Geçirdikleri kaza ile hayatı değişen Lena'nın hayattan ümidini kestiği anda hayatta olduğunu öğrendiği kardeşi ile başlar herşey. Aşk, zorluk ve mücadelenin olduğu bir hayata yelken açar...
• Okurların birbirlerine karşı Hakaret, küfür vb tarzında...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oturduğum kaldırım taşına baktım, 2 saat geçmişti buraya geleli. Telefonum sürekli çalıyor du ama benim kolumu kıbırdatacak halim yoktu.
Buğulu gözlerim ile yerdeki taşları izliyordum, başım arkamda ki duvara yaslı bir şekilde duruyordum. Birden adım sesleri ile dikkatim dağılsa da takmadım, benim gibi çoğu kimsesiz olanlar bu Sokaklarda dolanıyor du. Önüme geçen bir çift ayakkabı ile başımı yerden kaldırdım Barlas bey karşımda durmuş bana bakıyordu.
"2 saat kendine gelmen için yeterli bir saat bence.Şimdi daha iyi isen okula dönmemiz gerekiyor Lena."
Bu adamın burda ne işi vardı? Neden beni aramıştı ki? Üstelik 2 saat bekledim derken neyi kast etmişti? Bu soruları ona sormak istesem de konuşmak gelmiyor du içimden. Eski ruh halim geri gelmişti adeta, Barlas bey kalkmam için elini uzatsa da yerden destek alıp ayağa kalktım.
"Konuşmak istemiyorsun anlaşıldı. Pekâlâ ben Barlas Yıldırım Mehmet hoca ve arkadaşın İrem ve doktorun aslı hanım seni arıyorlar doğrusu hepsi pek bir telaşlı. Şimdi ait olduğun yere yani okula gidiyoruz."
Ne kadar da çok konuşmuştu bu adam!!!
Kafamı iki yana sallayarak yürümeye başladım, insanların lanetli bakışları ile karşı karşıya gelmek istemiyordum. Barlas bey elleri cebinde yanımda yürümeye başladı. Ben ise evimin yolunu tutmuştum.
Adımlarım beni ait olduğu yere götürürken arkamdaki hareketlilik ile durdum arkama döndüğümde ise elleri cebinde bir Barlas bey beklemiyordum. Bu adam neden hala peşimdeydi?
Telefonu çıkartıp not bölümünü açarak Neden hâlâ peşimden geldiğinizi öğrenebilir miyim acaba? Yazarak gösterdim, yazdığım şey ile durdu ve bana baktı.
"Yanlız bırakmak doğru olmaz hem Mehmet hoca'yı aradım seni kurul için okula bekliyorlar."
Derin bir nefes alıp gözlerimi devirdim. O okulda devam edemem o kızı gördüğüm yerde kavga çıkartırım ben.
"Gelmemen daha kötü olur iki üç gerizekalı ergen için geleceğini etkileme. Önünde güzel bir hayat var ve sen de başarılı bir kızsın. Emin ol çoğu kişi senden umutlu, ailenin ölümü sadece kadere bağlıydı senin bir suçun yoktu. Şimdi benimle birlikte gelecek misin yoksa evinde kalıp geleceğini çöpe mi atacaksın?"
Sözleri ile dumura uğradım haklıydı ama peki ya okuldaki bakışlar? Gözlerimi yumup düşünmeye başladım. Okula doğru yürümeye başlamam ile sırıttığını gördüm. Bu kadar çok istemesi şaşırtmıştı ama haklıydı.
•
Okula gelmiş Mehmet Hoca'nın odasının önünde bekliyordum Mehmet hoca Asena ve diğer arkadaşlarını odasına çağırmış konuşuyordu. Aslı Abla dolu gözlerle bana sarılmış saçımı öpüyordu İrem ise üzgün gözlerle bana bakıyordu.
