Sürünün Yuvası 🙋

Kayra

Kayra evden çıktı. Sahile gitmeyi düşünmüyordu. Ama evde oturmakta istemedi. Düşündükçe Lucifer'e gitmesi için  zihni konuşmaya başlıyordu. Lucifer artık geride kalan bir anı olmalıydı. Yürüdüğü caddedeki insanlara baktı. Bazıları dondurma yiyordu. Kimisinin elinde taze mısır vardı. Bir genç oturmuş gitar çalıyordu. Kayra rahatladı. Zihni susmuş gibiydi. Mağazaların vitrinlerinde cıvıl cıvıl giysiler vardı.

Parka doğru yürüdü. Salıncakta sallanmak istiyordu. Ama parkın orada duran sekiz kişiyi görünce gitmekten vazgeçti. Onların kokusunu alıyordu. Lucifer gibi kokan sekiz erkek. Burnunun böyle hassas olmasına sevindi.Ters giden şeyler vardı zihninde. Eve gitmek için hızlı adımlarla yürümeye başladığında bir kadın dikkatini çekti. Kadının upuzun saçları vardı. Bağırıyordu.
- Bakar mısınız ? Kızım Kayra kayıp.

Kayra olduğu yerde durdu. Kadının elindeki resme bakmak isteyen üç adam vardı. Rüzgarın etkisiyle resim adamların elinden uçup Kayra'nın ayaklarının dibine düştü. Resim Kayra'ya aitti. Belediyenin anons sesini duyan Kayra olduğu yerde olanlara anlam vermeye çalıştı.
- Kayıp Kayra'yı bulan kişilere Lucifer yüz milyon dolar bağış yapacağını söyledi. Kayra en son teyzesinin evinden çıkarken görüldü. O saatten sonra kimse onun nerede olduğunu bilmiyor.

Duymak istemedi kayıp ilanının devamını. Ara sokağa doğru döndü. Biraz daha sokakta gezer ise onlar Kayra'yı bulacaktı. Lucifer'in teyzesine zarar vermesinden korktu.
Erkek kardeşini aradı.
- Ben eve döneceğim bu gece.
- Abla iyi misin ?
- Biraz hasta gibiyim.
- Seni almaya gelebilirim.
- Hayır. Bana bilet al diye aradım seni.
- Çok mu hasta oldun abla ?
- Şarjım bitiyor.
Beş dakika sonra erkek kardeşi bileti göndermişti. Eve geri dönmek ile zaman kaybedecek değildi. Koşarak dolmuş durağına geldi. Nefes nefese kalmıştı ve sekiz adamın orada durduğu görünce saklandı.

Eve gitmek istiyor ise kesinlikle dolmuşta şansı artık yoktu. Saklandığı yerden çıkıp kalabalığın arasına yeni girmiş iken adamlardan biri bağırdı.
- Kayra.
Sesi duyar duymaz pardon diye diye kalabalığın arasından çıktı. Adamlardan biri ona çok yakındı. Kayra bayır aşağıya doğru koşmaya başladı. Topuklu ayakkabı ile koştuğu zamanları hatırladı. Yine yapabilirdi. Adam seslendi.
- Alfa sizi sadece görmek istiyor.
- Ben istemiyorum.
- Kayra sana zararımız olmayacak.
- Lucifer beni kaybetti.
Kayra yolun sonunda bulunan ana caddeye gelmişti. Adamın takibi bırakmaya hiç niyeti yoktu. Kayra yolcu bekleyen dolmuşu görünce hemen bindi. Şoför kapıyı kapattı. Kayra kaçmayı başardı. En azından şimdilik.

Rick benimle bağlantıya geçtiğinde onu buldukları düşündüm.
- Alfa.
- O yanında mı ?
- Hayır. Kayra elimizden kaçtı.
- Dolunay olunca bana geleceğini söyledin.
- Bende öyle düşünmüştüm. Fakat insanlar bizim gibi değil alfa.
- Hiç iz yok mu ?
- Kokusunu havaalanında bitiyor.
- Evine dönüyor olabilir.
- Bizde öyle düşündük alfa.
- Öyle ise evinin önünde onu bekleyeceğim.
Uçak indiğinde kurtları arkamda bıraktığım için mutluydum. Telefon kılıfının arkasında sakladığım para ile dolmuş ücretini ödemiştim. Erkek kardeşimin sesini duydum. Düşüncelerin verdiği puslu hava dağılmıştı.
- Abla. İyi misin ?
Koşup sarıldı bana.
- Dinlenmek istiyorum sadece.
- Öyle ise gidelim.
Erkek kardeşim koluma girdi. Arabanın yanına yürüdük. Lucifer'in kokusunu alıyor gibiydim.

Onları gördüm. Eşim bir erkeğin koluna girmişti. Daha önce onu hiçbir erkekle görmemiştim. Rex dışında. Kayra beni arkasında bırakınca Rick onun hayatını araştırmaya başladı. Ve Rex ile tanıştı. Kayra'nın resmini onun telefonundan Rick almıştı. Rex çok konuştuğu için Kayra'nın teyzesine gittiğini öğrenmiştik. İlk dolunay gününde onunla geri döneceğim dedi Rick. Benden mutlusu yoktu. Eşimi şimdi başka kollarda görüyordum. O beni çoktan unutmuştu. Kabullenmek gerekiyordu. Ben lanetli bir alfa olarak asla aşkımı bulamadan ölüp gidecektim. Onları daha fazla izlemek istemedim.

- Rick. Artık onu arama. Çünkü; o başkasının kolunda.
- Alfa. İyi misin ?
İkinci kez ağlayıp üzülecek değildim.
- Uçaktan iner inmez onu karşılamaya başka bir erkek geldi.
Eve geldikten iki gün sonra Rex ile buluştum. Her zaman gittiğimiz cafede denize bakıyorduk.
- Kayra.
- Rex.
- Biliyor musun ? Parti sonrası apar topar gidince sana kızdım. Ama sonra seni soran adam ile tanıştım.
- Rex sen neden bahsediyorsun ?
- Kızma hemen. Adam sanki senden hoşlanıyor gibiydi.
Kalbim ağzına geldi. Lucifer olabilir miydi ?
- Rex adamı tarif eder misin ?
- Uzun boylu biriydi. Kayra bilirsin yüzleri çok hatırlamam.
- Neyse her kimse fazla önemli olsaydı ailemi bulurdu.
- İşte bu.Kayra geri döndü millet.
Cafeden içeriye çocukluk arkadaşlarım girdiğinde şaşırdım. Rex ve oyunlarını bilirsiniz. Onlardan biri olduğuna emindim.
- Kayra sana güzel bir haberimiz var.
- Hadi Rex. Eve döneceğim. Herkesi çağırdın. Öyle ise birine evlenme mi teklif edeceksin ?
- Hayır. Trend bir video çekimine gideceğiz yarın gece.
Masadaki çığlıklar birbirine karıştı.
- Ben gelmiyorum.
- Kayra saçmalama. Son günlerde ormanda çok sayıda kurt gördü köylüler. Kendi belgeselini çekmek istemez misin ?
- Hayır.
- Al şu telefonu. Dünyadan haberin yok.
Rex'in telefonundaki videoyu başlattım. Ormanın kenarındaki yoldan kurt sürüsü ilerliyordu. Üstelik onları çeken adama hiçbiri zarar vermemişti.
- Kurtlar neden sessizce gidiyor ?
Rex kahkaha attı.
- Bizimle ormanda kalmaya gelir isen cevabını alırsın.

İtiraz ettim ama Rex'i ikna etmek için olmadı fazla etkili. Ormanda çadır kurarken bulduk kendimizi.
- Rex benim çadır nerede ? Bulamıyorum.
Rex elini kafasına götürdü.
- Kayra. Başka çadır yoktu. Ben düşündüm benimle yatarsın aynı çadırda.
- Sen kafayı mı yedin ?
- Öyle ise arabamı veririm sana.

Gece olduğunda kamp yerinin dışındaki arabanın arka koltuğunda uzanıyordum. Rex'e küfür etmemek için bangır bangır kulaklıktan müzik dinliyordum. Arkadaşlarım yorgun olunca çadıra uyumaya gitmişti. Tek başıma kalmıştım ormanda. Dışarıya bakmak için ayağa kalktım. Cama yaklaşınca ormanın içinden bana bakan kurdun gözlerini gördüm.
- Lucifer.

Sanki sesini duymuş gibi arabanın önüne atladı. Bağırmak istemiyordum. Arabanın kapağını açıp dışarıya çıktım.
- Beni takip etme artık. Duydun mu ? Git başımdan.
Gözleri bana kilitlenmişti. Pek gidecek gibi değildi. Sanki ben ona ait olmuşum gibi bakıyordu.
- Bir kez yattık. Büyütülecek konu değildi.
Lucifer cevap vermedi. Kayra kamp yerine baktı. Arkadaşları onun kurtla konuştuğuna görse asla inanmazdı. Koşup uzaklaşmak en iyisi olacaktı.
- Beni mi istiyorsun Lucifer ? Öyle ise yakala.
Eşim inatçı keçinin biriydi. Onu incitmek istemiyordum. Ama o sabaha sağ çıktığı her gün benim aşkımı öldürmeye çalışıyordu. Bir kırık kalbi vardı. Benim kalbimi delik deşik etmek için binlerce silahı acımadan kullanıyordu. Öyle ise artık bu oyuna son vermem lazımdı.
- Rick. Koşan eşimin etrafında bir çember oluşturun.
- Emredersin alfa.

Koşmaya yeni başlamıştım. Lucifer arkamdan gelirken ormanın içinden çıkan kurtları gördüm. Sanki hepsi beni ısırmaya niyet etmiş gibiydi. Hırlama sesleri beni korkuttu. Lucifer'in sürüsü olmalıydı. Ormanın kenarında duran tabelayı okudum. Ama kurtlar var iken ayı bana saldırmaz diye düşündüm. Böylece dikkat ayı çıkabilir uyarısını dikkate almadım. Kurtlar sanki takibi bırakmıştı. Siyah ayı ile yüz yüze geldim. O beni önce kokladı ve daha sonra üstüme koştu. Geri geri giderken yerdeki ağaç kütüğüne takılıp dengemi kaybettim. Ayı duracak gibi değildi. Yerden kalktığımda acıyan ellerime aldırış etmedim.
- Lucifer. Bana yardım et.
Ama daha fazla ayaklarım beni taşımak istemedi. Son gördüğüm Lucifer'in yüzü oldu.