MAFİA -BXB

///5///

Uzun zaman oldu niye geldim bilmiyorum Bazen bundan önce ki hesabımı özlüyorum 4 tane kitap yazmıştım ordan Wattpad benimle düşman olduğu için hesabım puf  neyse  iyi okumalar gece gece içinizi bununla boğmak istemiyorum

Gözlerimde ki sızı yerini kollarken kuruyan dudaklarımı aralayıp yutkunmaya çalıştım, boğazımda hissettiğim acıyla tıslar gibi ses çıkarıp gözlerimi aralayıp etrafıma bakındım kimseyi göremeyince derin bı iç çeker nerde olduğumu anlamak için bir kaç saniye odanın içinde gözlerimi gezdirdim.

Aklıma dolan anlarla içimden koca bir siktir çeker kalkmaya çalışırım omzumda yerini kollayan acı hissiyatı canımı yaksa da yok saymaya çalıştım "sikeyim noluyor lan bizimkiler nerde kimse yok mu şurada aloo"

Sesimi yükseltip birinin duymasını beklesem de aldığım sonuç sıfır olurken kendimi geriye iyice yaslayıp gözlerimi kapattıım,  yaklaşık bi 5 dakika sonra duyduğum kapı sesiyle gözlerimi aralayıp gelen kişiye baktım
Baran...

"Uyandın demek sonunda sabret şimdi doktor gelir" karşımdaki koltuğa oturan adamla rahatsızca yerimden kıpırdanıp nefes sesimin bile çıkmaması için içimden dua ederim. "Abartmayalım istersen şunun şurasında sizin işiniz yüzünden vurulup 1-2 saat uyudum." Trip atar gibi bı ses çıkarıp göz devirdim kim ki korkayım lan ben bundan onun silahı varsa benimde silah gibi dilim vardı tabi ki alt edebilirdim.

"1. 1-2  saat değil 2-3 gündür uyutuluyorsun 2. Sizin işiniz deme bunu seçmek zorunda değildin ve son olarak yani 3. O gözlerini devirirsen bidaha bi 3 gün daha uyumak zorunda kalırsın yataktan kalkamayacak hale gelmek istemezsin herhalde."

Duyduğum gerçekler ve tehditle gözlerimi kırpıştırıp bir kaç dakika düşünceleri aklımda toparlamaya çalıştım ne diyordu bu adam aklıma dedikleri arasındaki zorunluluk gelince kaşlarımı çatıp göz hedefimi tekrar ona diktim. "Pardon da seçmezsem ölecektim? Neyin zorunluluğu bu bıraksaydın ya peşimi o zaman"

Cümlelerimi bitirip kollarımı göğsümde bağlamak istesem de omzumdaki acıdan bu olumsuz kaldı karşımda rahatça oturan adamın bakışı değişse de yüzünde bıyık altından tuttuğu sırıtma gözle görülürdü.
"Benden korktuğun halde bu  aptal cesaret ne çocuk unutuyorsun ki hala yaşamın iki dudağımın arasında"

Dudağını da çeneni de çeneni bağlayan kemiği de sikeyim desem de içimden dışa vuramayacağımı çok iyi biliyordum onun yerine sahte bı tebessüm takındım.

"Lafı kesip burdan ne zaman çıkacağımızı mı konuşsak" odada yankılanan sesle kafamı kapıya çevirip gelen doktora gülümserim heyt be kurtardı beni paşam, yanıma gelen doktor klasik kontrollleri yaparken aynı tebessümü o da takınmıştı, gözlerime bakıp saçlarımı karıştırarak Baran'ın yanına adımlayıp yanına oturdu.

"Gayet iyi bir sorun yok istersen hemen alıp gidebilirsin Baran bütün kontroller yapıldı omzu için de bir süre sargıda kalsın yaralar düzelene kadar da hareket ettirmezse iyi olur. Aksi durumlarda tek telefonla ordayım biliyorsun." Baran derin bı nefes alıp " teşekkür ederim Tolga biz çıkıyoruz o zaman ilaçların reçetesini bizimkilere ver alsınlar diğer gerekli malzemelerle"

Beni yok sayıp konuşan ikiliden umudu kesip çıkacak olmama sevindim, acaba bizimkiler ne yapıyordu beni merak etmiş miydi o puştlar? Kesin haberleri bile yoktu ah Caner ah anne sözü dinlemedim kii hepsi başıma geldi böyle düştüm bu yerlere

Tepemde dikilen adamın söyledikleriyle hem toparlanıp odadan çıktım karşımda yığınla adam görsem de yutkunup görmezden gelmeye çalışırım yahu hastaneye geliyor gören de savaşa gidiyor sanacak korkuyorsan oynama mafyacılık Allah'ın delisi

Yanımda sert bı soluk sesiyle kafamı çevirdim kızgın gözlerle bana bakan Boran'ın bakışlarından tırsıp etrafta gülmemek için kendini kasan adamlarla anlamsız bakışlar atmaya devam ettin, ne oluyordu amına koyayım. "ne oluyor be ne kızgın boğa- yani neye sinirlendin ki aniden..."

"İçinden söylemek istediğin şeyi yanlışlıkla dışa vurdun da ona sinirlendim Allah'ın delisi öyle mi? Gösteririm ben sana deliyi düş önüme hadi"  alt dudağımı dişlerimin  arasına alıp ezerim utançlığın verdiği hisle kafamı önüme eğdim kendime bı ton küfür etmeyi ihmal etmeden önüne  geçip giden adamın peşine takılıp onu takip ettim, zaten bilmediğim bir yerdi.

Arabaların yanına varmamızla açılan kapılarla kendimi mafya gibi hissetsem de soğan cücüğü kısmı aklıma gelince yüzümü buruşturdum hemen binip yanımda oturan adama kısa bı bakış atarım."bizimkiler evde mi? Ne yapıyorlar haberleri yok mu? Niye gelmediler ki yoksa bişey mi yaptın onlara iyi de onların ne suçu vardi yavrularımın güzel hayalleri vardı mutlu olmak istiyorlardı bunu onlara nasıl yaparsın oyun oynamak için yazdık diye adam vurulur mu? Kaç parçaya böldün Asef hep acısız ölüm isterdi, Caner kendi halinde biriydi of of Asefi boğsaydın Caneri de belki acısız olur boğularak ölmek olur mu dersin? Neyse ne lan nasıl kıydın senden küçük bebek gibi masum insanlara ah ah sıra bana mı geldi yok-

"Lan kes sesini yeter yeter cehennemin dibindeler!!! Ne öldürmesi ne boğulması kafayı mı yedin lan bu çene ile nasıl yaşıyorsun sen sikicem masumunu da geri kalanını da siktin kafa bu da bı sus artık!!!"

Karşımda adeta kükreyen adamla olduğum yere sindim, gözlerimi ellerime indirip arada kaçamak bakışlar atarak yan taraftaki yine kızgın boğayı anımsatan adama baktım konuya bağımsız  fısıldayarak. "Ben acıktım" dedim. Yapacak bişey yoktu açtım yanımda inanmak istemezcesine bakan adama kısa bi bakış daha atıp hemen önüme döner ellerime bakındım bakışları hala üzerimedeydi hissediyordum

Sonunda geldiğimiz tanıdık evle hemen araçtan inip üzerimizi aralamarına izin vererek kapıya ilerlerim,belirli şifreyle açılan kapı bu sefer şifre girilmeden açılmasıyla kapı arkasındaki adamın saygı duruşunu bozmamasına göz devirdim lan 200 kişisiniz ne korkuyorsunuz 1 kişiden.

Kendi kendime söylenerek salonda oturmuş dolu gözlerini bana çeviren arkadaşımla özlediğimi hissedip buruk bı gülümseme bıraktım abartmayalım lan 3 gün uyumustum   sadece niye duygulandım ki şimdi ah canım arkadaşım onun da gözleri dolu doluydu çok özledikleri belliydi.

"Ulan kıyamam ben sana Çok mu korkttun bana bişey olacak diye gel buraya kurban olduğum" yanına iyice yaklaştım kollarımı etrafına sarıp enseme yediğim şaplakla tıslayıp ayrılmam bir oldu.

"Amına koyduğumun Sansarı sana niye ağlayayım ben mal tamam geçmiş olsun da yani şuan kendi derdime ağlıyorum." Boştaki elimle omzuna vurup kaşlarımı çattım "insan böyle mi karşılar lan ya ölseydim çıkamasaydım ordan yine mi böyle yapacaktın?"

Aniden değişen yüz ifadesine şahitlik edip beni yanına oturtmasıyla sırıtırım "dur lan ne ölmesi zaten diğer salak da kendinde değil lan niye kendinizi tehlikeye atacak şeyler yapıyorsunuz... Neyse iyi misin? İyisin iyi bence dinlen sen biraz hadi odaya git Asef de uzanıyordu."

Baran'ın hemen odaya çıkmasını aldırış edemezdim, o yüzden benim için bıraktıkları odaya girdim, uyuyan Asef'e piçlik yapmak istesem de üstümde bı kırgınlık vardı, o yüzden kendimi yormadan hemen yatağa girdim, üzerimi de güzelce örtüp aklıma saçma şeyler getirerek ya da saçma hayaller kurarak kendimi uykuya teslim ettim.

Biraz kısa i bölüm oldu daha sık yazacağım ama kitabı kaldırmayı da düşünüyorum aslında okurken iyisiniz ama oylamaya gelince yoğhk antepliyim ben çiğ köfte severem ben. Ne alaka bende bilmiyorum diyeskm geldi xlwbxlwnlnelxnsk