MAFİA -BXB

///15///

İyi okumalar, bol yorumlar.

-

-

Baran'a anlattıklarımın üstünden, 1 hafta geçmişti. Ben hala etkisini atamasamda ilk güne göre gayet iyiydim. Bugün, biz bize güzel bir gün geçirecektik. Asef ve Caner gelmiş sırıtarak beni süzüyordu. Hepsi Baran'ın suçuydu. Ne kadar dur, biri görecek desem de dinlemedi. Dudaklarıma abanmışken Asef piçi içeriye girdi.  Bizi o halde görünce. Baran'dan tırsmasına rağmen gidip içeridekilere hemen yetiştirmişti.

Caner, Asef'in omzuna vurdu. " Yeter artık, gülme çocuğa. Ne var öpüşüyorsa, kardeşim sonunda hayatında birinin olmasına çok sevindim hep mutlu olursun inşallah, sen bakma bu salağa. " Teşekkür edercesine kafamı salladım. İçimizde en olgunu oydu. Her fırsatta da bizi korumayı başarırdı, önceden kavgalara karıştığımız zamanlar bile, hep ilk kendisi geçerdi. Bizi arkasına alırdı. Yufka yüreğiyle kavganın olmaması kimsenin zarar görmemesi, gerektiğini söylerdi. Tabi dinlemezlerse. İlk yumruğu karşı tarafa geçirirdi. Pek dayak da yemezdi.

Tarık abi ve Ali abi yukarıda Baran'ın yanındaydı. Birazdan geleceklerdi ve hep birlikte çamlığa gidecektik. Ormanın içi uzun ve boş bir araziydi. Çimler üzerinde oturmak istiyordum. Normalde Atış yapacakları zaman orayı kullanırlarmış.  Öyle herkes bilmediği için yanımıza pek adam almayacaktık. En çok da buna seviniyordum. Biz bize şölen...

Sonunda aşağıya inen üçlüyle yutkundum, tabi yanımdakilerin de yutkunma sesleri kulaklarıma doldu. Heyt be kocama da bak maşallah bu ne yakışıklılık yiğidim salına salına ne güzel de iniyor.  Yanımıza geldiklerinde Baran artık bir Çekingenlik göstermeden kendini yanıma rahatça attı. Kolunu omzuma sarıp göğsüne doğru çekmesiyle kafamı omzuna gömdüm. "Ya utanıyorum ayıp bıraksana beni... "  Sırıtarak çekti kolunu, ona ters bakışlarımı gönderip  Asef'e baktım. Kırgın bakışlarla bakıyordu Tarık abiye, o ise bakmıyordu bile kardeşime.

Kırgınlık bir yana, ufak bir de acı çekme vardı... Asef çoktan vurulmuştu vurulmasına da, sanırım karşılık almadığı bir ilişkiydi. Caner ise gülümseyerek Ali abiyle sohbet ediyordu. Ali abinin, hep korumacı ve baba gibi tavırları beni çok etkiliyordu. Örnek alınacak biriydi. Göz göze geldiğimiz zaman utanarak çektim bakışlarımı. Tekrar ona baktığımda gülümseyerek bana bakıyordu. Ayıp olmasın diye bende gülümseyip bu sefer Baran çekmeden ben kafamı göğsüne gömdüm.

"Kedi."

Karın etini tutup kıvırmaya çalıştım. Ama sadece çalışmakla kaldım. Maşallah taş gibiydi elime bile gelmiyordu etini  bile tutamıyordum. Sinirim bozulmuştu koluna vurup uzaklaştım ondan. "Bana niye vuruyorsun ya. " Omuz silktim. "Cimcikleyemedim ya ne yapayım. "

Kahkaha atarak saçlarımın arasına öpücük bıraktı. "Hadi gelin, geç kalmadan kalkalım. " Herkes ayaklandı, hava sıcak olmasına rağmen Baran uzun bir hırka giydirdi. Pişerdim ben bunun içinde ya. Oflaya puflaya arabaya bindim.  Aynadan arkaya baktığımda. Tarık abi yine Asef'e bir şeyler diyordu. Asef kafasını sallayıp Caner'in olduğu arabaya bindi. Hemde dolu gözlerle. Sinirle yutkundum. Fazla olmaya başlamıştı. Sürekli sürekli üzmeye hakkı da yoktu. Tarık abiyi çok seviyordum aslında, bana karşı çok sıcak kanlı tatlı geliyordu. Bu hareketlerini gördükçe onu öldürmek isteyen tarafımı susturamıyordum.

"Baran, arkadaşın neden arkadaşıma böyle davranıyor. Onu kırıyor ve üzüyor farkında mı acaba ?  Sen bişey biliyor musun? "  Baran gözlerini kaçırıp boğazını temizledi. " Hadi ya öyle mi davranıyor. Hiç farketmedim güzelim, istersen konuşurum onunla. " Gözlerimi kısarak gözlerime bakmayan bedene bakmaya devam ettim. Elimi eline atıp tutarak kendime çektim. Çok olmasa da biraz yaklaşmıştı bana, ona doğru uzanıp dudaklarına küçük bir öpücük bıraktım.