Geçirdikleri kaza ile hayatı değişen Lena'nın hayattan ümidini kestiği anda hayatta olduğunu öğrendiği kardeşi ile başlar herşey. Aşk, zorluk ve mücadelenin olduğu bir hayata yelken açar...
• Okurların birbirlerine karşı Hakaret, küfür vb tarzında...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimdeki anahtarı masanın üzerine bırakarak kapıyı kapattım, Aren Gece neşe ile oyun alanına koşarken bu haline tebessüm ettim. Uykusuzluk baş gösterirken dönen başım ile gözüm kararmıştı, köşeye tutunarak kendime gelmeye gelmeye çalışıyordum. Son günlerde iştahım giderek azalıyor du ve hızla kilo vermeye başlamıştım.
Valizleri zorlanarak odaya bırakıp Aslı ablaya vardığıma dair kısa bir mesaj attım, İrem uçaktan indiğim andan beri aradığı için şuan yolda olması gerekiyor du. Çalan kapı ile yavaşça ayağa kalkıp kapıyı açtım, İrem hızla üzerime atlayarak yanaklarıma öpücük kondurmaya başlamıştı. " Oh çok özledim çok, bal yanaklı arkadaşım." Bu haline gülerek içeri geçmesi için kapıyı araladım. " Geç hadi kaplumbağa"
Gülerek Aren'e koşması ile Aren'in çığlıkları odayı doldurmuştu, onların bu haline gülerek geçeceğim an tekrar çalan kapı ile geri açtım. Ozan ve Bae sırıtarak bana bakarken bae'ye uzun süre bakkaldım, kendime geldiğim an ikisine sarılarak içeri davet ettim.
Ozan elindeki torbaları mutfağa bırakmak için giderken Bae ayakkabısını çıkarıyor du. " Bae seninle yukarıda konuşalım mı iki dakika." Şaşırmış bir şekilde başını sallayarak yukarı adımlamaya başladı.
Stresle adımlarken Bae koltuğa oturarak beklenti dolu bakışlarını bana çevirdi. " Ben her şeyi öğrendim Bae, annen için para gerektiğini ve bu yüzden Engin'e ilklerde tamam diyerek daha sonra red ettiğini." Değişen yüzü ile endişeli bir hal almıştı. " Lena, bak ben gerçekten hiç bir şey anlatmadım. Vazgeçtim seni tanıdıktan sonra, sana ihanet etmedim." Başımı yavaş yavaş sallayarak elini tuttum. " Abim, herşeyi anlattı. Merak etme ama ne olur bir daha zorda kalırsan bana gel. Biz dostuz ve bu günler için varız." Yavaşça başını sallaması ile ayağa kalktık, kararan gözlerim ile sıkıca sarıldı bedenime kendime gelmeyi beklerken kapanan gözlerim ile her yer karardı.
° Bulanan midem ile hızla yerimden kalktım, uğultu halinde gelen sesleri algılayamadan yere kusmaya başlamıştım. Boğazımın acısı ile dolan gözlerim ile kusmam son bulmuştu, başımda toplanan hemşireler ile ne olduğunu anlayamamıştım, yerde gördüğüm kan ile korku ile titreyen bedenimle İrem'e baktım, akan göz yaşları ile sıkıca Barış'a tutunuyor du.
" Şu sonuçlar çıkmadı mı kızım daha, kaç saat oldu acele edin." Bağıran doktor ile yavaşça kendime geliyordum. " Ne oluyor bana?" Kısık çıkan sesim ile doktor stresle anlını ovalamaya başladı. " Bilmiyoruz aslında bir kaç fikrimiz var ama henüz sizi germek istemiyorum." Korku ile etrafa bakarken sol tarafımda duran Barlas ile şaşırmıştım, kızarık duran gözleri ile korkuyla bakıyordu bana. Bu sefer itmek istemiyordum artık, gözümden akan bir damla yaş ile elimi havaya kaldırarak elimi tutmasını istedim.
Bir bana bir elime şaşkınlık ile bakarken kaşlarımı çattım, kısa bir an kaşlarıma baktıktan sonra hızla elimi tutarak elimi öpmeye başladı. Akan göz yaşlarım ile dudaklarını ıslaklığa bastırdı. " Ssh ağlama güzelim ağlama, kurban olurum göz yaşlarına." Etraf sessizliğe kavuşunca bakışlarımı etrafa çevirdim, kimseyi göremeyince hızla yerimde dikleştim. "Aren, Aren gece nerede?"
