(ចប់)《រឿង សម្អប់ស្នេហ៍កាមទេព🥀》

ភាគទី03:

+ម៉ោង9:00នាទីព្រឹក
ជុងហ្គុកកំពុងនៅកន្លែងដង្កល់ធាតុម្ដាយ សម្រឹបជើងដើរបោះស្រឹបៗទៅមុខ ហើយក៏ឈប់ង៉ក់នៅពេលដល់កន្លែងដាក់ធាតុអ្នកស្លាប់ឈ្មោះ ចន ស៊ុនប៊ីន គឺជាអ្នកស្រីចននឹងឯង(ឈ្មោះពេញ)។ នាយផ្ដើមដាក់បាច់ផ្កាដែលទិញមកយកមកដាក់មុខនឹងមុនស្រដីទាំងទឹកមុខស្មើរធេងថា÷

<ខ្ញុំមកលេងម៉ាក់ហើយ..ពេលវេលាដែលម៉ាក់ចាកចេញទៅអស់រយៈពេល1ឆ្នាំហើយ> ជុងហ្គុក មកដល់នេះម្ដងៗនាយមិនដែលសប្បាយចិត្តអ្វីបន្តិចតតែសោះ មិនមែននាយស្អប់នាយធុញអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែវាបានគាស់ភាពឈឺចាប់ចិត្តគុំគួនរបស់នាយដែលមានទៅលើលោកចនដែលជាឪពុកហើយនឹងអ្នកស្រីគីមរួមទាំងថេយ៉ុងផងដែរ ។

រយៈពេលកន្លងមកដែលនាយនឹងម្ដាយចាកចេញពីភូមិគ្រឹះចនមកលែងពាក់ពន្ធនឹងត្រកូលចនទៀត គេទាំងពីរពិតជាមានជីវភាពក្រលំបាកតោកយ៉ាកខ្លាំងណាស់ អ្នកដែលអ្នកស្រីចន មានសាហាយជាមួយគេមិនព្រមទទួលស្គាល់គាត់ឡើយ ។ ចេញមកបាន3ឆ្នាំអ្នកស្រីចនកើតជំងឺប្រចាំកាយរ៉ាំរ៉ៃឈឺរហូតពន្យាពេលដល់ស្លាប់ ទោះបីគាត់ស្លាប់ក៏អតីតជាប្ដីមិនបានមករកមកមើលពីសុខទុក្ខនោះដែរ(មិនបានដឹង) ជុងហ្គុកក៏មិនដែលទៅរវីរវល់នឹងលោកចនដូចគ្នា។ គេស្អប់ ស្អប់ខ្លាំងណាស់ដល់ថ្នាក់គុំគួនសូម្បីតែឈ្មោះក៏មិនចង់រំលឹកផង។

<ម៉ាក់កុំភ័យកូនមិនភ្លេចសន្យារបស់ម៉ាក់ទេ..ពួកវាសមនឹងទទួលនូវការឈឺចាប់ដែលពួកយើងធ្លាប់ជួប>នាយក្រាស់ ក្ដាប់ដៃជាប់សឹងបាក់ម្រាមកែវភ្នែកទាំងគូរឡើងក្រហមច្រាលផ្ទៃមុខចាប់ផ្ដើមខូវខ្លាំង រំលឹកគិតដល់ពេលដែលម៉ាក់របស់នាយជិតផុតដង្ហើមទៅ
@ស្រមៃ

"អឹក៎..ជេ..ជេខេកូនត្រូវតែសង..សងសឹកពួកវា..ឲម៉ាក់ពួកវាធ្វើឲយើងទាំងពីរជួបទុក្ខវេទនាបែបនេះ..ហុឹកៗ.." អ្នកស្រីចន ដែលនៅក្នុងដៃការត្រកងរបស់កូនប្រុស ខំប្រឹងនិយាយពាក្យផ្ដែផ្ដាំចុងក្រោយដែលគាត់ចាំមិនភ្លេច គាត់ពិបាកក្នុងខ្លួនស្ទើរតែចង់ផុតដង្ហើមម្ដងៗ។ គាត់មានលុយមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ទៅព្យាបាលនៅពេទ្យឡើយព្រោះជម្ងឺវាធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងពេក។