Geçirdikleri kaza ile hayatı değişen Lena'nın hayattan ümidini kestiği anda hayatta olduğunu öğrendiği kardeşi ile başlar herşey. Aşk, zorluk ve mücadelenin olduğu bir hayata yelken açar...
• Okurların birbirlerine karşı Hakaret, küfür vb tarzında...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vedalar tek kişilik olsa da, bu hikâyede herkes veda ediyor sevdiğine...
🍁
"Barlas koş, Allah'ım, Allah'ım yardım et!" Çığlıklar eşliğinde herkes ordan oraya koşarken Aren Gece'nin ağlama sesleri duyuluyor du etrafta. Aslı emir'in kollarında baygın yatarken İrem delirmiş gibiydi.
• 1 hafta önce Lena'dan:
Elimdeki elbiseleri incelerken iyice zayıflayan bedenime baktım hüzünle, gün geçtikte kemiklerim kendini belli ediyor du.
" Sevgilim, hazır değil misin?" Açılan kapı ile birlikte Barlas'la gözlerimiz buluştu.
" Güzelim, neden henüz hazır değilsin?" Omuzlarımı silkerek elbiseleri işaret ettim. " Sence hangisi?" Yanıma yaklaşarak anlıma öpücük kondurdu. " Çuval giysen yakışır zaten meleğim, ama şu siyah seni daha sexi gösteriyor." Gülerek siyahi elime alıp giymeye başladım, arsız bakışları beni süzerken çıkması için kapıyı işaret ettim.
Gülerek çıkması ile göz devirip siyahı elbiseyi giymeye başladım, barış'ın geçen gün hediye ettiği bandajı da başıma bağlayarak güzel görünüyordum. Parmağımda bulunan yüzüklere tebessüm ederek baktım, Barlas'ın otelde kaldığımız günün sabahında parmağıma taktığı ve annesinin hediye olarak bıraktığı yüzüğü parmağıma takmıştım. Ona ait olma düşüncesi kalbimin atışını hızlandırırken Aren'in gülme sesi ile yavaşça yürümeye başladım. Barlas Aren'i giydirmiş bir şekilde ayaklarını gıdıklayarak öpüyordu. Aren Gece ise durmasını sağlamaya çalışarak gülüyor du.
" Ben hazırım millet hadi gidelim." Barlas beni süzerek Aren Gece'yi de kucağına alarak ıslık çalmaya başladı. " Karım ne kadar güzel olmuş." Bulanan midemi zor zapt ederek tebessüm ettim. " Kocama layık bir eş olmak için çabalıyorum sadece ben." Bana sıkıca sarılması ile hep birlikte çıkmaya başladık. Mehmet amca ve Hande Abla hep birlikte yemek istediklerini belirterek herkese haber vermişlerdi. Bahçede mangal fikri ile barış serdar amcanın gözüne girmek için davet etmişti.
" Geçenlerde yeni bir pastane açıldı, güzel tatlılar ve pasta yapıyorlar. Giderken alalım mı?" Asansörde kimsenin olmadığını fırsat bilerek dudaklarını dudaklarıma bastırarak Aren'in gözlerini kapatmıştı. " Karım isterse almaz mıyım? Sevdiğin çeşidi varsa söyle alayım." Başımı hevesle sallayarak tebessüm ettim. " Vişneli kekleri var, çok güzel böyle tadı. Aren Gece de seviyor ona da alsana." Arabaya binmemiz ile büyüyen gülümsemesi ile başını salladı.
" Kemerinizi bağlayın bayan yıldırım ve bayan yılmaz." Bu haline gülen Aren Gece oturduğu çocuk koltuğunda ellerini çırpıyordu. Beş dakikanın ardından önünde durduğumuz pastaneye hayranlıkla bakmaya başladım. Barlas bu halime gülerek arabadan indi. " Beş dakikaya geliyorum hayatım, sabırla bekle olur mu?"
