Κεφ. 3.2 Μπροστά στα τείχη της πόλης (Μέρος Β')

22 6 12
                                    

Πρόσωπο με πρόσωπο

"Ο εκλεκτός αδελφός μου! Ο έτερος γιος του Οιδίποδα!" είπε με εμφανή ειρωνεία. Ο Πολυνείκης έμεινε σιωπηρός ακούγοντάς τον.

"Ορίστε μητέρα ήρθα! Υποδέχτηκες λοιπόν τον άλλο σου γιο; Και εσείς αδελφές μου, συγκινημένες καθώς βλέπω, ανοίξατε την αγκαλιά σας; Μήπως σας έδειξε το στρατό που καραδοκεί έξω απ τα τείχη της πόλης για να την ρημάξει; Σας μίλησε για αυτόν; Ή σας είπε λόγια τρυφερά και νοσταλγικά;"

Η ατμόσφαιρα είχε τέτοια θανάσιμη ένταση, που ακόμα και οι χτύποι στις καρδιές ηχούσαν σαν μεγάλα κύμβαλα. Η Ιοκάστη πήρε το λόγο:

"Γιε και βασιλιά μου, αντίκρυ σου είναι ο αδελφός σου, ο Πολυνείκης. Δεν ήρθε να κάψει μήτε να κουρσέψει...."

"Το βλέπω μάνα...δεν το βλέπω;" της απάντησε ο Ετεοκλής. Εκείνη συνέχισε με περισσή υπομονή.

"Για μένα και τις αδελφές σας αλλά και το μαύρο σας πατέρα είστε παιδιά μου, είστε αίμα μου! Οι ίδιοι χτύποι χτυπάνε στις καρδιές σας. Κοιταχτείτε στα μάτια λοιπόν! Τι διστάζετε; Παραμερίστε τον όποιο εγωισμό και μιλήστε να προλάβουμε! Είναι ώρα η λογική του νου να μιλήσει και όχι η αντάρα της καρδιάς! Είναι ώρα να λησμονήσετε το θυμό και να καταλαγιάσετε την οργή. Όλα ας ξεκινήσουν αυτή τη στιγμή, ξανά!"

Ο Πολυνείκης ένιωσε να έρχεται η ώρα του να μιλήσει. Έκανε δύο βήματα προς τον αδελφό του.

"Δεν έχω να κρύψω τίποτα. Και ούτε είναι η πρώτη φορά που θα επαναλάβω τούτα τα λόγια. Η βαριά κατάρα του πατέρα μας και η δική μας συμφωνία με έδιωξε απ τη γη μου. Ορκιστήκαμε πριν χρόνια ότι, για να διώξουμε της έριδας το φθόνο, θα αλλάζουμε την εξουσία στη Θήβα. Αυτήν την συμφωνία κάναμε μπροστά στους Θεούς και την τίμησα! Και η απάντηση που πήρα ήταν περιφρόνηση και διωγμό. Εξορία απ τη γη μου..."

"Δεν σε έδιωξε κανείς! Μονάχος διάλεξες να φύγεις" τον έκοψε ο Ετεοκλής.

Ο Πολυνείκης συνέχισε στον ίδιο τόνο, προσπαθώντας να μείνει ψύχραιμος.

"Αυτήν την συμφωνία έρχομαι, μια ακόμα φορά τώρα, τούτη τη στιγμή να τιμήσουμε. Και με μιας να φύγει ολάκερος ο στρατός απ έξω από τις πύλες. Να βασιλέψω όπως ορίζεται και ύστερα να φύγω ξανά για να γίνεις βασιλιάς. Αυτός είναι ο λόγος μου"

Τα δώρα της ΑρμονίαςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora