Mutfağa girdiğimde yerde gördüğüm unlarla yüzümü buruşturdum.
Dün temizlememiştik.
Hemen yerdeki unları toplayıp çöpe attım.
Kalan unları alabilmek için peçeteyi ıslatıp öyle aldım.
İşe yarıyordu aga.
Acaba ne yapsam? Buzdolabını açıp krep malzemelerini çıkarmaya başladım. Çıkardıktan sonra hepsini bir kapta çırpıp krep tavasını ocağa koydum. Altını açıp ısınmaya bıraktı.
O sırada bir kaç patates soyup doğramıştım.
Oha lan ben ne kadar hamaratmışım.
Beni alan yaşadı hee.
2 gün sonra ben tekrar okula başlayacaktım. Babama mesaj atıp bizim üniversiteye baharı da almasını söylediğimde onaylamıştı hemen.
Bahara hepimiz alışmıştık.
❄️❄️❄️
"KAHVALTI HAZIRRRR!" Diye bağırdığımda burak abim ve bahar sıçrayarak uyanmıştı. Kendilerini yanyana yatarken görünce ve yakın olduklarını anlayınca bir anda geri çekildiler.
"Bu nasıl uyandırma amına koyayım" diye mırıldandı bahar.
Burak bu haline sırıtırken kalkıp lavaboya girdi.
"Hadi sende elini yüzünü yıka gel" deyip tekrardan mutfağa girdim.
Çaylarıda bardaklara koyduktan sonra sandalyeye yerleştim.
Diğerleride gelince zıkkımlanmaya başladık.
❄️❄️❄️
"Bahar sen ne bölümü okuyordun?"
"Psikolji okuyorum ben psikolog olacağım inşallah" dedi gülümseyerek.
"İlk hastan benim ha" dedi burak abim gülerek.
Ya bak bu bir yavşak yavşak hep yavşıyor.
"Ben çok sıkıldım" dedi bahar homurdanarak.
Bende kafa salladım.
"Ne yapalım?" Dedi burak abim. Aga ne yapacağımızı bilsek oturmayız heralde ya.
Telefonu elime aldığımda gördüğüm tarih ile donakaldım.
Bu gün o gündü...
Benim ilk sevdiğim kişinin öldüğü gündü...
"Ben çıkıyorum biryere çağırıyor arkadaşlarım" deyip hızla kapıya yöneldim.
"Nereye bizde gelelim çok sıkıldım" dedi bahar.
Gelemezlerdi. O yabancılardan hiç hoşlanmazdı ki...
"Olmaz gelmeyin" deyip hızla evden çıktım.
Ezbere bildiğim yoldan yürümeye başladım.
Bahar'dan;
"Birşey var belli" dedim mırıldanarak.
Güneş kime gidiyor olursa olsun götürürdü sorun etmezdi. Yani öyle bir kişiliğe sahip değil.
Tanıdığım kadarı ile.
"Bencede..." diye mırıldandı burakta.
Kalkıp elimi ona doğru uzattım.
Elime mal mal bakarken homurdandım.
"Tut hadi güneşi takip edelim var bunda birşey" dediğimde elimi tutup kalktı.
Kapıya doğru ilerleyip anahtarı aldıktan sonra kapıyı kapatıp kilitledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
