ကြင်နာတတ်တဲ့ သားရဲကောင်လေး [Myanmar Translation- Completed✓]

အပိုင်း (၅၂)

အပိုင်း (၅၂)

နွေဦးရာသီ စတင်ပြီဆိုကတည်းက နေ့ရက်တိုင်းသည် အရင်တုန်းကထက် ပိုမိုပူနွေးလာခဲ့၏။

ကမူဒါတောင်ကြားမှာ စိမ်းလန်းစိုပြေသော သစ်ပင်ပန်းပင်များနှင့် ဝန်းရံထားပြီး ရွှေရောင်အလင်းတန်းက ကျားသစ်မျိုးနွယ်အပေါ် တွင် တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့် လွှမ်းခြုံထားပြီး အရာအားလုံးကို မျက်စိကျိန်းမတတ် ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် တောက်ပစေလိုက်သည်။

ကျီရှောင်အုံး သူမနေရာလွတ်ထဲမှ ပဒေသာဗြောက်အိုးတွဲတွေကို ထုတ်ယူပြီး အပြင်ဘက်သို့ ချထားလိုက်တယ်။ သူမနေရာလွတ်ထဲရှိ လေထုက စိုစွတ်မှု မရှိသော်ငြားလည်း ဗြောက်အိုးတွေကို မစိုထိုင်းအောင်လို့ နေရောင်အောက်တွင် ရံဖန်ရံခါထားထားခြင်းက ပိုကောင်းတာပင်။

မီးရှူးမီးပန်းတချို့က ပိုကြီးမားပြီး ကျီရှောင်အုံး မီးပန်းတွေကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပြောင်းပြန်လှန်လှန်ပေးရတာကြောင့် သူမ ထည့်ရတာ တဖြည်းဖြည်း မောပန်းနွမ်းနယ်လာတော့တယ်။

သူမ ခွေးခြေခုံပေါ်တက်ပြီး အမြင့်ဆုံးစင်ပေါ်တွင် သူမရဲ့ နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ မီးရှူးမီးပန်းတွေကို တင်လိုက်ခဲ့တယ်။ မီးပန်းတွေက ကောက်ကွေးနေတာကြောင့် သူမမြင်နေရသမျှမှာ သူမရှေ့တွင် ယိမ်းနွဲ့နေတဲ့ ဗြောက်အိုးတွဲများဖြစ်ပြီး သူမ ဘေးဘက်သို့ စောင်းသွားလိုက်ကာ—

ကျီရှောင်အုံး တစ်ခုခုကို ဆုပ်ကိုင်ဖို့ အလျင်စလို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပေမဲ့ သူမကိုယ်ကို ထောက်ခံစရာ ဘာတစ်ခုမှ ရှာမတွေ့တော့ဘဲ မီးရှူးမီးပန်းတွေပေါ်သို့ လဲကျသွားတော့တယ်.....

ရုတ်တရက် သူမ အနောက်ကနေ နွေးထွေးတဲ့ အပူဓာတ်တစ်ခု ပေါ်လာပြီး လက်မောင်းတွေကို ဆန့်တန်းလိုက်ကာ ကျီရှောင်အုံးအား ထောက်မပေးထားလိုက်ခဲ့တယ်။ သူတို့က မီးရှူးမီးပန်းများကို တည်ငြိမ်စေလိုက်ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာလည်း သူမအား သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ဝိုင်းပတ်ထားကြ၏။

ရမ် က မီးရှူးမီးပန်းများကို ပြုပြင်လိုက်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မပြုတ်ကျတော့ကြောင်း အတည်ပြုပြီးနောက် သူ့ရဲလွတ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကျီရှောင်အုံး၏ခါးလေးကို ကိုင်ထားလိုက်ပြီး သူမအား ဖွဖွလေး ချပေးလိုက်ခဲ့သည်။ သူမအား သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်အောင် တစ်ပတ်ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး မျက်ခုံးပင့်ကာ "ဒါတွေက ဘာတွေလဲ"