MAFİA -BXB

///12///

Buradayız artık,iyi okumalar ve bol yorumlar.

-

-

Elimde duran kalemi çeviriyordum, Baran'la konuşmuştuk, belki de içimde tuttuklarımı birilerine anlatıp üzerimde yük gibi duran yılların ağırlığını azaltmam gerekiyordu. Tabi ben anlatmadan görev çıkmıştı, Liman'a yaklaşan gemilerden birinde Bir kutu mal eksikti.

Bunu düşünecek değillerdi elbette, ama bu ilk defa başlarına gelmiyormuş, her gemide bir kutu eksik oluyormuş. Baran sinirle kalkmıştı yerinden, bu hali de beni ürkütüyordu. Adam resmen yürüyen yanardağ gibi bir şeydi. Şimdi de herkes masada toplanmış düşünüyordu. Aklıma gelen planla heyecanla ayaklandım, biraz sert kalkmış olacağım ki geriye savrulmuştu sandalyem. "Aklıma bişey geldi. " Bakışlar bende toplandı, boğazımı temizleyerek masanın etrafında turlamaya başladım. Her konuştukça birinin yanında durdum.

"Bakın şimdi. Erkenden oraya gidelim, bir sonra ki gemi gelmeden önce. Malları taşıyanlardan, bir iki tanesine izin verin gelmesinler. Ben ve Erkan abi orada gemide mal taşıyan görevliler gibi giyineceğiz, daha sonra malları taşırken, o eksik kutuyu illa ki anlayacağız, yanımızda duran adamların gitmesine izin vermeyelim, büyük ihtimalle onlar da başımızda beklerler zaten. Sonra eksik olduğunu söyleyelim, ama azarlar gibi değilde, 'abi bu mallar eksik ne yapacağız, Patron duyarsa soracaktır ve kızacak, o zaman ne yapacağız. ' şeklinde daha çok onlardan akıl alıyormuşuz gibi gözüksünler, tabi yakın ve samimi olmaya çalışalım, biliyorlarsa kendilerini belli ederler, ve bizi de susturmak için bir takım şeyler önerirler, her ihtimale karşı kapıda bekleyen korumalar bizden biri olsun, olur ki silah çekilirse bizde saldırırız. Yoksa da zaten diğer ihtimal bizimle anlaşmaya çalışırlar. Haberleri yoksa da bunu belli ederler. Nasıl plan? "

Herkes onaylar şekilde baksa da sadece 2 kişi onaylamaz bakışlar atıyordu. Tarık abi ve Baran. " Başına bişey gelebilir, çok tehlikeli. Sizi kendi elimizle onların ağzının içine bırakmış gibi oluruz. Kaybetmeyi göze alamam. " Kalbim teklemişti. Kaybetmeyi göze alamam... Yaa bu şapşik beni mi düşünüyordu. Ona böyle dediğimi duysa kimseye bırakmaz kendisi öldürürdü. "Ya saçmalama ne olacak, kapıda da bizi beklerler. Zaten ani bir harekette bende silah kullanıyorum belimde de silahım olur. Hadi ya lütfen bak ne güzel plan işte. Bişey olmaz bana. " Bakışlarını gözlerime dikti, sonra hemen kaçırdı.

"Olmaz Emir. " Sinirle homurdanıp eski yerime oturdım. "İyi git daha iyi bir plan kur o zaman, nasıl olsa patron sensin. En zeki sensin. En mükemmel sensin. Hep sen plan kurarsın. Hep senin dediğin olur. Hiç bizi dinleme de zaten. Aynen çok iyi. Git kendin kur o zaman planını. "
Resmen ciddiye almayıp velet muamelesi yapıyordu bana. Sinirle kollarımı göğsümde birleştirip dudaklarımı büzdüm. Çok iyi bir plandı. Neyini beğenmiyordu ki, Kas gösterisi yapmalı beyefendi. Korkak!!

"Benimle ilgili mükemmel düşüncelerin için teşekkür ederim. " Gözlerimi ona çevirdiğimde herkes gözlerini etrafta gezdiriyordu, tabi kırmızı suratlarla gülmemek için çenelerini sıkmışlardı. Sıkıntıyla oflayıp kafamı masaya eğip vurdum. Bakamazdım bu utançla yüzüne, salak gibi hepsini dışımdan söylemiştim. Ya beni köşeye çekip iki mermi yutturursa bana... Olamaz. Hemen kaldırdım kafamı.

"B-ben özür dilerim, öyle demek istedim. Aman istedim derken istemedim, yani asla istemem sana öyle demek. Niye diyeyim canım çok zekisin sen, ayrıca ne kas gösterisi yapması asla yapmazsın sen, senin zaten bir sürü kasın var ne gerek var canım gösteriye. Çok ama çok cesursun hiç korkak değilsin asla değilsi-" Dudaklarımın üzerine kapanan elle susmak zorunda ksldım. "Bir sus be oğlum, tamam yeter sus anladım seni valla anladım. "