Τα δώρα της Αρμονίας

Κεφ. 2.5 Στον Κολωνό (Α)

Δύο αδελφές σε μια ξένη φιλόξενη γη

Το Φθινόπωρο στην Αττική ήταν σχετικά γλυκό. Τα αμπέλια είχαν όμορφα ωριμάσει σε ολάκερο τον κάμπο. Ο καιρός κρύωνε χωρίς ακρότητες. Τα πρώτα φύλλα είχαν απλώσει το ανοιχτό μπεζ χαλί τους στη γη. Ο ουρανός άρχισε να βαραίνει όλο και πιο συχνά και οι πρώτες βροχές είχαν κάνει και εδώ την εμφάνισή τους. Ο Ίππιος Κολωνός ήταν στην πεδιάδα που σχημάτιζε ο ποταμός Κηφισός. Σε έναν χαμηλό λόφο περίπου δέκα στάδια απ' την Αθήνα ήταν ένα πανέμορφο άλσος γεμάτο ελιές χωμένο στον κισσό. Άλλωστε η γη της Αττικής ήταν γεμάτη από το ιερό αυτό δέντρο, που συντηρούσε με τους καρπούς και τα παράγωγά του μια ολάκερη πόλη. Ένα δάσος πολύ πυκνό και απάτητο, που ο ήλιος δύσκολα περνούσε τα φυλλώματά του. Ακόμα κι ο αγέρας δεν εύρισκε χώρο να διαβεί. Πολλές φορές νόμιζες ότι παράξενες σκιές διάβαιναν ανάμεσά του. Η θέα ολόγυρα στο λόφο ήταν πανέμορφη. Θα μπορούσε κάποιος να δει το ξερό πέτρινο λόφο, που έστεκε καταμεσής στην πόλη, εκεί που οι κάτοικοι της Αθήνας είχαν διαλέξει να τιμούν τους Θεούς τους και ολάκερη τη δαντελωτή παραλία με την βαθυγάλαζη θάλασσα. Πιο πέρα το μάτι έφτανε ως πέρα τις κορυφογραμμές της Αργολίδας που σχηματίζονταν αχνά στο βάθος του ορίζοντα. Δέκα στάδια περίπου απ' το λόφο ήταν το κέντρο της Αθήνας, της πόλης που βασίλευε ο Θησέας, ο ένδοξος ήρωας γιος του Αιγαία και της Αίθρας. Εκεί στο λόφο του Κολωνού, ήταν το ιερό των Ευμενίδων και ολόγυρα, λίγο πιο κυκλικά από αυτόν μικρός οικισμός.

Η Ισμήνη έφτασε κοντά στο λόφο όταν ο ήλιος είχε πια περάσει το μισό του ουρανού. Μαζί της ήταν μια πιο ώριμη γυναίκα αλλά και ένας άντρας. Και οι τρεις ήταν στα άλογά τους, που ήταν φορτωμένα με τα προσωπικά τους φορτώματα για το μακρύ τους ταξίδι από τη Θήβα.

"Φτάσαμε Νηρίτη επιτέλους!" ακούστηκε κατάκοπη η φωνή της Ισμήνης προς τη συνοδό της.

"Ναι κυρά μου, πιστεύεις είμαστε στο σωστό μέρος;" ρώτησε η ώριμη καλοστεκούμενη γυναίκα.

"Εδώ είμαστε κυράδες μου" απάντησε και στις δύο ταπεινά και ο άντρας που τις συνόδευε. Νέος, γεροδεμένος με γαλήνια όψη. Λες και η μορφή ενός πολεμιστή καβαλάρη ήταν καλά κρυμμένη μέσα από τα ρούχα του.

"Είμαι σίγουρη, είμαστε στον Κολωνό. Ο πατέρας εδώ έχει καταφύγει μαζί με την Αντιγόνη. Ήταν το πρώτο μέρος σαν έφτασαν στην Αθήνα. Εδώ κάπου φιλοξενείται. Αυτός είναι ο τόπος και τούτο εδώ είναι το ιερό άλσος των Ευμενίδων" απάντησε η Ισμήνη και στους δύο τους.