MAFİA -BXB

///7///

uzun zaman oldu unutmuştum ben bu kitabi yazayım dedim.

Bugün yine güzel bir plan kurulmuş neremizden kurşun yiycez diye düşünüyordum. herkes Hazır Baran beline silah yerleştiriyor bende bostan korkuluğu gibi dikiliyorum mükemmel aktivite.

Her ne kadar dakikalar azalırsa o kadar geriliyordum, üzerimde beni sevimli aynı zamanda da yakışıklı gösterecek birkaç kıyafet parçası vardı. Gerçi ben götümün dersindeyim, bu adam niye bizi orospuları gibi kullanıyordu bilmiyorum ama zoruma gitmiyor değildi söylesem de alnımdan bir kurşun yiyeceğimi bildiğim için susuyordum.

Herkes arabalara dağılmaya başladı bende Baran öküzünün Veledi olarak onun arabasına geçtim anlattıklarını bilmem kaçıncı kez tekrar anlatmaya başlayınca derince ofladım.

"Anladık işte yeter başım ağrıdı strese sokuyorsun beni yanlış bişey olunca da beni suçlarsın geriliyorum yapma şunu."

kaşlarımı çatarak konuştum dik dik suratıma baktı. Te Allah'ım sanki din kültüründe Hristiyan dinini savunmuşum da sözlüme 0 vercek hoca gibi bakıyordu sövüyorsa sikerdim belasını.

"Beynin basmadığı için tekrar tekrar anlatıyorum oraya bir mezar eştirme kendine."

gerçekten çok güzel motive ediyordu cevap vermezsem sanki içimde bir dağ birikiyor gibi hissediyordum.

"Öldür o zaman ? sürekli yapmazsan bunu yaparım, yok öldürürüm. Farkındaysan millete orospuluk yapalım diye gönderiyorsun resmen bizi çok iyiyiz ya."

kendime hakim olamıyordum ellerim titremeye başladı, hemen kotumun aralarına sıkıştırdım belli etmemek için, yüzünde bir sırıtma belirdi.

"Bana sakın karşılık verme! mahalle kenarlarında yaşıyorsun, belki de ileride o orospu dediğin mesleği yaparak para kazanacaktın? bende seni dolaylı yoldan kurtarmış oldum. Daha ne istiyorsun herşeyin önünde kes sesini şimdi." 

çok ağrıma gitmişti hissizce gözlerine baktım sanki biraz dediklerinden pişman olmuş gibi duruyordu dolan gözlerimi yere indirerek bakışlarımı kaçırdım.

"Evet ama senin o kenar mahalle dediğin yerlerde hayat var sen kendi hayatına bak bir gün ölüp gideceksin biz o kenar mahallede senin yaşamadığın ve hiç yaşayamayacağın  mutluluğu tadıyoruz. Şimdi istediğini diyebilirsin konuşmak istemiyorum artık işini halleder otururuz."

Kafasını hemen yan tarafa çevirip düşünceli bir şekilde dışarıyı izliyordu, arada bakışlarımın ona kaymasına engel olamıyordum ama bakmamam lazımdı. Sonunda geldiğimiz lüks ve dediği gşbi kenar mahalleden bile parasını toplayamayacağımız kadar güzel bir mekana gelmiştik. Aradan dikkat çekmeden indim karşıma geçip gözlerime bakmak istese de ondan tarafa dönmedim.

"Dikkat et yaralanma sakın..."  histerik bir şekilde sırıttım? "Hayırdır yaralansam ölsem ne olacak? işine gelir ayak altında dolaşan olmaz rahat edersin umursuypr gibi davranma Lütfen."

onun cevap vermesini beklemeden arka kapıdan restoramda giriş yaptım aynı şekilde Baran'da gelip büyük adımlarla kocaman bir masaya oturdu. Oturmadan önce çevresinde bulunanlara kafa selamı verdiler  bakışlar bana dönse de pek bişey yapmadılar ufak bir tebessüm sadece olduğum masa çok sıkıcıydı derken bizim Sincabı gördüm Tarık çok sinirli duruyordu büyük ihtimalle delirtmişti Asef aferin benim kardeşime.

Tarık aynı şekilde masaya geçti Asef de yanıma geldi iş adamlarının pek çocukları yoktu herhalde kimse getirmemişti, o sırada kapıdan uzun boylu sert yüz hatlsrına sahip esmer bir adam girdi dibim düşecek gibi oldu bu o adamdı SONER! Bakışlarım Baran'a kaydığında bana öldürecek gibi bakıyordu.