ကြင်နာတတ်တဲ့ သားရဲကောင်လေး [Myanmar Translation- Completed✓]

အပိုင်း(၆၃) သူမရဲ့လျို့ဝှက်ချက်လေး

အပိုင်း(၆၃)
"သူမရဲ့လျို့ဝှက်ချက်လေး"

ကျီရှောင်အုံးက သူမအမေနဲ့ ဆေးရုံမှာ တစ်နေ့လုံးလုံး အတူရှိနေလိုက်ခဲ့ပြီး အဲဒီညပဲ အိမ်ကို ပြန်သွားလိုက်ခဲ့တယ်။ သူမ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ ပုံရိပ်တစ်ခုက ခုန်ထွက်လာလိုက်တယ်။

ခွမ်ခွမ်တစ်ကောင် သူမခြေရင်းကို ပျံလွှားရောက်လာလိုက်ပြီး သခင်ဖြစ်သူ အကြာကြီးပြန်မလာတာကို အခွင့်ကောင်းယူကာ တော်တော်လေး ဆိုးသွမ်းနေတာလဲ။ ( T/N- ဒီ novel နာမည်တွေက အထူးအဆန်းတွေကြီးပဲ တစ်ခါမှ မကြားဖူးဘူး.. အတတ်နိုင်ဆုံး ယူပြန်ထားပါတယ်နော်)

ကျီရှောင်အုံး ကြောင်တက် တက်ဖြစ်သွားလိုက်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားခဲ့တော့၏။ ဒီလောက် အချိန်တွေ

ကြာသွားပြီးနောက် သူမအိမ်မှာ ကြောင်တစ်ကောင်ရှိနေတာကို သူမ ခဏချင်းနဲ့ မေ့သွားလိုက်တာပဲ။

သူမ ရပ်လိုက်ပြီး သူ့အား သူမလက်ထဲ လှည့်ပတ် ပွေ့ချီလိုက်၍ သူ့မေးစေ့အောက်ကို ကုတ်ခြစ်ပေးလိုက်ခဲ့တယ်။ "ခွမ်ခွမ် ငါ့ကို သတိရနေရဲ့လား"

ကြောင်လေးက မြှောင်လို့ နှစ်ကြိမ် အော်လိုက်ပြီး ကျီရှောင်အုံးရဲ့လက်ဖဝါးတွေအား သူ့ လျှာလေး တစ်လစ်ထုတ်ကာ လျက်လိုက်တယ်။

ကျီရှောင်အုံး သူ့မေးစေ့ကိုထိတဲ့အခါတိုင်း ခွမ်ခွမ် အမြဲတမ်း မကြိုက်ပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ သူ လုံးလုံး မခုခံခဲ့ပေ။

သူ့သခင်ဖြစ်သူ မရှိတာကြာသွားတာကြောင့် ဖြစ်နိုင်တယ်.. မာနဲခဲကြောင်လေးက စွန့်ပစ်ခံရမှာ ကြောက်နေတာပဲ။

ကျီရှောင်အုံး သူ့နဲ့ ခဏလောက် စနောက်လိုက်ပြီးတော့ ရေမချိုးခင် သဲသဲမဲမဲ ဆော့ကစားခဲ့လိုက်တယ်။

သူမ အဝတ်အစားတွေက စိုစွတ်ပြီး စေးကပ်နေကာ သူမခန္ဓာကိုယ်တွင် ကပ်နေခဲ့တယ်။ သူမ ရေချိုးခန်းမှန်ရှေ့တွင် မတ်တပ်ရပ်ကာ ရှက်သွားလိုက်တယ်။ သူမက ညစ်ပတ်ပေရေပြီး ရုပ်ဆိုးနေတာပဲ။

ဒီပုံစံ ဒီအသွင်ပြင်က သူမဘာသာတောင် လက်ခံလို့မရပေ။ ခွမ်ခွမ် တစ်ကောင် သူမ ပွေ့ဖက်တာကို ဘယ်လိုလက်ခံနိုင်လိုက်လဲ သူမတောင် မသိတော့ဘူးပဲ။