Lantern: Reflection of the Peach Blossoms

Ep-43

Unicode
[ဒီနေစာလုံး 2000ကိုအခမဲ့ပေးမယ်]

ချူဟယ့်၏ခန္ဓာကိုယ်သည် တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာသည်။  ရာသီဥတုပူနွေးလာသောအခါတွင် ကျိုးဟွေး၏ကုမ္ပဏီနှင့် ရပ်ကွက်ထဲက
ဥယျာဉ်အတွင်းသို့လမ်းလျှောက်ခွင့်ရခဲ့သည်။
    
ထိုခွင့်ပြုချက်ရယူခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်သည် မလွယ်ကူပေ၊အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်
ကျိုးဟွေးသည် အစပိုင်းတွင်၎င်းကိုဆန့်ကျင်ခဲ့၍- သူသည် မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် လုံးဝဘာစကားတခွန်းမှမပြောဘဲ သဘောထားပျော့ပျောင်းနေသော်လည်း အတွင်းစိတ်ဆန္ဒကိုတော့ ပြောင်းလဲရန် အလွန်ခက်ခဲသော လူတစ်မျိုးဖြစ်သည်။
ချူဟယ့်က သူ့ကို အကြိမ်ကြိမ်ပြောခဲ့တယ်။
ခက်ထန်သောသဘောထားမှ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော
သဘောထားအထိ အရာရာကို သူကြိုးစားခဲ့တယ်။  အဆုံးတွင် သူသည် တံခါးပေါက်မှ တားမြစ်အစီအရင်တံဆိပ်အား
အင်တင်တင်နဲ့မဖယ်မီ သူက သူ့မျက်နှာကို အနည်းငယ် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
    
ဒါပေမယ့် သူ အောက်ထပ်ဆင်းတိုင်း
သူသည်ချူဟယ့်နဲ့လိုက်သွားခဲ့တယ်။
  သူတို့ နှစ်ယောက်သည် အောက်ထပ်ပန်းခြံထဲမှာ လက်ချင်းတွဲပြီးလမ်းလျောက်နေသလို၊
တခါတရံ ရေပန်းခုံတွင်းမှာထိုင်ရင်း ရေထဲမှာ အနီရောင်ငါးလေတွေ ကူးခတ်နေတာကို ကြည့်နေမိသည်။
    
ဤအိမ်ယာခြံဝန်းသည် ၎င်း၏ အံ့အားသင့်ဖွယ် မြင့်မားသောဈေးနှုန်းနှင့် ထိုက်တန်လှသည်။  ဥယျာဉ်ကြီးသည်ကျယ်ပြောလှပြီး တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်ကာ
ကြည်လင်သောရေများဖြင့်သစ်ပင်များကို ဖုံးကွယ်ထား၍ ရာသီအလိုက်ပွင့်သော  ပန်းပွင့်များနှင့် မြက်ပင်များဖြင့် ဝန်းရံထားပြီး ထန်းပင်များအောက်ရှိ ရေကန်ကို အဖြူရောင်ကျောက်များဖြင့်
စက်ဝိုင်းပုံစံ ဝန်းရံထား၏။ စားပွဲနှင့်
ကုလားထိုင်များရှိသောကြောင့်
ကျိုးဟွေးသည် တစ်ခါတစ်ရံနေ့လည်ခင်းတွင် ချူဟယ့်နှင့် စိတ်တိုင်းကျစားသောက်ဖို့အတွက် လတ်ဆတ်သောဖျော်ရည်များနှင့် အဆာပြေများကို အိမ်မှ ယူဆောင်လာတက်သည်။
    
ညနေခင်းတွင် လူကြီးများနှင့် ကလေးများသည် ရံဖန်ရံခါ လမ်းလျှောက်ထွက်လာကြပြီး ကလေးများက ပြေးလာကာ  သရေစာမုန့်တွေကို တောင်းတက်ကြသည်။  ချူဟယ့်က ပြုံးပြီး ကိတ်မုန့် ဒါမှမဟုတ် သကြားလုံးတွေကို ကောက်ယူပြီး ဒီကလေးတွေရဲ့လက်ဖဝါးထဲမှာ ထည့်ပေးလိုက်တယ်။
    
တကယ်တော့ သူက ကလေးတွေကို အရမ်းချစ်တတ်တဲ့သူတစ်ယောက်ပင်။ 
သူသည် ထိုသိုနွေးထွေးသော နုနယ်ပြီး
နူးညံ့တဲ့ သတ္တဝါလေးများကို
သဘာဝအတိုင်းရင်းနှီးနေပုံရသည်။
    
သို့သော်လည်း ကျိုးဟွေးသည် ဘေးတွင်သာထိုင်ကာ တစ်ခါတစ်ရံစာအုပ်ဖတ်ပြီး
တစ်ခါတစ်ရံ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး တစ်စုံတခုလေ့လာဖို့အတွက်  ပလက်ဖောင်းကွန်ပြူတာကို ယူကာ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူများကိုလျစ်လျူရူတက်သည်။  ရံဖန်ရံခါတွင် ခွေးနှင့်ကြောင်သည် သူ့ခြေရင်းဆီသို့ ပြေးလာကာ   သူခြေထောက်ထိပ်ကို နူးညံ့ညင်သာစွာပွတ်သပ်ပြီးရင် ပြန်လှည့်မကြည့်ပဲ အဝေး ထွက်ပြေးသွားကြသည်။