Uyandığımda can'a sırtımı dönmüştüm.
Can'da beni belimden tutarak kendine çekip sarılmış biçimdeydik.
Aga ölürüğm ölürüğmmm.
Odaya bi göz gezdirdiğimde köşedeki boşluk dikkatimi çekti.
Kalkıp dikkatlice oraya doğru gittim.
Lan.
Ben kediyi unutmuşum.
Kıvrılmış uyuyan kedi aşırı güzel duruyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şimdi bunu uyandırıp mıncırsam kim ne diyebilir?
Bence hiçbişey.
Hızla kediye uzanıp kucağıma aldım.
Lan bu kedi benden de güzel.
Ağağağağa.
Yicem bunu.
Kedinin yanağını yavaşça sıktım.
Tabiki canını acıtmadım saçmalamayın.
Patisini parmaklarım arasına alıp okşamaya başladım.
Patisi çok güzel lan ıssırcam şimdi.
Kediyi öpücükler boğdukça kedi daha çok bana doğru sokuluyordu.
Aga benide herkes seviyor maşallah.
Yani benim gibi mükemmel birini sevmiyeceklerde kimi sevecekler değilmi?
Kimseyi.
Tşk.
Hihihi.
Kediyi kucağıma alıp can'ın yanına ilerledim.
Kediyi canın yanına yatırıp bende kedinin diğer yanına yattım.
Aga biz bunla kardeş gibi değil evli gibiyiz amk.
Neyse ne be.
Kedi can'ın yüzünü yalamaya başlamıştı.
Kahkaha atmamak için zor duruyordum.
Can tek gözünü açıp etrafa baktı beni görünce gülümsedi.
Kedi açık gözüne patisini sokmaya çalışmadan önce tabiki...
"Ne güzel uyandırılıyorum aman yarabbim" dedi can ellerini havaya açarak.
Kahkaha atıyordum.
Hihihi.
"Can kediyi annemlere ne zaman diyeceksin?" Kedi saklı kalıyordu ve hiç hoş değildi.
Ben her dakika mıncırmak istiyorum belki?
"Bilmiyorum 2 gün sonra falan söylemeyi düşünüyorum.
"Düşünsene biz böyleyken annem odayı basıyormuş, ne komik olur dimeee" dedim gülerek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
