Waar ben ik in beland?

10💕

POV Matthy

Ik vind Luna best een leuk meisje. Ik maak me wel veel zorgen om haar. Ik vind het zo zielig dat ze zich zo veel zorgen maakt om haar ouders. Ik wou dat er iets was wat ik voor haar kon doen. Ik weet wel dat ik haar niet alleen laat zolang ze zich zo voelt. Dan ga ik me alleen maar meer zorgen om haar maken.

POV Luna

We zijn nu de video aan het opnemen, en aangezien ik de jongens nog niet zo lang ken heb ik de meeste vragen fout. Wat betekent dat ik de meeste shotjes moet nemen. Toen de video was afgelopen, stond ik op om een glas water te pakken, maar toen ik opstond merkte ik pas hoe tappie ik was. Ik viel net niet op de grond want Robbie hield me tegen. "Ho. Ga jij maar even zitten. Jij hebt al genoeg gedronken voor vanavond." Zegt Robbie. Ik moet lachen en ga op de bank zitten. "Ik pak wel een glas water voor je!" Zegt Raoul. Hij loopt naar de keuken en geeft me een glas water. Ik ga half op de bank liggen en drink het rustig op. De jongens beginnen te lachen om hoe ik erbij lig, en ik moet er zelf ook om lachen. "Nou dit word een leuke avond dus!" Zegt Milo. Hij staat op en pakt wat biertjes. "Mag ik ook?" Vraag ik. "Nee jij hebt al genoeg gehad." Zegt Matthy. Ik probeer hem boos aan te kijken maar het lukt niet en ik begin te glimlachen. Matthy kijkt me aan en moet ook lachen.

De hele avond is super gezellig. Er staat muziek op en Milo en Robbie zingen vals mee. Ik besluit om naar buiten te gaan en ga aan het zwembad zitten. Ik doe mijn schoenen uit en doe mijn voeten in het water. Het is best koud, maar niet dat ik bevries. Het is natuurlijk zomer, dus het is buiten ook nog best warm, ook al is het al donker. Ik geniet van de golfjes die mijn voeten maken in het water. Ik hoor iemand naar buiten lopen. Ik draai me om. Het is Matthy. "Hey, gaat alles goed?" Vraagt hij. "Jahoor!" Zeg ik met een grote glimlach. "Nog steeds dronken dus!" Zegt hij lachend. Ik knik. Hij komt naast me aan de rand van het zwembad zitten. "Misschien een slechte timing om te vragen, aangezien je dronken bent. Maar heb je zin om morgen samen iets te doen? Een serie kijken ofzo?" Vraagt Matthy me verlegen. "Jaa lijkt me echt leuk!" Zeg ik. En ik kijk hem lachend aan. "Leuk!" Zegt Matthy. Ik sta op en loop het grasveld op. "Wat ga je doen?" Vraagt Matthy. "Even rondlopen!" Zeg ik en ik loop van hem weg. Ik draai me om en zie dat hij achter me aanloopt. Ik ren weg en hij rent achter me aan. We moeten beide lachen. Uiteindelijk haalt hij me in en slaat hij zijn armen om me heen. "Wat ben je nou allemaal aan het doen?" Vraagt hij lachend aan me. "Geen idee!" Zeg ik lachend. We gaan op het gras liggen en staren naar de sterren. "Kunnen we niet gewoon hier slapen? Kijk hoe mooi zie sterren zijn!" Matthy gaat rechtop zitten. "Je bent echt veel te dronken." Ik kijk hem aan en moet lachen. "Leuk toch?" Vraag ik. Hij moet ook lachen. "Jahoor." Zegt hij.

Na een tijdje gepraat te hebben lopen we weer het huis in. "Zozo, geneukt?" Vraagt Milo. "Milo doe normaal." Zeg ik tegen hem. Hij moet lachen. "Had gekund toch." Ik schud mijn hoofd, en laat me op de bank vallen. "Tijd om te slapen?" Vraagt Raoul. Ik knik. "Waar slaap je?" Vraagt Robbie. Ik haal mijn schouders op. "Je kunt wel in mijn bed slapen, dan slaap ik wel op de bank." Zegt Matthy. "Nee dat is zielig, ik slaap wel op de bank." Zeg ik. "Zeker weten?" Vraagt Matthy. Ik knik. Ik geef iedereen een knuffel en dan gaan we naar bed. "Slaaplekker kleintje!" Zegt Milo. Ik kijk hem met een glimlach aan en pak de dekens en kussens.

Ik lig nu al een tijdje op de bank. De jongens zijn al naar bed, maar ik kan niet slapen. Er gaan zo veel dingen door mijn hoofd heen. Mijn ouders, Matthy, en het feit dat ik ook nog dronken ben maakt het niet veel beter. Ik ga rechtop zitten en probeer mijn ouders weer te bellen. Ze nemen nog steeds niet op. Na nog twee keer proberen leg ik mijn telefoon neer. Ik voel een traan over mijn wang rollen.

POV Matthy

Ik loop naar de keuken om een glas water te halen. Ik sta nog voor de woonkamer en ik hoor gesnik. Is dat Luna? Ik loop de woonkamer in en ik vind haar huilend op de bank. Ik loop naar haar toe en ga voor haar hurkend op de grond zitten. "Hey gaat het?" Ze kijkt me aan en schud haar hoofd. "Wat is er? Je ouders?" Vraag ik voorzichtig. Ze knikt. Ik sla mijn armen om haar heen. "Hey wil je anders bij mij slapen?" Vraag ik aan haar. Ik denk dat dat beter is dan dat ze hier alleen op de bank ligt. Ze knikt. We staan op van de bank en ik neem haar mee naar mijn kamer. Ze kruipt meteen mijn bed in. Ik voel mijn hart sneller kloppen, maar ik negeer het. Ik moet er nu gewoon even voor haar zijn, en mijn gevoelens aan de kant zetten.

Ik kruip naast haar in bed en geef haar een knuffel. Ze legt haar hoofd op mijn borst en ik ga met mijn hand door haar haar heen. Ik hoor haar steeds zwaarder ademen, en daardoor weet ik dat ze nu slaapt. Gelukkig. Ik vind het zo zielig voor haar. Wanneer ik me besef dat ze tegen me aan ligt voel ik gelijk vlinders in mijn buik. Maar nu is niet het goede moment. Ik doe mijn ogen dicht en val rustig in slaap.