BENEKLİ

25. BÖLÜM: KAOS

Aslı abla ve emir abi yüzlerindeki gülümseme ile bize daha doğrusu Barlas'ın elimi tutan elime bakıyorlardı, Barlas ise ciddi bir şekilde aslı abla'ya bakıyordu. Vereceği tepkiden korktuğunu hissedebiliyordum" Aslı'dan öğrendiğim kadarıyla Lena ile ortaklık sağlıyorsunuz öyle değil mi Barlas?" Barlas başını sallayarak emir abiye baktı." Evet, işler tamamı ile düzeldiği an yönetim tamamıyla kendisine geçecek."

Yattığı yerden hareketlenen Aren'i düzelten Barlas'a bakıyordu aslı abla,her hareketini dartıyordu tanımak için. " Ee Lena bize söylemek istediğin şey neydi?" Aslı abla imayla konuşarak bana dönmüştü, bedeni gerilen Barlas kısa bir öksürük sonrası yerinde dikleşip ellerimizi işaret etti. " Biz bir yola girdik, bunu belki ilk lena'dan duymak isterdiniz ama benim söylemem ve kendimi daha iyi ifade etmem gerekir diye düşündüm." Emir abi kollarını birleştirerek arkasına yaslandı ve seyirci gibi izlemeye başlamıştı, aslı abla ise ciddiyete bürünüp ilk Aren Gece'ye baktı. " Benim önceliğim Lena ve Aren Gece, onlar mutlu mu? Bende öyleyim, onlar üzgün mü? Bende üzgünüm, sen tuttuğun o eli yarın bırakmayacak isen sonuna kadar arkanızdayım ha bunu oyun oynar gibi bir bırak, bir barış olursa kabul etmem başta ben olarak."

Barlas Yavaşça başını sallayarak bakışlarını bana çevirdi. " Bizi sadece ölüm ayıracak."

•

Saatler birbirini kovalarken biz mutfakta aslı abla ile yediğimiz yemeklerin bulaşıklarını hallederken Emir abi ve Barlas iş hakkında konuşuyorlardı, emir abi ile iyi anlaşmıştı Barlas ve bu beni mutlu ediyordu.
" Nasılsın Lena?" Daldığım yerden gözlerimi çekerek aslı ablaya döndüm yüzümdeki tebessüm ile omuzumu silkip" iyiyim işte, sen nasılsın? Düğün heyecanı falan?" Aslı abla heyecanla elini çırpıp " Hiç sorma emir ile yarın gidip ev tutacağız, eşya falan derken düğüne kadar ancak tamamlarız." Heyecanı banada bulaşmıştı, mutlu olmayı hak ediyordu aslı abla " Ya bebeğiniz falan da olur, ne kadar tatlı olur ya." Aslı abla halime gülerek ayağa kalktı" Bebek için şimdiden konuşamaya başladın Lena hanım, acaba evlenince sen ne zaman yaparsın." Ben utanmış bir şekilde saçımı karıştırırken mutfağa sinirle giren Barlas'a baktım." Lena, kalksak senin için sorun olur mu?" Aslı ablaya göz atıp hızla ayağa kalktım.

" Sorun olmaz ama sorun mu var?" Başını iki yana sallayarak red etti " Beklenmedik bir haber aldık, onu halletmem gerekiyor." Başımı sallayarak içeri yürüyecek hırkamı giyerek emir abinin kucağında uyuklayan Aren Gece'yi aldım ve emir abiye veda edip aslı ablaya sarıldım. " Tekrar gelin canım." Başımı sallayarak el salladım ve Barlas'ın benim için açtığı kapıdan geçerek arabaya bindim, hızla sürücü koltuğuna geçip kemerini bağladı benimde bağlandığımdan emin olduktan sonra sürmeye başladı. Sinirden direksiyonu sıkan elini tutup dikkatini çektim " İyi misin? Gerçekten iyi misin?"

Başını iki yana sallayarak camı açtı " Üst üste geliyor herşey Lena, gücüm olsa bile ruhum kaldıramıyor bunları. Bunaldım." Derin bir nefes alarak arkada uyuklayan Aren Gece'ye baktım " Seni anlıyorum sanırım, böyle kocaman evrende herkes ve herşey bir olmuş ve senin üzerine geliyormuş gibi, evren bana Aren Gece'yi yollayarak bir yol çizdi ama sende istersen senin karanlığına kutup yıldızı olabilirim." Arabayı kenara park edip kemerini çözerek bana döndü, parmakları saçımda gezerken gözlerini kapattı. " Bazen seninle iken zaman dursun istiyorum, şöyle herşeyi bırakıp kimselerin olmadığı bir yerde sen, ben ve Aren gece yeni bir hayat kuralım istiyorum." Kapattığı gözlerine gözlerim eşlik etti. " Belki bir gün gideriz ha?" Hiç bir şey demedi, demedim. O kendine gelinceye kadar bekledik, çalan telefonu ile yerinden huzursuzca haraket edip geri çekildi açtığı telefonda her ne duydu ise siniri tekrar yerine gelmişti. " Onu çıktığı yere sokmadan çıksın o şirketten yoksa ben geri sokacağım yeri bilirim." Aren gece uyuduğu için kısık sesle konuşması bile sinirinin büyüklüğünü belli ediyordu.