inanmayan aşağılık herifin tekiydim!
Yediğim yemekler boğazımdan geçmiyordu, kimse ile konuşmuyordum; Bahar hariç. Onu dinlemememin cezasını konusmayarak veriyordum. Onu da konuşturmamıştım o gün...
Uykularımı, kaçırmıştım.
Ne zaman uyusam Bahar gelip herseyin sorumlusunun ben olduğumu ve benden nefret ettiğini söylüyordu...
Ben onun yokluğuna dayanamazken birde sürekli ondan bunları duymak delirmeme sebep oluyordu!
Üzgünüm sevgilim çok üzgünüm. Sana inanmadığım için affet beni...
Yavaşça bıçağı bileğime yaklaştırdım.
Tam keseceğim sırada arkadan uzanan bir el hızla bıçağı almıştı.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen!?" Güneşin sinirli sesi ile ona döndüm.
Gülümseyerek baktım ona.
"Sevdiğim kadının yanına gidiyorum" diye mırıldandım.
Alayla gülerek konuşmaya başladı.
"Sevdiğin kadının yanına gidiyorsun öyle mi?" Dediğinde usulca başımı salladım.
"Bu olanların sorumlusu senken hangi yüzle onun yanına gitmeyi kendine layık görürsün?" Diye fısıldadığında kalbimin atışları durmuş gibiydi.
Nefes almakta zorlandım.
Güneş karşımda kıpkırmızı olmuş gözleri ile sinirle bıçağı sıkıyordu.
Eli kesilmişti, ama onun umurumda değildi.
"Yüzsüz müsün sen ha?" Diye mırıldandı.
"BANA CEVAP VER NE HADLE ONUN YANINA GİTMEYİ KENDİNE LAYIK GÖRÜRSÜN!?" Diye bağırdığında olduğum yerde sıçradım.
Ama ben böyle olsun istememiştim...
"Bende istememiştim.. seni uyardım! Dinle baharı dedim! O böyle birsey yapmaz dedim! Peki sen ne yaptın?"
Dediğinde olduğum yere sindikçe sindim.
"Ona inanmadım" Diye mırıldandım güç bela.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
