ကြင်နာတတ်တဲ့ သားရဲကောင်လေး [Myanmar Translation- Completed✓]

အပိုင်း (၄၄)

အပိုင်း (၄၄)

ရမ်၏အိမ်အပြင်တွင်ရှိတဲ့ အိုလန်ပက်စ်က သူမ၏နေအိမ်သို့ တန်းမပြန်လိုက်ခဲ့‌ပေ။

ဆူဇန်နာထံ အလည်လာတဲ့ခေါင်းစဉ်အောက်တွင် အကြီးအကဲဖြစ်သူ စကားလက်၏နေအိမ်သို့ သူမ သွားလိုက်ခဲ့၏။

စကားလက်က ဆူဇန်နာအား ဆန်ပြုတ်တစ်ပန်းကန် တိုက်ကျွေးပြီးရုံပင်ရှိ‌သေး၏။ သူမ လည်ချောင်းဒဏ်ရာကြောင့် ဒီလိုအရည်ပါတဲ့အစာတွေကိုသာ သူမ စားနိုင်‌လေတယ်။

စကားလက် ပန်းကန်ဆေးဖို့အတွက် မီးဖိုချောင်ထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့တယ်၊ အိုလန်ပက်စ် က တံခါးဝတွင် ရပ်ကာ သူ့အား "အကြီးအကဲ" လို့ လှမ်းခေါ်လိုက်ခဲ့တယ်။

စကားလက်က နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ ခြံဝင်းထဲတွင် ရပ်နေတဲ့ သူမကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူမက ပြုံးလိုက်ပြီး "ကျွန်မ ဆူဇန်နာကို တွေ့ဖို့လာတာ၊ သူ့ဒဏ်ရာက ဘယ်လောက် ဆိုးသွားလဲမသိဘူး"

ကျားမျိုးနွယ်စုမှ ကယ်တင်ခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးများက ရှက်ရွံ့ကြပေမဲ့ အိုလန်ပက်စ်ကတော့ ရုတ်တရက် အရင် စကားစပြောလာနေပြီး ဆူဇန်နာ့ကို လာ‌တွေ့တာမို့ စကားလက် ဒါကို တော်တော်ကလေးကို မ‌မျှော်လင့်ထားတာကို တွေ့ရှိခဲ့ရတယ်။

ဒါပေမယ့် သူမက ရွှင်လန်းတက်ကြွနေပြီး အခုထိတော့ မျိုးနွယ်စုနဲ့ ဆက်ဆံရေးကောင်းရှိထားတာကြောင့် စကားလက်က သိပ်အများကြီး တွေးမနေတော့ဘဲ ပြောလိုက်တယ်။ "အားနာလိုက်တာ။ ဆူဇန်နာက ခုနကလေးတင်ပဲ အိပ်ယာထဲ ပြန်ဝင်သွားပြီ။ သူ နိုးလာရင် မင်းရောက်လာတယ်ဆိုတာကို ငါ ပြန်ပြောပေးလိုက်ပါ့မယ်။"

အိုလန်ပက်စ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ စိတ်မပျက်သွားဘဲ ထွက်သွားသင့်ပေမဲ့ သူမ ခြေတစ်လှမ်းမှ မရွေ့သေးပေ။ "ဒါနဲ့ ... အကြီးအကဲ ကျွန်မမှာ ကိစ္စတစ်ခုရှိသေးတယ်"

စကားလက် က ပြောလိုက်၏။ "ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"

အိုလန်ပက်စ်၏ မျက်လုံးတွေ မှေးမှိန်သွားကာ သူမ ကြမ်းပြင်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောလိုက်တယ် " ခေါင်းဆောင်ရမ် လည်း ဒဏ်ရာရသွားတယ်လို့ ကျွန်မ ကြားရလို့။ ကျွန်မ သူ့ကို တွေ့ဖို့ သွားလိုက်တာ ဒါပေမဲ့ သူ့ကြည့်ရတာ မိန်းမပျိုတစ်ယောက်နဲ့ အတူနေနေပုံရတယ်နော်။ အဲ့တစ်ယောက်က ကျွန်မတို့နဲ့လည်း မတူဘူးနော်"