The Tamer Without a Beast: VOLUME 1 and 2 [COMPLETED]

Chapter 34: "Nekuma"

Chapter 34: "Nekuma"

Teiro's point of view

I OFFERED her a hot drink which she accepted with a smile. I walked to the other side of the bonfire and sat beside Leonidas.

The night is reigned with quiteness. Except the rattling of the twigs burned by the fire infront of us, no more sounds are heard, but no matter how peaceful this spot is which is located almost at the center of the forest, mostly dangerous beasts are probably lurking in every part of this woods.

Nerfius and the cat are lying asleep in the other side of the bonfire. The cat is on top of the wolf's head and they're breathing in perfect sync.

The wind is cold, so Harmony is wrapped with a brown coat, sitting on a flat rock with both hands cupping the warm mug.

"Hindi ko talaga kayo kayang pasalamatan ng katumbas sa pagligtas nyo sa 'kin." she smiled, and raises her eyes towards me.

Napakibit-balikat naman ako. "Actually. The plan didn't happen as we should normally do. Most probably, magiging problema 'to sa 'tin dahil siguradong maraming knights ng hari ang maghahanap sa 'yo dahil sa hindi namin pagbayad sa 100 million gold coins bilang kapalit mo."

Her smile faded into a sigh, looking down a bit. "Yeah. Malaya nga ako pero kriminal naman ang turing nila sa 'kin. Nangyari 'to dahil lang sa kapabayaan ko. Kung hindi ko lang hinayaang maging alipin sa simula pa lang, edi sana—"

"No no no. Hindi mo kasalanan ang mga nangyayari." tanggi ko agad sa kanya.

"You're just making her feel good, idiot. Sabihin mo ang totoo, hindi 'yong nagpapanggap kang malakas." Leonidas butted in dahilan para matigilan ako't malingon sya.

Ang dalaga'y napatingin na rin dito na medyo nahihiya at nalulungkot. "Pasensya na talaga. Pero totoo naman ang sinabi mo, kaya wala talagang dahilan para hindi ko kayo hingan ng patawad." nanliliit nyang saad sa amin.

Sa sobrang yuko nya at panghihina, muntik na nyang mabitiwan at maibagsak sa lupa ang basong hawak, nang sa bigla-bigla ko ring paglapit at hinawakan ang kamay nitong nakaluhod sa gilid nya.

She did not expected that, even Leonidas hummed a surprise tone while looking at what stupidity I'm doing but did not utter a single word.

Dilat ang mata ni Harmony akong nilingon at sinuklian ko lamang ito ng matamis na pag-ngiti. "'Wag kang mag-alala. Hindi sa lahat ng oras kailangan mong pakinggan ang captain ko. Sinasabi nya lang 'yon para subukan ka. Nagdududa kasi sya na baka mapagmataas ka tulad ng iba."

"Tsk." Leonidas muttered. Tumayo sya't nakapamulsang naglakad paalis habang sinusundan naming dalawa ng tingin. "you don't have to inform her my secret agendas, you idiot."

Napangiti ako't binalik ang tingin kay Harmony. "Kita mo na? He's just teasing you."

Hindi naman sya makapaniwalang napatingin din ulit sa 'kin. "Honestly, hindi ko sya maintindihan."

Natawa ako't naupo ulit kaharap nya, habang namamagitan sa amin ang bonfire. "You don't have to understand him. May sayad talaga 'yan minsan pero mabait naman din."

"Ikaw din ba gano'n?"

"Na may sayad?"

She giggled. Nagulat ako sa reaksyon nya't namula na yata habang pinagmamasdan sya. She's too cute when smiling. "No. Ang ibig kong sabihin ay kung malakas ka rin ba tulad ng captain mo."

I responded an 'ahh' reaction before touching my shoulder. "Actually. Hindi ako malakas. Sya lang 'yong malakas—actually, hindi sya malakas. Halimaw talaga sya. Mas halimaw pa sya sa alaga nya."