Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şugüzelliğe bakar mısınız?
35 Bin, zerre beklemediğim bir şeydi, bu yüzdenbendenistediğiniz herhangi birşey var mı?
Özelbölüm olur, soru cevap olur, istediğiniz şeyi yazın buraya. Bende ona göre karar vereyim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizi çok seviyorum.
Hadi bölümegeçin.
Emre sinirle bindiği arabasını eve sürerken sinirden delirmemek yada gazı köklememek için direksiyonu sıkıyordu.
Sadece beş dakika, beş dakika şu lanet olası hastanede uyumak istemişti. Sinirden seğiren gözlerini yoldan ayırmazken arabaya dolan zil sesiyle abisinin onu aradığını farketti ve telefonu açtı.
"Alo, abi?"
Sesini biraz daha sinirden arındırırken Ateş'in sesi duyuldu karşı taraftan.
"Alo, Emre eve vardın mı?"
Daha yola çıkalı çok olmamıştı.
"Hayır ama az kaldı. Bir şey mi oldu?"
Sonuçta abisi sadece bunu sormak için aramış olamazdı.
"Eve gidince dinlenmeden önce Alaz'a ilaç verebilir misin? Birde pansuman yapmak için Sinan'ı çağırır mısın?"
Kaşlarını çatan Emre yoldan gözünü ayırmadan konuştu.
"Hasta mı oldu?"
Sinirini hatta neden sinirlendiğini bile unutan Emre bir süre Ateş'in konuşmasını bekledi.
"Evet, gece soğukta beklemiş."
Kaşlarını çatan Emre, bu sefer de Alaz'a sinirlenirken derin bir nefes verdi.
