MAFİA -BXB

FİNAL

Eveet bölüm sonunu mutlaka okuyun.

İyi okumalar

-

3 yıl sonra

Heyecanla elimde ki çiçeğe bakıyordum.
Ayağımı titretmekten vazgeçip ayağa kalktım. Pencereden dışarıya baktığımda, bir sürü insan vardı. Hepsi de sevdiklerimiz değer verdiğimiz insanlardı.

Bugün benim düğünüm var.

BUGÜN BENİM DÜĞÜNÜM VAR!

kendime hatırlattığım gerçekle odanın içinde zıplayarak döndüm. Kim derdi bu damat diye, üzerimde beyaz bir takım vardı, içi parlak ve simli transparan bir gömlekti. Baran delirse ve büyük savaşlar verse de almamam için almıştım.

3 yıl boyunca ilişkimiz sağlıklı bir şekilde devam etmişti, bir ara evlenmek istemiştik. Şerefsiz üvey kardeşimin beni kaçırması sonucunda bu iptal olmuştu. Tekrar evlenmek istemiştik.  Bu sefer de Dayım vurulmuş, her ne kadar siz gidin evlenin dese de bir yanım eksik kalacağı için kabul etmemiştim. Ne dayımı ne de arkadaşımı yalnız bırakırdım.

Bize gelmiyor diyerek uzun bir süre evlenme lafı etmemiştik, ve Tam evlenelim derken hop Tarık abinin babası ölmüştü. Ne kadar anlaşamasalarda çok üzülmüştü Tarık abi, haliyle Baran da onu bırakıp evlenemezdi.

Ve bir süre daha evlenme işini ortadan kaldırmıştık. Gayet güzel arada tripli, kavgalı geçen bir ilişkinin, 3. Yılında aldığım mükemmel evlenme teklifiyle şuan  Norveç'te evlilik aşamasındaydık.  Kapı tıklatıldı. Ardından Asef ve Caner kafalarını uzatıp içeriye girdiler, Asef'in üzerinde  spor bir takım vardı, Caner'in ise sade ama şık bir takım vardı.  Şok olmuş bir şekilde bana yaklaştılar.

"Oha amk, bu ne güzellik Yarabbi. "  Hacılar hocalar gibi konuşunca kahkaha attım. "Ya salak sus gerginim zaten. " Gülerek sarıldılar bana, "çok güzel olmuşsun kardeşim. " Gülümsedim.  Biraz da duygulanmıştım.

"Sizden ayrılmak istemiyorum. "  İkisi de garip nidaları çıkararak daha sıkı sarıldılar. "Yaa bebeğim yapma böyle, alt tarafı 1 ay tatil yapacaksınız, sonra da Fransa'ya yerleşeceksiniz. Hem bizde sürekli geliriz. Bizde oraya taşınırız.  Siz gelirsiniz.  Buluruz illa ki bir yolunu. " Benim için çok zor olsada halledecektik artık. "Haklısınız yine de çok özlerim sizi."

Gülümseyerek yanaklarımı öptüler. "Bizde seni çok özleyeceğiz kardeşim. " Ardından tekrar kapı tıklatıldı. Bu sefer dayım gözüktü. Morali aşırı bozuk duruyordu. İçeriye girince parlayan gözleriyle sevgilisine baktı. Duvarın köşesinde olduğum için beni görmemişti. "Ulan şu basit takım bile sen giyince kumaşının ipliğine bile aşık oluyorum arkadaş, Allah'ım bu ne güzellik böyle. Dünya'nın en güzelini bana mı gönderdin. " İltifatlarına gülerek göz devirdik, aşırı saçma ama bir o kadar da komik bir romantikti dayım. "yaa teşekkür ederim sevgilim, sen gel de bir yeğenine bak.  Öyle karar ver."

Dayım kapıyı kapatıp yavaş adımlarla yaklaştı, duvarın köşesinde ki beni görünce duraksadı, baştan aşağıya süzüp yutkunu. Daha sonra bakışlarını kaçırdı. "Çok güzel olmuşsun Emir. " Sesine bakılırsa hala kabullenememişti.
Böyle bir günde üzülmek istemiyordum, istemsizce dayım da böyle yapınca üzülüyordum. Gelin abisi gibi triplere girmişti. "Sağolun Ali Bey. " Onun gibi mesafeli sesimi duyunca bana bakıp omuzlarını düşürdü. Dokunsam ağlayacak gibiydi, kollarını açarak  bekledi. "Gel buraya küçük şerefsiz. " Gülerek yanına gidip sıkıca sarıldım.

"Seni çok seviyorum unutma bunu, Sanırımm Allah ikinci güzeli de bana yeğen olarak göndermiş, kusura bakma kocamın yerini değiştiremem o hep ilkte. " Ağlamamak için saçmaladığına yemin edebilirdi, gülerek yanağına öpücük bıraktım. "Yerinde gözüm yok dayıcım merak etme. " Gülümseyerek belimi bırakmadan geriye çekildi.