The Tamer Without a Beast: VOLUME 1 and 2 [COMPLETED]

Chapter 95: "The Founder and the Shadow"

Chapter 95: "The Founder and the Shadow"

Third person's point of view

AS THE last giant beast to drop dead by the lake. And a last thrust of weapons from several dying beast around the forest, there is a complete silence that ensued.

Fast but mute heavy breaths from all the players that helped with the war. Some fumbles on the ground with such terrible exhuastion. Halos himatayin ang iba sa pagod na may natitirang 3% sa HP pero dahil sa kabaitan ng iba, nagawa nilang ibigay ang kanilang potions para sa mga nangangailangan talaga nito.

And then one of them climbed the top of an oak tree and shouted with all his might that lead everybody to an outcry of victory. Marami ang hindi nakisali sa sigawan sa buong paligid ng gubat dahil sa pagkawala rin ng malalapit sa kanila habang nakikipaglaban.

Sa isang bahagi ng gubat, nakikita si Indominus na nakatayo sa sanga't nakangiting pinagmasdan ang nakasisilaw na sikat ng araw na sumilip mula sa makulimlim na kalangitan. Pati si Pheris na na tumatawid sa isang sapa habang inaalalayan ang isang injured player napahinto rin sa kanyang ginagawa't napatitig sa liwanag sa itaas.

Ang ibang players na nanatiling buhay hanggang sa puntong ito'y gano'n din ang ginawa. Nasa loob na ng kanilang dibdib at isip ang kapayapaan. At ramdam na nila ang kanilang panalo subalit sa bigla-bigla na lang umihip ng malakas ang malamig na hangin, muling kumulimlim ang paligid. Muling tinago ng ulap ang araw na nagpasindak muli sa mga players.

Maski ang mga nasa loob ng templo na si Leonidas, si Hezuya, Alistair, at Chrolov. Ay naramdaman din ang paparating na panganib na dadaan na tila isang malupit na bagyo sa hindi pangkaraniwang lakas na taglay nito.

"This is madness." Chrolov mumbled as the strong beast gradually rans around the forest in order to hunt. "When a beast felt that there're intruders around his territory. Naturally. It'll never hesitate to hunt them down in the most quickest way possible."

And then from a blindspot of a three players by the woods, huli na nang mapagtanto nilang sa kanila paparating ang halimaw na sing-bilis ng kidlat ang takbo nang sunggaban sila nito sa kalmot sa mga katawan at iniwang gutay-gutay at naliligo sa sariling dugo sa hindi pa rin mahagilap na aninong sing-tangkad lang din ni Nerfius. Ni hindi nagawang makasigaw ng sumunod pang nabiktima ng halimaw sa sobrang bilis na paraan at patuloy itong naglilibot sa paligid para kumitil.

Back from the temple, Chrolov sat down wearily on the cracked floor while his body is curing its wounds by itself. "Unfortunately. ORIKIA'S territory, is the whole world and no one not even the four Sea Kings can escape his grasp."

From the forest where many players are gradually being attack by this unseeable monster, Pheris felt the tight air all of a sudden. She stops walking from a trail of the woods while carefully eyeing her quite surrounding. "Shit." she can't help but to curse in horror with a blank face. "Kailangan nyo nang mauna. Sabihin nyo rin sa iba na umalis na ng gubat kung maaaring makaalis man kayo ng kontinente gawin nyo na basta malayo lang kayo rito."

Hindi nya kayang ipaliwanag ang kakaibang nararamdaman nya ngayon kaya't ang tanging magagawa nya lang ay mag-utos at itaboy papalayo ang mga ito.

Being a player specializing in healing, isa sa good traits ng kakayahan nya'y ang maramdaman ang awrang inilalabas ng iba pero sa tuwing nakikita nya lamang ito gumagana.

Pero ngayong wala syang makitang kahit ni isa na may ganitong angking lakas na papalapit, malaki ang posibilidad na hindi ito tulad ng normal na nilalang lang. Ibang-iba ito sa mga naramdaman nya at 'yon ang lalong nagpataas sa kabang nararamdaman nya.

When she was left there alone in the woods. Huminga sya ng malalim nang paulit-ulit at sinubukang tatagan ang loob para makalaban man lang sa kung sinumang pigura ang papalapit sa kanya.