Entracte

Antrakt 0》Sıfır Noktası

Antrak 0
《Can》

Her şeyin güzel olduğu bir evrende

🍒Pinhani' Yıldızlar

Hava yaz akşamı olduğundan olsa gerekti öyle güzeldi ki. Bahçede olan zakkumlar çiçek vermişlerdi. Ayaklarım çırılçıplak yeşil ıslak çimenlere basıyordum. O hissi seviyordum.

Tişörtüme sinmiş mangal kokusu bile keyfimi kaçırmıyordu, öyle mutluydum.
"Can, taş batar ayağına terliklerini giy."

"Bir şey olmaz anne, Tan hep yalınayak koşturuyor diye babam sürekli temizliyor."

"Haklı." Dediğini işitiyorum babamın neşelice. "Ben hep temizliyorum çimenleri."

"Bende bendee demi demi baba." Tan sevimlice sırıtıyor ve babama sırnaşıyorken babam hızla kucağına çekip yanağına öpücük kondurdu. "Aynen öyle, en temizlikçi benim oğlum."

Annem kahkaha atarken babamın koluna vurdu. "Çocuğa neden temizlikçi diye alıştırıyorsun? Sonra sınıfta ben temizlikçi olacağım diye gezecek."

Onun bu savunması ile kahkaha attım. Babam,geçen sefer yumurta pişirmesi sırasında tencereye yumurtayı koymaya yardım ettiği için yumurtacı oğlum diye sevmişti o zaman sınıfta ben yumurtacı olacağım diye gezinmişti.

"En temizlikçi benim dimi abicik?"

Tan'ın onu onaylamamı isteyen bakışlarını boşveremedim. "Öylesinnn. Benim kardeşim hepp en iyisi."

"Cann, sende ufakken hep ben İlke'nin sevdiği olacağım diye gezerdin hatırlıyor musun?"

Annem tebessümle bunu anlatırken gülümsedim. Omzu silkip tekrar gökyüzüne bakarken sırtımdan bana sarılan beden kollarını omuzlarıma dolamıştı. "Benim sevgilim her konuda ileri görüşlü ve azimli."  Diyerek yanağıma öpücük konduran İlke ile gülümsedim.

"Benim yanımda oğlumu öpemezsin." Yalancı bir kızgınlıkla söylenen babamı umursamadan başımı arkamda duran adamın göğsüne yaslayıp gökyüzüne bakmayı sürdürdüm.

"Çocukların saadetine kara çalı olma."
Annem neşeli neşeli bizi savunurken Tan kıkırdadı. "Hanım hanım, sen ne dersen benim boynum kıldan ince."

Babam hayattaki en büyük hanımcı olma yönünde ilerlerken İlke usulca saçlarımı öpmeye devam ediyordu.

"Sende ömür boyu benci olacaksın değil mi sevgilim?"

Meraklı sorum aslında meraktan çok uzaktı. Beni sevdiğini hatta hep seveceğine öyle emindim ki. "Hep," dedi sesszice. "Ben kalbimde de, ömrümde de bedenimde de hep senin sancağını taşıyacağım."

"Romantik şey."  Boynuma gömülü burnu derin bir nefes kokladı. "Bizimkiler görüyorlar." Diyerek çabaladım ama o bunu umursamadı. "Omzumu görüyorar başka bir şey değil." Diyerek benim rahatlamam için devam etti.

"Yine de anlıyorlar."

Yakınmam ile kıkırdadı. Usulca bana sarılmayı bırakıp yerde duran kili hızla alarak beni peşinde sürükledi.
"Oğlumu nereye götürüyorsun?" Diyen Babam'ı pek takmadan. "Kaçırıyorum." Deyiverdi.