Μουσική επιμέλεια έργου: Γλαύκη, ιστότοπος: https://stisglafkistocafe.blogspot.com/
Η Απαγωγή
Η Νύχτα είχε απλώσει για τα καλά τα πέπλα της στον Κολωνό. Έξω παντού απλωνόταν μια χαρακτηριστική ησυχία. Μια ελαφριά Φθινοπωρινή ψύχρα ήταν ήδη αισθητή. Μονάχα οι ήχοι από τα πλάσματα του σκοταδιού έπλεκαν το δικό τους τραγούδι. Τα τριζόνια, λόγω των πρώτων κρύων, είχαν μετριάσει για τα καλά το τραγούδι τους. Όμως ο γκιώνης και οι κουκουβάγιες έστηναν το δικό τους χορό. Το φεγγάρι ήταν στο γιόμα του ζυγώνοντας να γεμίσει το μισό. Έτσι κάτω στη γη, σε συνδυασμό με τον καθάριο ουρανό, παράξενα σχήματα σκιών έστηναν τη δική τους παράσταση.
Η κούραση που βάραινε στα κορμιά της Ισμήνης, της Νηρίτης και του Ρήσου, τούς είχαν κάνει να αφεθούν γρήγορα, χωρίς αντίσταση, στην αγκαλιά του Μορφέα. Από κοντά και η Αντιγόνη. Δύσκολο και κουραστικό το έργο να έχει την προσοχή του πατέρα της αλλά και να είναι εκείνη τα μάτια του στον έξω κόσμο. Μονάχα ο γέρο Οιδίποδας δεν είχε ύπνο. Η συγκίνηση με την δεύτερη θυγατέρα του, την Ισμήνη και τα όσα έμαθε για τα αγόρια του αλλά και τις προθέσεις του Κρέοντα, τον έκαναν να βασανίζεται από σκέψεις. Στριφογύριζε νευρικά και ανήσυχα στο κρεβάτι, βουτηγμένος στο δικό του απόλυτο και παντοτινό σκοτάδι. Μπορεί το φως των ματιών του να ήταν το διαρκές μαύρο όμως η διαύγεια της σκέψης του ήταν πάντα ενεργή και τώρα ακόμα περισσότερο σε εγρήγορση.
Το φεγγάρι θα είχε διαβεί αρκετή από τη πορεία του στον νυχτερινό ουρανό ώσπου ο Οιδίποδας άκουσε κάποιους θορύβους από το εξωτερικό μέρος του σπιτιού. Συγκεκριμένα απ' την αυλή ακούγονταν πατημασιές και γαβγίσματα σκύλων όχι πολύ μακριά από εκεί. Αμέσως μια ξένη παρουσία ανθρώπων απειλητική τόσο για την ώρα όσο και για τον τρόπο έκανε τον τυφλό γέροντα να προσπαθήσει να εντοπίσει την προέλευση των θορύβων. Ένας δυνατός χτύπος στην εξωτερική πόρτα του σπιτιού ξύπνησε με τον πιο απότομο τρόπο τους ενοίκους του σπιτιού.
"Ποιος να είναι;" φώναξε η Αντιγόνη.
"Αυτοί είναι!" κραύγασε με φόβο η αδελφή της ενώ ο Ρήσος από δίπλα τράβηξε από τη ζώνη του ένα μικρό κοντό ξίφος.
"Ανοίξτε!" ακούστηκε μια αποφασιστική αλλά όχι τόσο δυνατή φωνή από έξω.
Ο Οιδίποδας δεν ήθελε πολύ για να αντιληφθεί την προέλευση της φωνής. Όπως επίσης και οι δύο κόρες του.
YOU ARE READING
Τα δώρα της Αρμονίας
Historical FictionΑπό τα χέρια των Αθάνατων στα χέρια των Θνητών. Από τα χέρια των Θεών σε χέρια ανθρώπων. Δώρα για το γάμο μιας κόρης δύο Θεών με έναν θνητό της εποχής του γένους των Ηρώων των ανθρώπων. Ένα περιδέραιο και ένα πέπλο. Για το γάμο της Αρμονίας, κόρης τ...
