Entracte

Antrak 43》 Sensiz Geçen Gecelerin Sabahları

Antrakt 43
《İlke》

İlk gecenin odası, Seksen dokuz, hayali, özlemi ve ölüsü

🍒
Özgün' Bu kadar mı zor

Onsuz geçen seksen dokuzuncu geceydi. Şafak söküyordu. Tam doksanıncı güne girmiştik. Her yer alev yeriydi, her yer yangın, her yer kor içindeydi.

O yoktu, sahiden gitmişti. Beni bırakmıştı. Yıllardır git diye itmiştim ama beni umursamdan aynı yerde duruyorken bu sefer gitme diye yalvarsam da durmamıştı.

Can'ım gitmişti.

Can'ım canımdan gitmişti.

Şimdi ilk gecemizin şahidi odada onu bekleyen ben vardım. Örtü o gibi kokmuyordu ama aynısıydı. O sarı saçlarını hayatıma bela etmemişti ama hayali vardı aklımda.

Yatak bomboştu ama o gece gibi rüzgar esiyordu. Yatağın içine girmeye mecalim yoktu. O da yoktu, yolunda olan hiç bir şey yoktu. Onsuzluk vardı elimde kalan, o da üzerime kalmıştı.

Yıllarca itmiştim, şimdi çağırsam da gelmezdi. Adını seslensem, en sevdiği yerlerinden öpsem yine çillerini saysam. Bu sefer söz sesli sayacağım.

Uykum gelene kadar bağıra bağıra sayacağım. Her sabah sayacağımz her akşam sayacağım. Arabama daha çok kedi maması dolduracağım. Bir kedi sahipleneceğim, o çok sever belki ona kanar sevmek için gelirdi.

O bana kıyamazdı, kıydı.
Ben ona kıyamam sanardım, kıydım.

Bu bizim birbirime kırılış ve kırış hikayemiz olmuştu. Sevdamızın sancağını taşıyacakken, kırgınlıklarımız bir sel olup vurmuştu tüm ümitlerimizi.

"Seni seviyorum Can." Diye fısıldadım rüzgara. Belki alır götürürdü ona. Belki bir rüzgar okşardı, değemediğim saçlarına.

Sanki o gece karşımda oturuyormuş gibi izledim karşımda beni kırgınca izleyen hayalini. "Seni seviyorum." Dedim cesurca. Dokunamadım. Hayaline kanmamayı öğreneli on gün olmuştu.

Sesini hala galipten duyuyordum ama bakmamaya çalışıyordum. Bakarsam boşluk görecektim biliyorum ama bazen hayali kandırıyordu beni.

Boşluğuma geliyordu, onu da Boşluğumda mı sevmiştim acaba? Ama yok, hayatım onun olmuşken boşluklar bile oydu.

Zihnim bulanıyor yaralarım bazen tekrar acıyordu. Ama yokluğu kadar acıtan başka bir şey yoktu. Kaza geçirdiği zaman da her şey kararmıştı.

Onu yatakta uyuyorken gördüğü zamanda zihnim bulanmıştı. O zaman her şeye bahane bulacak kadar kendimi kaybetmemiştim ama şimdi öyle değildi. Şimdi kimsessiz kalmış gibiydim.

O ellerinden çekilip alındıktan sonra, kimsessiz kalmıştım.

"Ne o?" Deyişini işittim karşımda duygusuz bakan sarışınımın. "Benden kurtulmayı dört gözle beklemiyor muydun? "

"Seni seviyorum." Dedim onu ikna etmek ister gibi. Ellerimi sıkıca yumruk haline getirmiştim.
Tişörtüm yatağın bir köşesinde duruyorken paketten başka bir dalı dudaklarıma götürdüm.