MAFİA -BXB

///9///

Hı guys. Artık hızlı yazmaya çalışıyorım ki kitap çabuk bitsin final olsun bende artık kitap falan yazmayayım.

-
-
-
-
-
-
-
Barann'dan; (bu aralar sövüyorsunuz ya hani...)

Önümde ki dosyadan kafamı kaldırarak geriye yaslandım. Bitmiyordu iş, bitmezdi. Hele ki benim işim hiç bitmezdi. Bugün yer altına inecektim.  Ayarlamalar yapılıyordu.   Aklıma dolan yüzle, gözlerimi hemen açtım. Karma karışık bir durum içerisindeydim.   Elim kolum bağlanmıştı bu durumda. Baran Demirkan'ın her şeye gücü yeterken  bu  isimsiz duyguya ve  sarı bebeye gücü yetmiyordu. Bu duruma da en çok ben şaşırıyordum. Yetmiyordu gücüm. Baş edemiyordum.

Ondan etkilendiğimi kabul ediyordum. Sadece bu cinsel bir çekim gibiydi. Fazlası olamazdı. Bende aşk denen duygu olmamalıydı. Ben onu öldürdüm en başında, aşk varsa korku da vardı. Benim için özellikle.  Gerçi aşık olmadan da korkuyordum. Herkesin üstünde bıraktığı etki beni şaşırtıyordu. Ben ne kadar çok şeye şaşırıyordum Emir'i tanıdım tanıyalı,  küçük yeni yetme bir çocuktu. 

Oflayarak    tekrar dosyaya eğildim.  Soner'in bahsettiği  Teslimat ile ilgiliydi. Emir büyük bir iş başarmıştı aslında. Bundan yüklü bir miktar ona vermeyi düşünüyordum.

Dosya'yı son kez kontrol edip kapattım. Çekmeceye koydum. Çekmeceyi de kilitleyip  kalktım. Odadan çıktım. Merdivenlere inerek salona geçtim. Emir yine yoktu.  O gün masada ki tavrı, sonra Soner ile olan yakınlığı.  Koymuştu amına koyayım.

"Serhat herkesi topla. Emir'i de çağır. Bize lazım. Göreve gidiyoruz. "  Hemen onaylayıp  kulaklığına dokunarak çıktı. O gelene kadar, doldurduğum viskimi yudumlamaya başladım. Kafamı toplamam lazımdı. İçimde bir sıkıntı bu sıkıntı da ağzıma sıçıyordu.   Ne yapsam benimle konuşurdu. Saçmalayarak konuşmasını bile istiyordum. Susmasın istiyordum. Emir kendinin zıttı bi şekilde hiç konuşmuyordu. Sadece benimle değildi.  Herkes farkındaydı durumun. Konuştuklarıyla da çok az konuşuyordu. 

Bi şeyler yapmalıydım.  Sırıtarak aklıma  gelen planla rahatladığımı hissettim,  oraya sevgilim olarak gidecekti. Tabi yer altında  olacak toplantıda herkesin eşi yanında olacaktı. Bende Sevgilim olarak onu götürecektim.  Aklımda planı güzelce tasarladım. Herkes salona toplanmıştı. Bir kişi hariç. "Serhat Emir nerde? " Boğazını temizleyip. "Abi Emir uyuyordu, yani seslendim ama homurdandı arkasını döndü. Çok tatlı uyuduğu için bende kıyamadım uyandırmaya, o uyanınca anlatsak biz planı ona. "

Gel de sinirlenme. Sinirlendiğim durum uyuması değildi elbette. Adamlarım çok iyi yetişmiş çoğu mafyadan daha sert yetiştirilmişken şimdi herkesin bir zaafu olmuştu. O zaaf da benim damarıma basmaya yetiyordu. "Ben giderim, ayrıca kendinize gelin. Bu ne böyle çocuk gibi siz tatlı ne bilir misiniz?   Acıların içinde büyümüşken tatlı şeyler görmedik. Emir de olsa Tatlı kelimesi yasak bu eve. "  Yumuşamalarına izin veremezdim.

Ellerine silah aldıkları zaman da böyle olurlardı.   Acırsan o kurşunu yiyen sen olurdun.  Emir'in odasına gelince kapıyı beklemeden açtım. Yatakta kıvrılmış yatan bedenim görünce benim de dudağım kıvrıldı. Sanırım kendimi kandırıyordum ve dışarıda ki sözümden çıkamayan adamları. Tatlıydı işte.

Neden o kadar sinirimin bozulduğunu bilmiyorum, birinin onu tatlı bulup uyandıramaması niye zoruma gitti bilmiyorum. Öyleydi ama... Kıyamayacak kadar güzeldi. Sanırım hissettiklerim cinsellikten de ileriydi. İlk onu gördüğüm an gözleri öyle hoştu ki, ona silah doğrulturken bile zorluk çekmiştim. İlk defa yaşadığım bu duygunun sonunda benim sonum olmasındsn korkuyordum. Keşke tek benim sonum olsa, onun da sonu olur diye korkuyordum.