Geçirdikleri kaza ile hayatı değişen Lena'nın hayattan ümidini kestiği anda hayatta olduğunu öğrendiği kardeşi ile başlar herşey. Aşk, zorluk ve mücadelenin olduğu bir hayata yelken açar...
• Okurların birbirlerine karşı Hakaret, küfür vb tarzında...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~ Cebinden çıkardığı sigara ve çakmak ile göz devirdim. İçine çekerek burnuma vurdu.
" Bakma bana öyle, seviyorum."
Elimi ona uzatmam ile ilk başta anlamamış boş boş yüzüme bakmıştı.
" Seveceğin kadar güzel ise bende içeyim o zaman, hem merak ediyorum ne zamandır."
Kaşlarını çatarak burnumun ucunu sıktı.
" Ağızına bile süremezsin, kendine zarar verecek herhangi bir şeyi sana kullandırmam."
Elindeki sigarayı alıp yere atmam ile şaşırmıştı.
" O zaman kendine de verme be adam, deli misin nesin? İçme şu zehri." ~~ Aklıma gelen anı ile göz yaşlarımı silip çakmağımı bir köşeye attım, sabahın beşinde oturduğum yerde ikinci paketi bitiriyordum. Ah Barlas, gelsen de o güzel gözlerinle bana bakıp kızsan şu sigarayı elimden alıp bir köşeye fırlatsan, ne olurdu sanki?
Ağrıyan başımı ovalayarak ayağa kalkıp sigaranın izmaritini söndürüp banyoya girdim, Aren Gece rahatsız olmasın diye her sigara içtiğim saniye sonrası duş alıyordum. Üzerimdeki tişört ve şortu çıkartarak kirli sepetine attım, iç çamaşırlarını da soyarak ılık suyun altına geçtim.
Ürperti bedenimi esir alırken elimdeki lifi daha fazla bastırdım tenime, onun beni öpüşü, sarılışı zihnimin en ücra köşelerine yer edinmiş bir türlü geçmiyor du.
Sonunda köpüklerden arınan bedenimi havluya sararak çıktım banyodan, dolabımı açarak bir kaç parça eşya seçip giymeye başladım. Beyaz ve elbise olan herşeyden nefret ediyorum, ben sevgilimi saflığın simgelenmiş rengi ile gönderdim ölüme, onun için özenle seçtiğim elbise ile uğurlamıştım.
Aren Gece'nin yanına uzanarak kokusunu soludum, bu hayata ikidir bağlayan bu kız yaşama sebebim di. Yorgunluk ile kapanmaya başlayan gözlerim ile bir damla yaş daha aktı gözlerimden. Sanırım bu acım sonsuza kadar geçmeyecekti.
•
Aren'in yüzümdeki elleri ile açtım gözlerimi, üzerime oturmuş yüzüm ile oynuyor du. Ellerini öpmeye başlamam ile gülmesi şiddetlenmişti, ard arda öpmelerim son bulunca ayağa kalkıp hazırlanmaya başladım. Bugünün cuma oluşunu hatırlayınca küfür ederek ofladım, yapmam gereken bir sunum olduğu için gitmem gereken bir okul vardı. Hatice abla'yı arayarak Aren'e bakması için haber vermiştim, aslı abla geçtiğimiz günlerde hastaları ile ilgilendiği için pek sık görüşmez olduk.
Emir abi fırsat bulduğu her an elinde bir kap yemek ile yanıma gelip iyi olduğumu gördükten sonra işine dönerdi. Çalan kapı ile Aren koşmaya başlayarak kapıya gidince boyunun yetmediği için büzdüğü dudakları ile baktı bana.
Haline gülerek kapıyı açtım, Hatice abla yüzündeki gülümseme ile Aren'i kucağına alarak bana baktı.
" Nasılsın Lena kızım? İyisindir inşallah." Başımı sallayarak " İyiyim abla, sen nasılsın?" Buruk bir şekilde tebessüm edip. " Çok şükür yavrum, neyse biz seni tutmayalım sen git okuluna biz Aren Gece hanım ile yemek yeriz."
