"Güneş..." Annemin mırıldanması ve herkesin sessiz kalması.
"Ne güneş ne!? Cevap verin bana!" Dedim sinirle.
Ya benim bir ikizim var ve benim haberim yok inanabiliyormusunuz!?
Kız mı erkek mi acaba?
Erkektir inşallah HıH.
Yakışıklı mı acaba?
Yani benim ikizim oluyorsa mecburen yakışıklıdır.
Çünkü ben çok güzelemmmmm.
Maşallah tü tü.
"Güneş otur abicim, anlatalım" dedi emir abim.
Canıma minnet ayakta kalmaktan sıkılmıştım zaten nxnxnx.
Hızla oturup tek kaşımı kaldırarak sorgularcasına baktım.
"Evet erkek bir ikizin var" dedi babam.
Baharda şaşırmış gözüküyordu.
"Neden sakladınız benden?"
"Çünkü o istemedi geri dönmek. Bizde demedik sana" dedim emre abim.
Ne demek istemedi be!?
Puşt! Beni kim istemez hieğ!?
"Neden ayrıldı bu evden?" Dedim merak ederek.
"Çünkü..." dedi eren abim.
Çünkünün devamını kendim mı hayal edeceğim amk? anlamadım ki.
"İkizin pelini yaptıklarından dolayı dövdü biz gerçekleri öğrenmeden 2 yıl önce. Sonra yurt dışına okumak bahanesiyle gitti." Dedi annem.
"Ne dediniz de gitti!?" Dedim.
Sonuçta 'aaa ben ikizimi dövdüm bari bunlardan uzak kalmak için bir yurt dışına okuma bahanesi ile gideyim' demedi ya.
"Bâyâ kızdılar annemle babam. 1 hafta evden çıkmama cezası, ve arkadaşlarıyla 1 ay buluşamama cezası verdiler, o da çekip gitti" dedi can sinirle annem ve babama bakarak.
Oha bizimkiler neymiş böyle lan!
"Doğrumu bu!?" Dedim sinirle.
Nasıl yapabilirlerdi bunu ya?
Pelin denen bir kız için hemde...
Anne, babalığınıza sıçayım sizin amk.
"D-doğru" dedi annem.
Bu da kekeleyip duruyor aq.
Yemem artık bu numaralı ben be! Her bokta gözü dolup ağlıyor! Yeto yani.
"Anne yanlış anlama ama herşeyde gözün doluyor, ağlıyorsun veya sesin titriyor yeter! Hem suçlusun hem acındırıyorsun" deyip ayağa kalktım.
"Bana ikizimin adresini verin" dedim ciddiyetle.
"Abla bende gelebilir miyim?" Dedi can dudak büzerek.
"Gel ablacım ama sadece sen" deyip elini tuttum.
"1 saat sonra yola çıkıyoruz biz canla. Geliriz bir kaç güne ikizimi de alıp. Sizde adresi yazıp verin. Veya konum şeklinde atın. Bizde engellemeye çalışmayın!" Deyip canı çekiştirerek üst kata çıktım.
"Koçum git birkaç parça kıyafet al kendine, yola çıkacağız"
"Tamam ablam benim" deyip koşarak odasına girdi.
Bende hızla birkaç parça kıyafet bavula koydum. Bir sürü çikolata attım içine. Makyaj malzemeleri bilmem ne koyup kapattım.
Hızla üstüme birşeyler giyindim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Ficção Adolescente17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
