ကြင်နာတတ်တဲ့ သားရဲကောင်လေး [Myanmar Translation- Completed✓]

အပိုင်း(၂၇)

 

အပိုင်း(၂၇)

ဒီ‌မြင်ကွင်းကို အထူးတလည် ရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်‌နေခဲ့တယ်။

ကျီရှောင်အုံး ဝိုးတိုးဝါးတားနဲ့ နောက်ကြောင်း ပြန်တွေးလိုက်တယ်။ သူမ အရင်တုန်းက ဒီ‌ဖြစ်ရပ်ကို အတိအကျကို မြင်ဖူးကြောင်း ကျိန်ပြောနိုင်‌လေတယ်။

အဲဒါက ဘယ်မှာပါလိမ့်.......

ကျီရှောင်အုံး သူမမျက်လုံးများကို မှိတ်လိုက်ကာ မှတ်မိဖို့ ကြိုး‌စား‌ပေမဲ့ သူမ ခါးက အရမ်းနာ‌ေနခဲ့တယ်။ အနာရှိန်က အာရုံကြောထဲထိသို့ ဖောက်ထွင်းဝင်ရောက်ကာ စူးအောင့်နေပြီးတော့ သူမ နဂိုပုံမှန်အတိုင်း တွေးတောလို့ မရနိုင်အောင်ပင်။

သူမနားထဲတွင်‌တော့ သားရဲ‌ကောင်များ တစ်ကောင်နဲ့တစ်ကောင် တိုက်ခိုက်နေတဲ့ ရှုပ်ထွေးသော အသံများပြည့်‌နေပြီးတော့ လောရန့်၏ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ဖွယ်ရာ ၊ အော်ဟစ်ဟိန်း‌ဟောက်သံ ၊ ဝှီးခနဲအော်မြည်သံနှင့် ပြင်းထန်တဲ့အသက်ရှုရှိုက်သံများဖြင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့တယ် . .

သူမ အမေနဲ့ ဖေဖေရဲ့ အသံနဲ့ ကျောင်းကားရဲ့ စူးရှကျယ်‌လောင်စွာ ချိုးကွေ့လိုက်တဲ့ အသံကိုတောင် သူမ ကြားလိုက်ရတယ်။

"ဒီအကောင်စုတ်တွေ ဘယ်လို‌‌တွေများစဉ်းစားလိုက်လဲ ငါ တကယ် မသိ‌တော့ဘူး။ နွေရာသီခရီးထွက်ဖို့ ဒီနေရာကိုမှ ဘာလို့ ရွေးလိုက်တာလဲ။ တောထဲမှာ တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်တွေ အများကြီးရှိတယ်လို့ ငါကြားတယ်။ ငါတို့ Disney သွားပြီး Buzz Lightyear ဆော့တာ ပိုကောင်းဦးမယ်... ‌ရှောင်အုံး.. နင်လည်းပြောဦး"

. . .

"ငါက.. အင်း.. ငါကတော့ မဆိုးဘူးလို့ထင်တာပဲ" ကျီရှောင်အုံး ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ သူမရဲ့နက်မှောင်‌တဲ့ မျက်လုံးများက တောက်ပ‌သွားပြီး သူမ ပြုံးလိုက်တယ်။ စူးစမ်းလိုစိတ်က တစ်ပိုင်းနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားမှုက တစ်ပိုင်းဖြစ်‌နေခဲ့တယ်။ "တိရိစ္ဆာန်တွေက များသောအားဖြင့်တော့ တောနက်နက်ထဲမှာ နေကြတာမလား ငါတို့‌တွေက တောင်ခြေမှာပဲကို၊ ငါတို့ တစ်ကောင်မှတောင် တွေ့မှာမဟုတ်ပါဘူး။"