Eren'den;
Annemin sesinin titremesi ile bütün aile kapıya bakmaya başladı.
Güneşi görünce şaşırmışlardı.
Kötü haldeydi...
"Ne oldu!?" Dedi emir abim sinirle.
Sustum...
"A-ablam.. o iyimi?"Diyen can'a dolu gözlerimle baktım.
"Bisey desene ne oldu!?" Diye bağırdı burak.
Yine sustum.
Ne diyecektim..?
"Eren cevap ver!" Dedi emre abim sinirle.
"K-kızıma noldu?"Dedi babam dolu gözleri ile.
Onu daha önce hiç bu halde görmemiştim...
"Tamam... anlatacağım ama önce güneşi odasına çıkarayım" deyip güneşin odasına çıktım.
Yavaşça yatağa bırakıp üstünü örttüm. Titremesi azalmıştı.
Bu hali canımı yakıyordu...
Hızla aşağı inip koltukta sinirli ve korku ile oturan bizimkilere baktım.
"Noldu kızıma oğlum birşey desene.." dedi annem ağlayarak.
"Anne... g-güneş'i gördüm.. sonra b-bir anda çekildi.. koştum baktım ama yetişemedim kimse yoktu.. merdivenlerin üstüne çıktım önce orada yoktu.. sonra en alt kata indim.. b-bizim şirketin ortağı Ahmet amcanın oğlu şerefsiz Sinan da oradaydı... Güneşi t-taciz ediyordu" dedim titreyen sesimle.
Herkes bana şok olmuş bakarken ağlamamak için direniyordum..
"SİKECEĞIM O ŞEREFSİZİ!" Dedi emir abim bağırarak.
"GÜNEŞE NASIL DOKUNUR LAN!" Dedi babam bağırarak.
"K-kızım taciz edilmiş.." dedi annem ağlayarak.
"Derhal bana o şerefsizi bulup depoya kapatın" dedi babam sinirle.
"B-ben kızıma bakacağım" deyip ağlayarak yukarı çıkan anneme baktım.
"O şerefsiz bitti" diye mırıldandım.
Can yere bakarak ağlıyor başka hiçbirsey yapmıyordu...
"Can, iyimisin, kendine gel" dedim sessizce.
"Taciz edilmiş..." diye mırıldandı.
"Abi t-taciz edilmiş.." dedi kollarımdan tutarak.
Sonrasında kalkıp kapıyı çarparak evden çıktı.
Biz ise sadece arkasından baktık..
❄️❄️❄️
Yazar'dan;
"Güzel kızım benim... neler yaşadın sen böyle... Ben senin saçının teline kıyamıyorum.. annecim ben seni koruyamadım ö-özür dilerim..." diye mırıldandı selin hanım.
Kendini de suçlu hissediyordu.
Neden bilmiyordu ama suçluluk duygusundan kurtulamıyordu bir türlü...
Kızı çok acı çekmişti, daha çok çekmesin istedi.. tek isteği buydu.. ama işler öyle gitmemişti. Daha da kötü oluyordu..
"Annecim... Ben hep yanında olacağım"diye mırıldandı güneşin saçını nazikçe okşayarak.
Güneş hafif kıpırdanarak kan çanağı olmuş gözlerini annesinin gözleri ile buluşturdu.
"Kızım...günaydın" dedi annesi dolu gözleri ile gülümsemeye çalışırken...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
