ကြင်နာတတ်တဲ့ သားရဲကောင်လေး [Myanmar Translation- Completed✓]

အပိုင်း(၈)

 

အပိုင်း(၈)

သူမလက်မောင်းထဲသို့ အလေးချိန်တစ်ခုက ရုတ်တရက်ခုန်ဝင်လာခဲ့တော့ ကျီရှောင်အုံးတစ်ယောက် အမှတ်တမဲ့နဲ့ဖမ်းထားမိလိုက်၍ ငုံ့ကြည့်လိုက်ခဲ့ကာ သက်သာရာရစွာ သက်ပြင်းချလိုက်ခဲ့တယ်။

ကျားသစ်ပေါက်လေးက သူမလက်မောင်းထဲတွင် ဘေးကင်း လုံခြုံစွာနဲ့ လဲလျောင်းနေပြီး မျက်လုံးတစ်ဝက်ဖွင့်ကာ အညိုရင့်ရောင်အမွှေးတွေကလည်း နှင်းစက်တွေနဲ့ စိုထိုင်းနေခဲ့ပါတယ်။

ကျီရှောင်အုံးက သူ့ခြေချောင်းလေးကို စစ်ဆေးကြည့်လိုက်တော့ ပတ်တီးစက ခြေရာလက်ရာမပျက်ပဲ ဒဏ်ရာပြန်ပွင့်လာတဲ့ အရိပ်အယောင်မရှိမှန်း တွေ့လိုက်ရတယ်။

သူမ စိတ်အေးသွားလိုက်ကာ သူ့မေးစေ့လေး ညင်သာစွာပွတ်သပ်ပေးလိုက်မိတယ်၊ "နင် ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲ"

သူမက အဲဒီနေ့အစောပိုင်းက ကျားသစ်သားရဲလူသားနှစ်ယောက် ပြဿနာရှာဖို့ ရောက်ချလာပြီး သူ့အားအဝေးခေါ်သွားလိုက်တယ်လို့ ထင်လိုက်တာဖြစ်တယ်။

'ရမ်'က ဘာမှပြန်မပြောခဲ့ဘဲ ကျားသစ်မျိုးနွယ်စုရဲ့ဂုဏ်ရှိန်ဝါက သူ့မေးစေ့အား ကုတ်ခြစ်နေတာကို ကျေနပ်နေတဲ့အမူအရာကို ဖော်ပြဖို့ သူ့ကိုခွင့်မပြုနေပေ။

ကျီရှောင်အုံးက သူ့မျက်လုံးလေးတွေ မှေးမှိန်သွားတာတွေ့တော့ သူ မပျော်ဘူးထင်လိုက်ပြီး သူမလက်အား မြန်မြန်ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ခဲ့တယ်။

'သူမ မေ့သွားတော့မလိုပဲ။ ဒီကျားသစ်လေးက ဘယ်လောက်ပဲအန္တရာယ်မရှိတဲ့ပုံ ပေါက်နေနေ သူ့သဘာဝကိုက ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တဲ့ဗီဇရှိနေတာပဲ။'

'သူမ အရမ်းသတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားလိုက်တာပဲ။'

ကျီရှောင်အုံးက သူမအပြုအမူကို သူမပြန်ဆင်ခြင်နေစဉ်မှာတော့ 'ရမ်'က ခေါင်းစောင်းကာ တောအုပ်ထဲသို့ မျက်နှာမူလိုက်ပြီး သူ့သွားတွေကို ဖိ၍ မာဖီသံ နိမ့်နိမ့်ထုတ်လွှတ်လိုက်ခဲ့တယ်။

ချက်ချင်းပင် ကျီရှောင်အုံးနဲ့အီရစ်တို့ အာရုံက တောအုပ်ဆီကို ကျရောက်သွားသကာ အမှောင်ထုထဲတွင် စူးစမ်းရှာဖွေလိုက်ကြတယ်။