MAFİA -BXB

///24///

Peş peşe yazıyorum. İnanın artık okunması falan da umrumda değil, keyfine yazıyorum tamamen ben yazayım bitiririm. Kendi kitabımı gerekirse sadece kendim okurum.

Yani salak saçma yorumlarınızı kendinize saklayın, ben sizi niye yarram götünüze batıyor diyor muyum?

-

-

Ne kadar uyumuştum bilmiyorum, gözümü açtığımda hava karanlıktı,  bir süre yatakta ayılmayı bekledim, daha sonra iyice esneyip yatakta oturur pozisyona geldim. Aşağıdan gelen seslere bakılırsa misafirler gelmişti. Ne güzel, saate baktığımda 7.56 geçiyordu.

Saat 8 gibi yemek saatiydi. Saçlarımı karıştırırken kapı açıldı, ardından Baran göründü. Gülümseyerek yavaşca yanıma geldi, "güzelim benim uyanmışsın. "  Yüzümü buruşturarak arkamı döndüm. "Evet yeni uyandım. " Yanıma gelerel omzuma öpücük bıraktı.

"Seni bekliyoruz, masa ds hazır, herkes senin gelmeni bekliyor. " Bir şeyleri belli etmek ister gibi konuşuyordu. "Yemek yemeyeceğimi sana en başında belirtmiştim diye hatırlıyorum. "  Gülerek  yanağıma sert bir öpücük bıraktı. "Tribini yerim senin, kalk hadi kalk, seninle bir şey konuşacak Ali. " İçimi en çok huzursuz eden o konunun sahibinin adını duyunca hemen Baran'a döndüm. "Benimle mi? Ne konuşacak? Yoksa sen mi bir şey dedin. "  Yüzünde düşünür gibi bir ifade belirdi.

"Hmm Evet, ona dedim ki'Eğer sevgilimi üzersen seni döverim. ' o da korktu hemem tamam dedi." Alay etmesine gülerek göz devirdim. Eğilip gülüşümden öptü. "Oh kurban olurum sana, hah gül şöyle, kalk bakalım gidip kendin konuş. " Onu onaylayarak kalktım, merak etmiştim ne  konuşacak diye.  Dolaba ilerleyip mavi şortlu bir takım çıkardım, üzerinde ki baskıya bakmadan hemen giyinmeye başladım, arkamda ki Baran'ın ıslığını duysam da aldırmadım. Bunu bana Baran Almıştı, rengini çok seviyordum.   Saçlarımı da Baran'a dönüp ona düzelttirdim. Boynuma sulu bir öpücük bırakıp elimi tutarak odadan çıktık. İçimde garip bir heyecan aynı zamanda da kötü olacağına dair bir kaç his vardı. Merdivenden de inerek salonda ki büyük masaya baktım, herkes oturmuş bana bakıyordu. Gözlerimi onlardan çekerek masaya diktim. Acıkmıştım.

"Hoşgeldiniz." Konuşmadığımı, tripli olduğumu belli eden ses tonum sağolsun bişey dememe gerek koymuyordu.  Hepsi bir ağızdan "hoşbulduk" Diye yanıt verdiler. Bunu komik bulsam da yüz ifademi bozmadım. Baran her zaman ki yerine oturarak beni de yan tarafına oturttu. Yanımda Asef, onun yanında Tarık abi vardı.  Karşımda ise Ali abi vardı, onun yanında da Caner vardı. Umursamadan masaya bakmaya devam ettim.

Caner'in sesiyle tam çarprazımda oturan bedene döndüm. "Nasılsın Emir? " Dalga geçiyorlardı herhalde, 4-5 gündür ne halde olduğumu sormuyor, şimdi gelmiş nasılsın diyorlardı. "Çok iyiyim Caner. " Gözlerimi ondan çekip tekrar masaya diktim. Oflamamak için kendimi zor tutuyordum. İnsan kardeşi gibi gördüğü adamların yanında sıkılır mıydı? Şuan sıkılıyordum. Çünkü istenmiyordum. 

"Afiyet olsun başlayabilirsiniz. " Baran'ın konuşmasıyla önümde ki, tavuk sote'den bir parça alıp ağzıma attım. Herkesin tabağında iri iriydi, Baran benim için iyice küçülttürmüştü. Gülümsedim buna, ama tamamen içimden gülümsedim. Tosunuma baktığımda önünde ki tabakla ilgileniyordu, sanırım açıkmıştı. Tekrar kendi tabağıma dönüp, pilavımdan bir kaşık alarak yedim, kim yaptıysa harbiden güzel yapmıştı. Baran'ın tabağıma bıraktığı içi kaşarlı tavukla gözlerim parladı, hemen çatalımı batırıp yemeye başladım, akmaması için Baran altına peçete koymuştu. "Güzelim kesip yesene." Omuz silkerek tüm nir şekilde yemeye devam ettim. Ali abiye göz ucuyla baktığımda gülmemek için akt dudağını dişliyordu.