Τα δώρα της Αρμονίας

Κεφ. 2.8 Εκστρατείας σχέδια (Ι)

Συμβούλιο πολέμου

Ο Άδραστος ήταν πιστός στην εξαγγελία του προς τον άντρα της αδελφής του. Στο τέλος της επόμενης βδομάδας ο Αμφιάραος πήρε μήνυμα από το βασιλιά ότι όλα ήταν έτοιμα για τη συνάντηση των πολέμαρχων στο παλάτι. Ήξερε ότι ήταν κάτι που δεν θα μπορούσε να αποφύγει. Ύστερα ήταν και από τους ανθρώπους εκείνους που δεν δείλιαζε μπροστά στα δύσκολα και στα επώδυνα. Άνθρωπος που θα στεκόταν περήφανος μπροστά στις ευθύνες και στις υποσχέσεις του. Η μοίρα τους και των δύο ήταν με ένα παράξενο τρόπο δεμένη. Αυτό το ήξερε καλά. Μοίρα δεμένη με όρκους βαρείς μπροστά στους Θεούς. Κανένας δεν θα εγκατέλειπε τον άλλο. Όμως εκείνος γνώριζε αυτό που οι άλλοι αγνοούσαν. Και αυτό θα προσπαθούσε να τους πει με ξεκάθαρα λόγια στη σύναξη αυτή.

Εδώ και μέρες είχε ήδη αρχίσει να μιλάει στα παιδιά του και πιο συγκεκριμένα στον μεγαλύτερο τον Αλκμαίωνα. Κάποια λόγια απλά για να μπορέσουν εκείνα του τα αγόρια να ξέρουν τι μπορεί να γίνει. Ενημέρωσε τη γυναίκα του για τη σημερινή συνάντηση στο παλάτι και κίνησε προς τα εκεί. Με το κατάλευκο άλογό του διέσχιζε τους δρόμους του Άργους. Οι Αργίτες τον σέβονταν και τον αγαπούσαν. Αυτό το είχε κατακτήσει εδώ και καιρό με τη στάση ζωής του. Η φήμη του άλλωστε ξεπερνούσε τα στενά όρια της πόλης των Δαναών. Όσοι τον έβλεπαν στο δρόμο να ιππεύει προς το παλάτι τον χαιρετούσαν με ένα ζεστό χαμόγελο και με μια απλή υπόκλιση, δείγμα του σεβασμού που του έδειχναν. Η χθεσινή βροχή είχε πάψει και σήμερα ο ουρανός είχε καθαρίσει αρκετά. Αλλά πλέον το κρύο άρχισε να δείχνει τα δόντια του καθώς ο χειμώνας ζύγωνε. Έφτασε στο παλάτι. Οι άνθρωποι παρέλαβαν το άλογό του και τον υποδέχτηκαν αναλαμβάνοντας να τον οδηγήσουν στην μεγάλη αίθουσα του συμβουλίου.

Ο Ηρόδικος τον υποδέχτηκε στην πύλη.

"Σας περιμένουν" τού είπε με σεβασμό. Εκείνος τον κοίταξε και προχώρησε με αποφασιστικό βήμα στο εσωτερικό. Η παρουσία του σταμάτησε τις προηγούμενες κουβέντες τους. Ήταν αρκετοί εκεί. Κάποιους ήδη γνώριζε κάποιους τους έβλεπε για πρώτη φορά. Ο Άδραστος έσπευσε κοντά του να τον υποδεχτεί.

"Αμφιάραε καλώς όρισες στο συμβούλιο" τού είπε.

"Καλώς σε βρίσκω βασιλιά μου" τού απάντησε. Γύρισε το βλέμμα στις ομολογουμένως εντυπωσιακές παρουσίες εκεί και με μια μικρή υπόκλιση χαιρέτισε και τους υπόλοιπους.

"Καλώς σας βρίσκω στο Άργος" τούς είπε.

Άκουσε αρκετές καλόδεχτες κουβέντες από τους παρευρισκόμενους. Ο Άδραστος τον πήρε από τον ώμο να κάνει τις τυχόν συστάσεις που χρειαζόταν. Ο Πολυνείκης με τον Τυδέα ήταν ήδη εκεί. Ο Άδραστος τον έφερε μπροστά σε έναν νεαρό άντρα με γιγάντια μορφή. Πανύψηλος, σωματώδης, όμορφος στην όψη αλλά τρομερός στην εμφάνιση. Τα καστανόξανθα μαλλιά του έπεφταν στους ώμους του ψηλά ενώ οι μυς του είχαν μια τρομερή εκρηκτικότητα. Ο Άδραστος στάθηκε μπροστά του: