10 Yıl Sonra
Ağustos 1367
Ferguson Kalesi
Karen yaptığı tatlıları masaya servis etmesi ardından kocasının yanına oturup kolunu sıvazladı. "Sana yok Noah!"
"Neden bana yok!" Noah kaş çattı.
"Dört ayda aldığını dört senede anca verdiğin için olabilir mi Noah Ferguson!" Rebecca damadına kaş çattı.
Noah sabır çekerek kadına zoraki bir gülümseme yollaması ardından Ian'ın masaya taşıdığı annesine baktı. İyiden iyiye yürüyemez olmuş tek bacağına fazladan yüklenmekten onuda çok uzun süre hareket ettirememeye başlamıştı.
"Zaman... Çok hızlı..." William kaşlarını kaldırıp ağabeyi ve Liamh'a baktı.
"Çek elini bardağımdan Liamh!"
"O benim bardağım seninki önünde ya Brian!"
"Bizim bardağımız olsun mu Liamh?"
"Olsun Brian!" Liamh güldü. "Ne bekliyorsunuz yesenize!"
Robert kendi kendine gülüp etrafına bakındı. "Nerede çocuklar?"
"Git bak Robert yine kaçmış olmasın?" Jenna kaş çattı ardından Liamh'a döndü. "Birşey yapın lordum başa çıkamıyoruz!"
"Yine ne oldu Jenna..." Morigan sırıttı.
"Laia... Evde baş edemiyoruz geçen ay manastır ile görüştük lakin hafta başı gelen mektup ile geri almak zorunda kaldık. Manastırı birbirine katmış! Ben bu kızla ne yapacağım..."
"Babasının kızı!" Rebecca kaşlarını kaldırdı.
"Manastır ona göre değil Jenna..." Ian derin bir nefes çekti.
"Hiçbir şeye inanmadığını söylüyor..." Jenna yüzünü ovaladı. "Böyle giderse... Ah tanrım!"
"Üzerine gitme Jenna daha çocuk düzelir." Lily kendi kendine baş salladı. "David nasıl?"
"O evde kaldı. Çalışıyor. Hangisi kız hangisi erkek bilemiyorum."
"Yanlış yapmışsınız siz onları" Brian güldü. "Bizde bunları yanlış yapmıştık."
"Anne!" Laura koşarak gidip annesinin eteklerine yapıştı. "Aodh ve Eathan bana ayıcık dedi! Lunaya da hayalet dediler."
"Gidip onlara ayının çok güçlü bir hayvan olduğunu ve duymaktan onur duyduğunu söyle tatlım." Maeve kızının kafasını okşadı. "Gel tatlım yemek yiyelim."
"Yeter Maeve! Yedirme artık şu çocuğu!" Noah kaş çattı. Kızı yemekten yusyuvarlak etmişti daha beş yaşındaydı ve bunun bir ilerisi vardı.
"Yemek yemek çok güzeldir dayı... Ama sen bunu zaten biliyorsun değil mi?"
"Ayıcık nerede?" Aodh gülerek odaya daldı.
"Nerede olabilir masada!" Eathan sırıttı. "Ye ye de tam yuvarlak ol Laura dünyalar kadar... Kocaman!"
"Eathan!" Callie oğluna kaş çattı. "Git ve kütüphanenin ilk sırasına baştan başla!"
"Tamam anne!" Eathan yüzünü buruşturdu.
"Eathan kitap okuyamaz şimdi hala!" Laia ispanyolca devam etti. "Yürüyün pikniğe gidiyoruz!"
"Burası İskoçya!" Brian ve Liamh kaş çattı.
"Ne yapayım?" Laia dönüp adamlara boş bir ifadeyle baktı.
"N-ne mi yap?" Liamh etrafına bakındı. "Keltçe konuş!"
"Niye?" Laia omuz silkti.
"Çünkü sen bir iskoçsun!" Brian başını olumsuz manada salladı."
"Hayır dedecik bugün ispanyol olmaya karar verdim."
"Tanrım!" Jenna burun kemiğini sıvazladı. "Bu kız beni öldürecek."
"Callie?" Noah kardeşine baktı. "Luna'nın durumu hakkında birkaç veri toplamaktayım elimde çok fazla birşey yok lakin McDoughalda on beşli yaşlarda bir genç oğlan bulduk. O da tıpkı Luna gibi beyaz... Onun gibi güneşe çıkamıyor ve gözleri de..." Noah kaş çattı. "Mor ve titriyor."
Ian dudaklarını ıslatarak kafa salladı. "Bu bir çeşit hastalık öyle değil mi?"
"Bilmiyorum ağabey lakin uygun şartlar sağlandığında bir problem olacağını düşünmüyorum."
"Sanırım benim yüzümden..." Ian fazlaca beyaz tenini ve oldukça açık gri olan gözlerini baz aldığında kızının komple beyaz oluşunu kendi suçu olarak görmeden edemiyordu.
"Her ne ise... Gidin çıkın dışarı!" Simon çocukları kovaladı. "Haftaya ada şenliği için döneceğiz. Sizde geleceksiniz değil mi?"
"Adelard hala dönmedi o gelirse eğer geleceğiz." Maeve gülümsedi.
"Biz gelemiyoruz Simon Luna güneşe çıkamıyor." Ian olumsuz manada baş salladı.
"Davidin dersleri var." Jenna olumsuz manada kafa salladı. "Laiayı da başka bir manastıra yazdıracağız."
"Nefes almasına izin ver Jenna. Moire Laianın gelmesini çok istiyor bırak biraz bizimle kalsın!" Morigan derin bir nefes aldı.
"Kalsın." Robert kafa salladı.
"Ben karen ile kalacağım. Doğum yakın." Lily gelinine gülümsedi.
"Doğuma bir ay var anne" Karen kaşlarını kaldırdı.
"O belli olmaz kızım!" Rebecca damadına baktı. "ve sende bir yere gitmiyorsun."
"Siz gidin değişiklik olur." Noah kadına gözlerini kırpıştırdı.
"Gelesi yok..." Brian homurdandı.
"Senin var değil mi Brian?" Liamh koluyla adamı dürttü.
"Yok Liamh."
"Ben seni nasıl bırakayım Brian."
"Düş yakamdan be adam!"
"Bu son Brian!"
"Son mu Liamh!"
"Son Brian..."
---
SON
28.03.2023
Evetttt!!! Bir hikayenin daha doğrusu koca bir serinin sonunu tamamladık arkadaşlar... Ne diyeyim bilemiyorum. Nasıldı iyi miydi kötümüydü onu da bilemiyorum lakin bu hikaye benim kopmak istemeyip yazdığım bir hikayeydi. Son birkaç bölüm epeyce bocaladım ve onunda bir sebebi vardı ki hala var. Çok uzatmayacağım bu bir veda değil. Yanımda olduğunuz bu aileye benim kadar değer verdiğiniz için teşekkür ederim. Çok yoğun duygular içerisindeyim...
Bu ilk seriyi bir kitap olarak düşünün çünkü ikincisine başlayacağım. Ne yazacağımı da bilemiyorum ne ise Gitmeyin bir yere... Çevirin sayfayı.
"DÜNYALAR KADAR" seviyorum hepinizi!!!
Sonsuz teşekkürler!!!!!!,
Ayşetutucu, Sakaryalj,VespiyeBayram, MichaelCahn613, BaharPerisi, @carem2019, Gobaetea esma803a,QqqqqQqqq258,BanuKral,ArzuBalta, esradavutefe,Çiğköfteayran_2,Maggiemilley,mubese2011,Özgeynur,zkt2803,sevenkus,NurDemirci07,Daphnedefne01,GlerMertsoy,BblackAngel53,FundaPalaz,HaticeKurt759, MeralPelit,ŞevkiTurkselci, kezzo05, Remziyeemer
Sen okudukça ben heveslendim 😍😍😍
Her yorumun ayrı bir özel😍😍😍😍
Atladıysam uyarın ne olur bende bakıp yazacağım. Yüz kadar takipçisi var hikayenin isimlerini bilmediğim değerli okurlarımada sonsuz sevgiler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LİMON ÇİÇEĞİM
Historical FictionÇILGINLAR GİBİ SEVİP DE GÖZÜNÜN UCUNA YANSITMAYAN BİR ADAM, TERTEMİZ DUYGULARININ KURBANI OLAN, HAYAL KIRIKLIĞININ BÜYÜĞÜNÜ YAŞAYAN DÜNYA TATLISI BİR KIZ... DÜNYAYI ALTINA ÜSTÜNE GETİRİP DE İKİ GENCE BİR TÜRLÜ YARDIM EDEMEYEN BİR KALE DOLUSU MANYA...