Sürünün Yuvası 🙋

Black ve Annabella

Yere düştüm. Beni hayattan koparan gözlere son kez baktım.
- Eşler daima birbirini korumaya söz verirdi Annabella.
- Black ben değildim. Yemin ederim hayatım. O ben değildim.
Annabella ilk kez ağlıyordu. Ben ise böylesine soğuğu hiç bedenimde hissetmedim. Donmaya başlamıştım sanki.

O benim aşkım, eşim, nefesim. Onsuz geçen günlerde ben onu daima özledim. Beta kurt seçimine katılınca Black itiraz etmemişti bana. Destek olmuştu daima. Kızımız için daima en iyisini düşündüm. Tek başına idare etmesini istedim Anna'nın. Şimdi babası yerde ölmek üzere iken kalabalık arasında onu aradım. Babasına son kez veda etmesi için bağırdım.
- Anna. Tatlım babam ölüyor.

Gördüğüm yüz ona ait değildi. Karen dişlerinin arasında Beta Victor'un kafasını getirip önüme bıraktı. Kanlı dişlerini bana gösterdi. Black'e bir bakış attıktan sonra savaşa geri döndü. Beta Victor beni korumak istemişti. Eşim olduğunu söylemiş olsaydım keşke.
- Annabella.
Ağzından kan damladı.
- Ben Mısır'a gitmek istedim. Oraya benim için gider misin ? Uçak bu sabah hareket edecek. Senden son dileğim bu.
Sonra gülümsedi. Cevap veremedim.

O gitti. Gözümden akan yaşları silip Olga için saldırdım.
Yeni Şafak sürüsünden geriye sadece bir avuç kurt kalmıştı. Zihinsel bağlantı yoluyla Alpha Mark Pier ile iletişime geçmeyin talimatını John vermişti bize.
Koşarak giderken yerde cansız şekilde yatan Black gözüme çarptı. Bir başka beta kurt bana saldırınca bende kendimi korumak zorunda kaldım. Matt ağzındaki kurdun başını yere bıraktığında saldırı bitmişti bitmesine ama o Anna'nın annesiydi.

Giden kimse geri gelmemişti. Beta Victor ile Annabella zihinsel bağlantıya cevap vermiyordu. Göreve yeni gelen Gama Alfonso konuştu benimle.
- Üzgünüm. Saldırı başarısız oldu.
- Beta Victor ile Annabella esir mi alındı ?
- Hayır. Onlar aramızdan ayrıldı.
Yıkım üstüne yıkım yemiştim.
- Şimdi gidebilirsin.
Güneş doğar iken John hepimizi çağırdı.
- Bugün olanları yaşanmamış saymak düşüyor bize.
Matt aşırı üzgündü.
- Luna beni affetmez. Annesini öldürdüm.
- Kimse olanlardan Alpha Mark ve Luna Anna'ya söz etmeyecek.

Karen daha fazla kendini tutamadı.
- Annesini hadi sormadı. Ama babasını illa bize soracak John.
- Black zaten gidecekti. Mısır'a uçakla gittiğini bilmesi en iyisi. Davetliler zaten namus sözü verdi Karen.
- John bence sırlar daima açığa çıkar. Onlar gelince gerçeği anlatalım.
- İkisi daha yeni evli Karen. Düğün gecesinde kan dökülmesini duymak isteyeceklerini sanmıyorum.

Mark beni odamıza taşıdı. Öpüşmeye başlarken babamın sesini duydum.
- Anna. Beni duyuyor isen bil ki ölüyorum kızım.
Üstümde uzanan Mark'a baktım.
- Bu babam. Benimle bağlantıya geçti. Ölüyorum dedi Mark.
Gözlerinden yaşlar akar damladı. Eşim hemen sürüm ile bağlantıya geçti. Ama kimse bana cevap vermedi.
- Hemen geri dönüyoruz Anna.
- Neler oluyor ?
- Sürüden tek kişi benimle temasa geçmedi. Saldırıya uğramış olmalıyız.

Evden çıkarken karıma söylemek istemedim. Ama büyük ihtimalle Yeni Şafak sürüsü bize saldırmıştı.
Uçak indiğinde saatime baktım.
- Geç mi kaldık ?
- Bilmiyorum güzel sevgilim. Ama eve gitmeliyiz hemen.
Evin önünde kimse yoktu. Gün açmıştı. Güneş çoktan yükselmişti. Sonra onları gördük. John bize hortlak görmüş gibi baktı.
- Luna Anna. Alpha Mark. Ama siz niye döndünüz ?
- John saldırıya uğradık değil mi ?
- Karen, babam nerede ?
Kimsenin ağzını bıçak açmadı.
- Alfa olarak soruyorum. Neler oluyor ?

Matt mahcup şekilde öne çıktı.
- Luna Anna. Ben üzgünüm. Saldırı sırasında anneniz benim yüzünden öldü.
Eşim bayılacak gibi oldu. Onu tuttum.
- Matt sen ne söylüyorsun böyle ? John niye susuyorsun ?
- Alpha Mark sizden sonra biz eğlenceye devam ettik. Sonra sınıra yaklaşan beta kurtların haberini alınca kurt formuna dönüşmek zorunda kaldı herkes.
- Kim saldırdı sürüme ?
- Yeni Şafak sürüsü. Luna Anna'nın annesi yine saldırganlar içindeydi. Babası Black onunla savaşır iken öldürüldü.
- Annem yüzünden babam mı öldü ?
- Aslında biz size kötü haberi vermek istemedik. Tüm yaşananlar böyle.
- Babam beni terk etmiş olamaz. Yapmaz böyle kötülüğü bana.

O günden sonra Anna kimseyi almadı odasına. Asla konuşmadı. Karen onun gün geçtikçe zayıflamasına üzülüyordu.
- Mark ona destek olmalısın.
- Benimle konuşmuyor.
Doğum günümün olduğu sabah Anna elimde paketle salona geldi. Üstünde onunla tanıştığım gün giydiği giysiler vardı.
- Alpha Mark.
- Anna. Güzelim sen konuşuyorsun.
- Ben seni eşim olarak red ediyorum. Arkamdan kimse gelmesin. Boşandım seninle.
Karen onu durdurmak istedi ama eşim ciddi ciddi gidiyordu.
- Karen seni incitmek istemiyorum.

Tüm sevenler çeker giderdi. Anna'nın gidişine şaşırıp baktım sadece. John ilerleyen günlerde bana çok kızdı. Kokusunu takip ettim. Ama dereden sonra onun kokusunu burnum bulamadı.

Bugün benim en mutlu günüm olmalıydı. Ama değil. Eşimi buldum Siyah Şerit sürüsüne sığınan dişi kurtlar arasında. Asel benim eşim. Düğün var akşama. Alpha Mark ise Anna'yı aramıyor artık. İki senedir kimse ondan haber alamadı. Civardaki tüm sürüler onun resmine baktı. Ne bir gören ne bir duyan. Şimdi düğünde olsaydı Asel ile çok iyi arkadaş olurdu.Onu özledim. Dostluğumuz harikaydı.
Anna bana sevmeyi ve sevilmeyi öğretip gitmişti. Böyle olması benim hatam değildi. John aksini iddia etse dahi artık yeni bir eş istiyordum.
- Anna'yı unuttun mu ?
- Bu eşleşme bana göre değildi.
- Mark.
- Eş seçimi için Karen'in düğünü iyi bir fırsat.
- Eşin olacak dişi kurt gelmez ise düğüne Mark ne yapacaksın ?
- İlkel yöntemi listeme ekledim. Dişi kurtlara haber vereceğim sadece. En güçlü olan beni kazanır.

Anna gittikten sonra viski içmeye başladım. Karen'in düğüne biraz alkollü katılmak zorundaydım. Kafam güzel olduğunda Anna düşünce aklıma öfke duyardım ona. Bahçede bizim düğünü hatırladım. Sarhoş olup olay çıkarmamak adına odamdan bakıyordum herkese. John hareketli bir müzik çalınmasını istediğinde Matt sahneye çıktı. O olağanüstü şekilde dans ediyordu. Karen'de eşini alıp onlara katıldı. Müzik aniden durunca herkes peçeli bir kadına baktı. Gözlerini bana tanıdık geliyordu. Kadın eline mikrofonu aldı. Ninni söylemeye başladı. Tatlı sesi karşısında davetliler teker teker uyumaya başladı.

Ay Tanrıçası'nın düğünü ziyaret ettiğini düşündüm. Tüm sürü üyeleri uyudu. İnanılmaz geldi bana. Gözlerime dokundum. Hayal görmüyordum. Herkes uyudu ve o mikrofonu bıraktı.
- Mark. Senin için döndüm.
Korkup pencereden kaçtım. Ama merdivenden yukarıya geliyordu. Kapıyı açıp bana yaklaştı.
- Anna.
- Benim.
Kucağıma oturup beni öptü.
- Başka dişiler benim gibi olamaz Mark. Asla unutma. İçki içtiğini duymak istemiyorum.
- Ama sen beni terk ettin.
- Hala değişmeyi bilmiyorsun. Peşimden sende gelmedin.
- Geldim Anna. Senin kokun derede kayboldu.
- Yüzdüm. Bu gece seni alıp götüreceğim evime. Ama önce birbirimizin olacağız.
Onu incitmek istemedim hiç yatakta. Ona sahip oldum. İnlemek yerine bana baktı uzunca.
- Acın mı var sevgilim ?
- Hayır.
Tüm gece boyunca beni öptü, sevdi, terimi sildi.
- Hep seni istiyorum Mark. Daima sevdiğim adam olarak kalacaksın.
- Anna. Uyuyalım mı ?
- Olur.

Sabah Anna yoktu. Hayal görmüş değildim. Çarşaf kanlı, yastık kılıfı saçlı ve sırtımda tırnakları vardı. Kalkıp bahçeye koştum. Herkes hala uyuyordu. Duş aldım. Kokusu takip etmeye başladım. Derede kokusu bitiyordu. Yüzmek için suya dokundum. Soğuk geldi bana. Evime döndüm.