Από τα χέρια των Αθάνατων στα χέρια των Θνητών. Από τα χέρια των Θεών σε χέρια ανθρώπων.
Δώρα για το γάμο μιας κόρης δύο Θεών με έναν θνητό της εποχής του γένους των Ηρώων των ανθρώπων. Ένα περιδέραιο και ένα πέπλο. Για το γάμο της Αρμονίας, κόρης τ...
Ο Τυδέας επιστρέφει με τους συντρόφους του από τη Θήβα. Εξιστορεί στο βασιλιά Άδραστο και στον Πολυνείκη τα γεγονότα της συνάντησής του με τον Ετεοκλή αλλά και την απόπειρα της δολοφονίας του με την ενέδρα των Θηβαίων στο δρόμο. Ο Πολυνείκης έχει μια ουσιαστική συνομιλία με τη γυναίκα του, την Αργεία. Την ενημερώνει για το αδιέξοδο που συνάντησε ο Τυδέας στη συνάντησή του με τον αδελφό του, βασιλιά της Θήβας και της δηλώνει την απόφασή του να προχωρήσει στο σχέδιό του να εκστρατεύσει στην πατρίδα του για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Η Αργεία ακούει προσεκτικά με συγκίνηση, φόβο αλλά και μεγάλη ωριμότητα. Τέλος, ο βασιλιάς του Άργους, Άδραστος, θα επισκεφτεί ο ίδιος την αδελφή του Εριφύλη και το γαμπρό του, Αμφιάραο, στο ίδιο τους το σπίτι. Θα θυμίσει με σαφή τρόπο και στους δύο την παλιά τους συμφωνία, σύμφωνα με την οποία, σε κάθε περίπτωση μεταξύ τους διαφωνίας, η τελική απόφαση ανήκει στην Εριφύλη.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Μια πρόταση που έρχεται από το πουθενά
Ο ερχομός της Άνοιξης είχε δώσει και τα πρώτα του δείγματα πάνω στη βελτίωση του καιρού. Το κρύο είχε γίνει πιο σπάνιο στην πεδιάδα του Άργους. Η φύση είχε αρχίσει να γίνεται όλο και πιο όμορφη σιγά-σιγά και τα πρώτα χρωματιστά χαλιά πάνω την αγκαλιά της γης έδιναν το δικό τους τόνο.
Ο Άδραστος με τους δυο γαμπρούς του, τον Πολυνείκη και τον Τυδέα κάλπαζαν αργά πάνω στα άλογά τους κατά μήκος του Ίναχου ποταμού. Την είχαν ανάγκη αυτή τη βόλτα κοντά στη φύση. Είχαν φτάσει αρκετά έξω από το Άργος προς τα βόρεια στο δρόμο που οδηγούσε στις Μυκήνες. Έπρεπε να βάλουν τις σκέψεις τους σε τάξη καθώς τα γεγονότα έτρεχαν και έπρεπε να ετοιμαστούν γρήγορα. Κάποια στιγμή έφτασαν σε ένα όμορφο ξέφωτο με ένα μικρό δασάκι στην όχθη του ποταμού. Ο βασιλιάς ξεπέζεψε από το άλογό του. Οι δύο άντρες τον ακολούθησαν. Έδεσαν τα άλογά τους σε κάποιους κορμούς δέντρων και στάθηκαν σε ένα πέτρινο πλάτωμα στην όχθη. Το κελάρυσμα της κοίτης και τα πουλιά στα δέντρα έδιναν υπέροχους ήχους ολόγυρά τους.
