ÜVEY MİYİM?

18.Bölüm

Sabah kendi kendime uyandım.

Telefonu elime alıp saate baktım.

12:00 mi!

YUH LAN!

Can yanımda yoktu o çoktan uyanmış olmalıydı.

Hayret.

Hemen kalkıp aşağı indim evi süsleyen birkaç kişi vardı. Belliki güzel bir gün olacaktı.

Yani umarım.

Köşede duran annemin yanına gittim.

"Anne ne bu hazırlık?"

"Burağımın doğumgünü bugün kızım"

"Hee timam hatırladım ne aldın annoş?"

"Kazak aldım bebeğim"

"İyi yapmışsın kraliçem" deyip yanağına öpücük kondurdum.

"Evdekiler nerde peki?"

"Onları burağı oylaması için gönderdim. Burağın tüm arkadaşlarını davet ettim güzel bir gün olacak" dedi annem gülerek.

"Ne giyeceksin sultanım?"

"Bilmiyorumki elbise giyerim büyük ihtimalle"

"Timam annem"

"Hii güneş kızım sen ne giyeceksinn?" Dedi heyecanla canım anam.

"Aldığım şeyler var elbise falan onları giyeceğim annem, anne ya saçımı yapabilirmisin?"

"Tabi yaparım kızım" dedi dolu gözleriyle.

Noldu be.

"Niye ağlion anne?"

"Bir an duygusallaştım daha önce kızımın hiç saçını yapmamıştım" dedi bana sarılarak.

"Dur kız benide ağlatacaksın" deyip burnumu hafifçe çektim.

"Ay dur tamam bu mutlu günde ağlamayalım" dedi gülerek.

"Anne ben çok sıkıldım tabi siz herşeyi sipariş etmişsiniz ama ben şeker hamurlu kurabiye yapmak istiyorum hem akşam yerler severler yapabilirmiyim" dedim gülümseyerek.

"Tabi kızım istediğini yapabilirsin"

Hemen koşarak mutfağa girdim.

Gerekli malzemeleri çıkarıp yapmaya başladım.

Yaptıktan sonra kurabiyelerin üzerine şeker hamuru ile aynı deseni yaptım.

Sonunda hazırdı.

"ANNEE ŞU ÇUBUK BATIRILAN KÖPÜKTEN VARMI?" Dedim bağırarak.

Annem elinde köpükle yanıma geldi.

"Al kızım ne yaptın bakayım" dedi annem merakla.

Bende yaptığım kurabiyeleri anneme gösterdim.

Bir sürü yapmıştım herkese rahatça yeterdi.