The Tamer Without a Beast: VOLUME 1 and 2 [COMPLETED]

Chapter 89: "Poignant Defeat"

Chapter 89: "Poignant Defeat"

Teiro's point of view

AS WE carried our plan smoothly as possible. Hindi na namin namalayang nakatayo na kami sa mismong harapan ng first gate.

The smoke should have already alerted everyone from inside kaya't pumasok na kami agad sa kabilang dako ng gate at tinanaw mula sa malayo ang mismong templo sa gitna na naman ng gubat.

"Isn't it too odd to get inside this gate that easily?" tanong ko sa sarili habang maingat naming binabaybay ang maliit na pathway diretso sa natatanaw naming templo.

"There are only two reasonable things why they didn't assigned guards around this gate." Leonidas said. "Una, wala na silang sapat na tauhan para magbantay pa sa mga tarangkahan. Pangalawa, naghahanda lang sila sa paligid para umatake sa 'tin nang patago."

I prefer the latter. Mas kapani-paniwala 'yon.

"I can smell danger." Nerfius suddenly stops moving and muttered those words while sniffing the air infront. After a couple of seconds of silence, narinig namin ang pag-angil nya't ang paglabas ng nagtataasang pangil at ang pagkagat ng matutulis na kuko sa lupa.

Pumwesto agad si Leonidas sa unahan habang kami ni Harmony at Nerfius ay sinenyasan nyang bahagya munang umatras. 50-meters away from us, more than ten Crawlers and five serpents appeared approaching towards us in groups.

There were even few giant hawks and any sort of flying monsters landed on the tree branches blocking our view from the temple dahil sa dami nila. There were even mountain lions, wild tigers, dark bears and hyenas hiding behind the trees.

Masyado silang marami at mapanganib sa uri at anyo nila. Maski ang kanilang lagpas level 80 na lakas ng mga ito'y mas lalong nagpa-alala sa amin. How do we even get through all of them? The woods are already flooding with monsters at wala kaming pwedeng madaanan kundi pa-diretso lang.

"What do we do?" May pag-aalalang tanong ni Harmony.

"We'll run through them." Sagot ni Leonidas. Hindi ako makapaniwalang nilingon sya. "Don't give me that stare again, Hezuya. We don't have time to argue."

"I'm not arguing."

Mula sa nagkukumpulang monsters, biglang naglakad paabante ang isang malaking Chimera kung saan nama'y nakasakay sa likod nito si Maximo. Kasabay no'n ay isa ring tigre ang lumabas at ang nakasakay naman sa likod nito'y walang iba kundi si Kane.

"Kumusta na." Sigaw ni Kane ang aming narinig nang pumanaog din ito mula sa alagang tigre't bahagya pang yumukong nakangiti. "Pasensya na kayo kung ngayon lang namin kayo binati sa inyong pagdating. Masyado kasing malayo kung do'n pa namin kayo sasalubungin sa third gate."

Maximo is silently still on the back of his Chimera at diretso ang kalmadong titig nito kay Leonidas.

"What do you think, Hezuya?" Kane shouted again and this time ako naman ang tiningnan. "Would you rather die beside your comrades or join forces with us. This is just a friendly offer so expect yourself lucky."

Halos 35 meters silang malayo ngayon sa amin. "You don't need to be friendly if you're deeply against it." sagot ko na agarang ikinangiti pa lalo ni Kane na sandaling natahimik.

"You gave yourselves up from being our friends so don't  expect us to consider pulling punches for you." Leonidas said and cracked his knuckles. "Seeing your true colors at the stadium back then was enough to allow ourselves from killing former friends."

Hindi makapagsalita si Harmony bagkus ay katulad lang sya ni Maximo na nakikinig lang.

"Gano'n ba. Sayang naman pala. Inaasahan ko pa namang magiging ma-drama ang eksenang 'to gaya ng mga nasa pelikula." nakangiti pa ring tugon ni Kane, sabay itinusok ang spear sa kaharap na lupa. "Akala ko talaga makikiusap kayong sumanib muli sa grupo nyo para sa kabutihan pero nagkamali pala ako. Mas masama pa kayo kesa sa inaasahan ko."