Geçirdikleri kaza ile hayatı değişen Lena'nın hayattan ümidini kestiği anda hayatta olduğunu öğrendiği kardeşi ile başlar herşey. Aşk, zorluk ve mücadelenin olduğu bir hayata yelken açar...
• Okurların birbirlerine karşı Hakaret, küfür vb tarzında...
Yeni yaşıma girme şerefi ile sizlere bu bölümü atıyorum. Hoş geldin 17. Yaşım, yeni yılım ve korkularım, diyerekten geçiyorum keyif alacağınız bir bölüm olur umarım.
🍁
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimdeki kahveleri masaya bırakarak Barlas'ın yanına oturdum, bana yollamış olduğu çikolatalardanda servis etmiştim ve ilk defa onunla tadacaktım. Bana değen gözleri ile tebessüm ettim " Onlar senin bana ikram etmen için değil."
Havaya kalkan kaşlarım ile başımı iki yana salladım " Kutunun içinde fazlası ile var zaten, kahvenin yanında hoş olur diye getirdim." Başını sallayarak yüzüne kalbi kadar büyük bir tebessüm konudurdu." Tuzlusuda nasip olur bir gün inşallah." Sessiz söylediğini düşündüğü şeyi duymuştum, olduğum yerde kızarırken nefesim kesildi bu düşünce ile olur muydu ki?
Boş parmaklarıma bakarak başımı iki yana salladım, henüz bir ilişkinin başındaydık ve bu kadar derin düşünmeye gerek yoktu. Yaptığım kahveyi yudumlarken Barlas'ı izliyordum, o da beni. " Ee sor hadi, tanı beni ve senin için çarpan yüreğimi." Sözleri ile hızlanan kalbimi duymazdan gelerek başımı salladım.
" Kaç kardeşsiniz?" Soruma gülerek başını salladı " Peki, annemin tek oğluyum. Babam olacak adamın ise başka bir kadından bir kız ve bir oğlu vardı, biri vefat etti ve biri tek kaldı." Şaşırmıştım. " Onunla görüşmüyor musun? Sonuçta ne olursa olsun kardeşin o senin." Diye sormam ile vücudu gerilemişti.
" Sanırım yanlış bir soru sordum, özür dilerim duymamış gibi yap ne olur." Sorun yok dercesine tebessüm edip başını salladı. " Ben 19 yaşında iken Babamın benim yaşlarımda bir oğlu olduğunu öğrendim ve tabi birde minik bir bebek, anneleri o zaman kalp hastalığı yüzünden tedavi görüyordu. Annem ise babamın derdinden midir dersin kader mi bilmem kansere yakalandı. Ben 20 yaşımda iken o adamın anneme tercih ederek gizliden aşk yaşadığı eşi öldü, benim yaşımda olan oğlu kardeşinide bırakıp yurtdışına eğitime gitti, babam ben bakamam bu bebeğe alın siz bakın yoksa yurda bırakacağım diye anneme duygu sömürüsü yaptı. Annem o dönemler tamamen yatağa bağlanmıştı ve benden o bebeğe bakmamı istedi, hayatında benden hiç bir isteği olmayan annem bunu istedi."
Kısa bir an durup soluklandı, o anları tekrar yaşıyormuş gibi." Devam etme daha sonra herşeyi konuşuruz iyi değilsin." Bana güven verircesine gülüp başını iki yana salladı." İyiyim, seninle İyiyim. Neyse annemin son isteği için aldım o bebeği, aylarca ona baktım eğitimimi erteledim. Daha sonra ise bir hastalık oluşmuş küçük bedeninde, kaldıramadı bir gece ansızın fenalaştı annem ile aynı anda ne yapacağımı bilemez bir şekilde tek başıma taşıdım ikisini arabaya, hastaneye gidene kadar ilk o bebek öldü hastaneye varıncada annem..." Sessizlik.
Uzun bir sessizlik sonrası bir hıçkırık sesi duydum daldığım yerden, sarsılan omuzları ile başını ellerinin arasına almış, küçük bir erkek çocuğu gibiydi. Hızla yerimden kalkıp elini tuttum, kızarmış gözleri bana değdiği an hızla sarıldım boynuna. Şaşırmış bir şekilde akan gözyaşlarına bir yenisi eklendi, acıyı hiç bir kabuk bağlamazdı.
