Etrafta yoğun kan kokusu,
ensemde ölümün soğuk nefesi.
sınanıyoruz, elindeki silah terazisi,
hüküm veriliyor kanıt geçmişi.
Kitabın şarkısı;
Fleurie - Love and war.
Yazarken oldu bu dediğim kalitede bir bölüm oldu, içim rahat atıyorum.
Detayları iyi takip edin, geçmişhakkında bilgi veriyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bedendeki kasılmalar kişinin kontrolü dahilindegelişenşeyler değildi. Midede oluşan kasılmalar da buna dahildi. İkisinin sebebi de aynı kapıya dayanıyordu; stres.
İçinde oturduğum arabanın yavaşladığını hissederken midemde oluşan yanmayı bastırmak için elimi karnımın üstüne koyup derin bir nefes aldım. Birazdan bu adam beni test edecekti. Gözlerimbağlıolduğuiçin etrafta neyin olup olmadığını göremiyordum. lakin bugünün akibetim içinönemli bir gün olduğunu anlayabiliyordum. Neden burada olduğumu, neden günlerdir evimden uzakta yaşadığımı öğrenmek için bir fırsatım olmuştu ilk kez.
Arabanıniçinde duyulan mekanik sesle kapının açıldığını duydum. Aynı ses tekrarladığında arabada yalnız kaldığımı anlamıştım. Beni burada mı bırakacaklardı?
Ses çıkarıp çıkarmamak arasındakaldığım anda tam sağ tarafımdan yediğim soğuk ile irkildim. Bacaklarıma vuran soğuk, açılankapının habercisiydi. Hiçbirşey demeden kolumdan tutulduğumda, dışarıya doğru fırlatıldım adeta.
"Gözünü açtığımda etrafında bizi göremeyeceksin, korkma." Tam kulağımın dibine gelen kısık, fısıltılı ses ile irkildim. Ses liderleri olduğunu düşündüğüm adamın sesi değildi. Güvendiğim ses hafızama sığınarak bunun şoför olduğuna emindim. Arabada birkaçşeysormuştuyanımda oturan patronuna. Ses tonu bir erkeğin ses tonuna nazaran daha inceydi hatta. Bana niye yardım ettiğini bilmiyordum ama karşılaşacağım şeyekarşı hazırlıklı olmamı sağlamıştı.
Yürümeye başladığımızda ayağımı özellikle yerde sürtüp yerin zeminini anlamaya çalıştım. Taş veya benzeri bir şey ilişmedi ayağıma. Aksine kaygan olarak nitelendirdiğim bir zemindi.
Tam dibimde bir kapı açıldığında irkilip geriye çekilmeye çalıştım ama omzumu sıkıca kavrayan el beni ileri itti. Ne olduğunu anlayamadan gözümdeki gözbandı da çözüldüğünde arkamdaki kapınınsertçe kapandığını duyup hızlaarkamıdöndüm. Lakin beni karşılayan sadece koyu kırmızıboyalı bir kapıdanbaşkasıdeğildi.
