MAFİA -BXB

//25//

İşi gücü kitabı yazıp bitirmeye adadım resmen.

-

-

-

-

-

-

Yüce Yazar Bakış açısından;

Etrafta ölüm sessizliği vardı, çaresizlik çok kötü bir duyguydu.

Çaresizlik karşısında vücudun verebildiği en hızlı tepki 'Ağlamaktır'. Tam olarak bunu yapıyordu iki bedende.

Birisi yeğenini, kardeşini bulmanın sevincini yaşayamadan, canın çok sevdiği kardeşinin ölümünü öğrenmiş.

Diğeri ise annesinin, abisi ve babası olduğunu öğrenip, eğer annesi yaşasaydı aile sıcaklığına belki kavuşurlardı diye düşünmekten kendini alamadan ağlıyordu. O an Emir aklına düşen soruyla geriye çekildi.

"Annemi neden hiç aramadınız? Oysa her şeye gücünüz yeterdi? Niye bulamadınız. Hiç mi merak etmediniz nerde ne yapıyor diye? " Ali abi duraksadı, gözlerini sıkıca kapatıp gözyaşlarını sildi.

"3 sene hiç aramadım, ama uzaktan haberini alıyordum. Yani iyi diyorlardı, kocasıyla mutlu diyorlardı, hatta hamile bir de çocuğu olacak dediler. Çocuk kelimesini duyunca mutlu sandım, karışmadım geri çekildim. Sonuçta giderken bir yıkım bıraktı, bizi ailesini bıraktı. En kötüsü... Tarık onın kardeşi öldü. Onun yüzünden öldü sayılır, eğer kaçıp gitmeseydi biz o saldırıya uğramazdık, Masum küçük bir çocuk ölmezdi. Her neyse, çok sinirli olduğum için ilk sıralar hiç gitmedim ama sonradan sonraya o piçin onu dövdüğünü duydum, sana hamileydi onda, erkek olduğunu söylemişti, yanına gittim bunu duyunca. " Elleri yumruk oldu, kenarıda duran sudan bir yudum aldıktan sonra babasına baktı.

"Babamı karşıma alıp gittim, onun da içten içe merak ettiğini biliyordum, ama işte annenin onu çiğneyip gitmesini yediremiyordu, Neyse, gittim annenin yanına, yüzünde ki morluklar, boynunda ki parmak izleri. Her şey ortadayken onu orda bırakamazdım. Gel dedim dinlemedi beni, gel gidelim katlanma bu adama dedim dinlemedi, en sonunda bana 'İstemiyorum sizi, zaten sizinle kalmak isteseydim kaçmazdım. Seviyorum ben onu, bırakmam Asla ölürüm de bırakmam. " Dedi. Ama içten içe biliyordum gelmek istediğini, iki ihtimal verdim, ya çocuğu için gelmiyor, ya da o adam onu tehdit ediyordu. Bunu 3 kere tekrarladım hepsinde de ağzına geleni saydı. En sonunda pes ettim. Nasıl olduysa bir daha izini bulamadım o şerefsiz benim geldiğimi öğrenmişti kesin. "

Emir babasından ölesiye nefret ediyordu.
"Cengiz o adamla nişanlıymış? Siz mi istediniz bunu? "

Emir'in kafasında hala bir çok soru işaret vardı. "Annen önceden beridir Adnan denen o itle görüşüyormuş, biz varlıklı bir aileyiz baban daha önce bizim için bir iş yapmıştı. Sürekli bize gelir giderdi. O sırada çok aşık olmuşlar birbirlerine falan fistan, o adamın tek istediği güçtü, Annen kaçmasaydı eğer, bizimle seve seve yaşardı bizim paramızdan faydalanırdı. Biz karşı çıktık evliliğine annen de çareyi kaçmakta buldu, bütün kartları iptal edildi, Mirastan men edildi diye Gösterildi her yerde, eh parasız Meleğimi ne yapsın, işkence etti ona hayatı zehir etti, Cengiz, onun ablasıyla iş sebebiyle evlendik, ama arkadaş gibiydik. Evimiz ayrıydı, ayrı odalarda kalırdık. Onun da bir sevgilisi vardı zaten, ailesi duysa yaşatmazdı bundan asla bahsetmedim, Ablanda Cengizle nişanlandı, Cengiz çok sevdi anneni, hatta benden dayak yiyip yine de onu görmek isteyecek kadar çok. Annen babanla görüşmeye devam etmiş, Cengizi salak yerine koymuşlar. Zaten salakta neyse."

Emir o an iç çekti, içinden "ah be annem, nasıl kandın sen ona, nasıl kıydı hayatına. Ailenden vazgeçecrk kadar çok mu sevdin. " Dese de ne fayda. Annesi artık onu duyamazdı.

"Cengizle nişanlanma sebebiyle uygun görülmesiydi, ilk yok dedi, ama biz iyi çocuktur aklı başında falan fistan diyince kabul etti, tamam dedi. Meğersem o süreçte babanla ayrılmış o yüzden tamam demiş. Sonra baban olacak o herif tekrar yazmaya başlamış tekrar konuşmular. Düğüne az bir vakit kaçtı annen, yaşı çok küçüktü. Yeni genç kız denebilecek yaştaydı, ağzı süt kokuyordu. Cengiz bunu duyunca haklı olaraktan delirdi. Ablasıyla ayrıldık, ama hala iletişime geçeriz bazen, evlendi çoluğu çocuğu var artık. Bir gün Tarık kardeşiyle birlikte bizdeydi. Cesur adında bir köpeğimiz vardı, Onu seviyordu Tuna, Cengiz kendini tutamamış baskın düzenletmiş. O sırada baban olacak it de bize inat baskın düzenlemiş. İkisi aynı anda geldiler evin önüne kimin adamı ateş etti bilmiyoruz, Tuna'ya ve Cesur'a değmiş. İkisi de oracıkta öldü. Baban baya bir gizledi bunu. Hatta bizzat davanın peşine düşmek için haber göndermiş yüzsüz gibi. Böyle oldu, sonrasını bilmiyorum. Bir daha annene ulaşamadım araştırsam dahi bulamadım onu. "

Ali'nin anlatacağı bu kadardı, o sadece bu kadarını biliyordu. Emir ise şaşkındı, Cehennemin içinde doğmuştu. Şeytan babalık yapmıştı, adı gibi Melek olan annesi ise Şeytanın kötülüğüne daha fazla katlanamamıştı. "Nasıl öldü annen." Emir yutkundu, nasıl anlatacaktı olanları.

Yine de en doğrusu bu dıyerek anlatmaya başladı, çektiği eziyetleri. Babasının yaptıklarını, her gece dövmesini. Annesine yapılan tecavüzleri. Babasının aldatmasını, işkencesini. Her şeyini anlatmıştı. Nasıl öldüğünü söylemeye dili varmıyordu. Bir şekilde söylemeliydi.

"Sonra... Annemi asılı buldum. Kendini asmıştı, ama katili o adamdı. Her gece dayağına, işkencesine, hakaretine, arkadaşlsrını getirip anneme zorla dokundurtmasına, bana vurdukları zamanlar. Aslında o adam bizim katilimiz. Biz ölüyüz annemden sonra ben yaşayamadım, bir süre zaten tedavi gördüm. Konuşamadım 3 yıl hemde hiç konuşmadım, o adam annem öldükten 3 ay sonra o sevgilisiyle evlendi. Hayatımız mahvoldu bizim. " Ani bir sinirle ayağa kalktı Emir, karşısında duran yaşlı adam ve Ali'ye döndü.

"BİZ ÖLÜRKEN GURURUNUZU MU DÜŞÜNDÜNÜZ?

Söylesene sözde çok sevgili büyükbabam, ve çok sevgili Dayıcığım. Annemden niye bu kadar çabuk pes ettin. O adama ulaşıp ordan bile anneme ulaşabilirdin. Ya sen? Gururun yüzünden annemi evlatlıktan mı sildin? Niye hiç sormadın, zorla da olsa da niye kolundan tutup getirmedin. Annemin tehdit edildiğini bilmenize rağmen niye sustunuz. Size bir şey diyeyim o halde. Çok sevgili kızınız öldü, senin kardeşin öldü, senin de kızın öldü, ve benim de annem öldü. ÖLDÜ! O ADAM KADAR SİZ DE KATİLSİNİZ. BENİM ANNEMİ BENDEN ALDINIZ, ALLAH BELANIZI VERSİN SİZİN, SİZİN YÜZÜNÜZDEN ÖLDÜ BENİM ANNEM KEŞKE KURTARSAYDIN ONU SEN DE SUÇLUSUN SEN İZİN VERDİN ÖLMESİNE! "

Ne dediğini bilmeden bağırıyordu genç beden, Ali ayağa kalkmış sakin olmasını söylese de dinlemiyordu, Emir daha fazla dayanamadı, dizleri ve  vücudu kaldıramadı bunu. Olduğu yerde düşüp bayılırken İkk Baran atladı. yaşlı adam acıyan ve kasılan kalbinr bastırdı elini kızı ölmüştü.

Tarık ise geçmişin açılmasıyla donmuşken, Emirin anlattıklarına bi hayli üzüldü.

Herkesin içinde kor gibi bir ateş vardı.

Ve umarım bu ateş onlara da zarar vermezdi.

Queennniesa