ကြင်နာတတ်တဲ့ သားရဲကောင်လေး [Myanmar Translation- Completed✓]

အပိုင်း (၃၉)

 

အပိုင်း (၃၉)

"ခေါင်းဆောင် ငါတို့ ဒါကို ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ"

"ခေါင်းဆောင် မီးဖိုက ဘယ်‌နေရာမှာ ဆောက်ချင်တာလဲ"

"ခေါင်းဆောင် မီးခိုးခေါင်းတိုင်ထည့်ရမလား ..."

. . .

သိုးသားရေကို ၀တ်ဆင်ထားတဲ့ သားရဲလူ‌တော်တော်များများက ဂိုဒေါင်ထဲတွင် စုပြုံနေကြပြီး အားလုံးက မေးခွန်း‌တွေ ဆက်တိုက်ထုတ်နေကြ၏။

ရမ်က ဂိုဒေါင်ရှေ့တွင် မတ်တပ်ရပ်ကာ ယောက်ျားသားများအား အလုပ်တာဝန်များ တိုက်ရိုက်ညွှန်ကြားနေခဲ့သည်။

'အရမ်းကောင်းတယ်၊ သူမကို အာရုံစိုက်နေတဲ့သူ တစ်ယောက်မှ မရှိဘူးပဲ။'

ကျီရှောင်အုံး ပတ်ဝန်းကျင်ကို စောင့်ကြည့်လေ့လာလိုက်ပြီး အဲဒီနောက် သူမပစ္စည်း‌တွေကို စစ်ဆေးကာ ကျောပိုးအိတ်ကို လွယ်လိုက်ပြီး တံခါးဆီသို့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ သွားလိုက်ခဲ့ပါတယ်။

မနေ့က ရမ် သူမကို ပိုးပန်းချင်တယ်လို့ သူ ပြောလိုက်ကတည်းက "ပိုးပန်းခြင်း" အပြုအမူတွေကို အလေးအနက်ထား စတင်လိုက်တော့တာပဲ။

သူက သူမအတွက် ငါးဟင်းရည်တစ်ခွက် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ချက်ပြုတ်‌ပေးပြီး သူမဒဏ်ရာ‌တွေကို စစ်ဆေး‌ပေးခဲ့ကာ ည‌ဘက်ရောက်ပြန်တော့ သူမနဲ့အတူတူ အိပ်ယာပေါ်မှာ လိုက်အိပ်ခဲ့ပါတယ်။

သိတဲ့အတိုင်း သူက တိရိစ္ဆာန်တွေရဲ့ ဝမ်းလျားမှောက်လဲလျောင်းတဲ့ပုံစံအတိုင်း ပွင့်လင်းလွန်းနေခဲ့တယ်!

ကျီရှောင်အုံးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံး လန့်ဖျန့်တုန်ရီသွားပြီး သူမ ချက်ချင်းပဲ ကုတင်ပေါ်ကနေ ခုန်ချလိုက်ပြီး တည့်တိုးကို ငြင်းဆန်လိုက်ခဲ့ပါတယ်။

နောက်ပိုင်းမှာတော့ . . ရမ်က သူမကို အိပ်ရာထဲ တိုက်ရိုက်ဖိချပြီး သူမကို မေးလိုက်တယ်။

"အသားစားမျိုးစိတ်တွေက ဘာလို့ အမဲလိုက်ရတာကို ကြိုက်လဲဆိုတာ မင်း သိလား"

ကျီရှောင်အုံးက သူမခေါင်းကို ခါရမ်းလိုက်တယ်။

"ဘာလို့လဲဆိုတော့" ရမ်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ရိုင်းရိုင်း သပ်လိုက်ပြီး "ထွက်ပြေးတာက ငါတို့ရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုကို နှိုးဆွပေးလို့ပဲ"