Waar ben ik in beland?

55💕

POV Luna

Er word aangebeld. Dat zal Milo wel zijn! Ik loop naar de deur en doe hem open. "Milo!" "Loen!" We geven elkaar een knuffel. "Zullen we gelijk gaan?" Vraagt Milo. Ik knik. Ik trek de deur achter me dicht, en we stappen in Milo zijn auto. "Dus Lisa komt vandaag." Zegt Milo. Ik knik. "Zin in?" Vraag ik. "Zeker! Ik hoop dat jullie elkaar een beetje mogen." "Hoezo perse ik en haar?" Vraag ik. "Nou, jij bent mijn beste vriendin. En het zou kut zijn als jullie elkaar niet mogen." "Goed punt. Maar ik mag haar vast wel! Geen zorgen!" Zeg ik met een glimlach. Milo glimlacht blij maar zenuwachtig terug.

We staan in de supermarkt. Aangezien ik vaak bij de jongens eet, weet ik niet zo goed wat ik qua boodschappen moet halen. Ik pak wat yoghurt. Diepvries fruit is ook handig voor smoothies. En pizza's natuurlijk! Ik pak nog wat snacks en drinken, en dan gaan we afrekenen. "Je hebt alles?" Vraagt Milo. Ik knik. "Mooi!"

-

We zitten inmiddels in de auto onderweg naar cdh. We hebben net de boodschappen bij mijn appartement gebracht, en ik heb snel met Milo ontbeten. Ik ben best zenuwachtig, maar echt met een domme reden. Matthy. Ik ben gewoon zenuwachtig om hem weer te zien, terwijl ik hem elke dag zie! Ik begrijp niet helemaal waar deze zenuwen ineens vandaan komen. "Loen? Wat is er?" Vraagt Milo. "Hoezo?" "Ik kan aan je zien dat er iets is." Ik kijk Milo aan en glimlach sip. "Zeg het eens." Zegt Milo, en hij legt zijn hand op mijn been. "Matthy." Zeg ik zacht. Milo kijkt me vragend aan. "Ik weet niet waarom, maar ik ben gewoon zenuwachtig om hem weer te zien." Zeg ik. "Dat is niet heel gek. Je bent nog steeds verliefd op hem Loen. Je bent bang dat dat niet wederzijds gaat zijn. Die zenuwen ga je nog vaak hebben." Zegt Milo met een sip gezicht. Ik knik. Milo heeft gelijk. Ik ben bang dat hij geen gevoelens voor me gaat hebben, of gevoelens voor me gaat verliezen. Ugh! Ik haat gevoelens. Veel te veel gezeik.

"Loen!" Hoor ik Koen roepen vanuit de woonkamer. Hij rent naar me toe en geeft me een knuffel. "Hey Koentje!" Zeg ik met een glimlach. "Nou kreeg ik ook maar zo een welkom als ik een nacht weg was geweest." Zegt Milo. "Dat krijg je van mij wel hoor!" Zeg ik lachend. "Daar heb je gelijk in!" Zegt Milo, en hij doet zijn armen om mijn middel heen en knuffelt me. Als Milo me loslaat, lopen we naar de woonkamer. "Waar is de rest?" Vraag ik als ik niemand zie zitten. "Ze slapen nog, of zitten gewoon op hun kamer." Zegt Koen. Ik kijk op de klok, het is half 11. "Ik app ze wel dat we er zijn." Zegt Milo. Ik knik, en ga op de bank tegen Milo aanzitten.

Ik hoor mensen de trap af lopen. Het zijn Emma, Robbie en Raoul! "Hey Loen!" Zegt Raoul blij. Ik loop naar ze toe en geef ze allemaal een knuffel. Robbie en Emma lopen naar de keuken en maken ontbijt. "Al gegeten?" Vraag ik aan Raoul. "Tuurlijk! Ik was als eerste wakker zoals altijd!" Zegt Raoul lachend. Ik moet ook lachen. Even later komt Matthy de woonkamer ingelopen. "Hey Mat!" Zegt Milo. "Hey!" Zegt hij terug met een glimlach. Hij kijkt mij aan en glimlacht lief. "Hey." Zeg ik zacht. "Hey." Zegt hij zacht terug. Ik sta dan toch op en geef hem een knuffel. Ik voel overal vlinders in mijn buik. "Gaan jullie elkaar nog loslaten?" Vraagt Robbie lachend. Ik laat Matthy snel los, en probeer het een beetje weg te lachen. Matthy doet hetzelfde.

"Dus wat staat er allemaal op de planning vandaag?" Vraagt Raoul. "Lisa komt om 13 uur!" Zegt Milo blij. Ik glimlach naar hem. Ik vind het zo leuk om hem zo blij te zien! "Leuk!" Zegt Raoul. "En verder?" Vraagt Robbie. "Het word best warm vandaag. Misschien kunnen we gaan zwemmen?" Vraagt Koen. "Zullen we dan ook barbecueën?" Vraagt Raoul. Iedereen stemt in. Dit word super gezellig! "Ik vraag Lisa wel of ze ook mee eet. Zullen wij dan zo boodschappen doen?" Vraagt Milo. Ik knik. "Alsof we dat al niet gedaan hebben vandaag." Zeg ik lachend. Milo moet lachen. "Huh, hoezo?" Vraagt Emma. "Ik had geen eten in huis, en wilde wel graag ontbijten. Dus ik had Milo gevraagd of hij even mee boodschappen wilde doen." "Aha." Zegt Emma.

We kletsen nog even. Ik kijk naar Matthy. Ik verzink gewoon bijna in zijn ogen. En zijn lichaam, jezus. "Kan je het zien?" Vraagt Milo ineens, en hij geeft me een stoot met zijn elleboog. Ik merk dat ik begin te blozen en kijk snel weg. Iedereen moet lachen. Ik kijk snel Matthy aan en hij glimlacht lief naar me. Ik zucht. Ik ben echt zo een mongool. Ik loop hem volledig aan te staren terwijl iedereen erbij zit.

"Zullen wij dan maar gaan?" Vraagt Milo. Ik knik. We zeggen iedereen gedag en stappen zijn auto in. Als we bij de supermarkt aankomen, pakt Milo een karretje. "Wat is eigenlijk je plan met Matthy?" Vraagt hij aan me. Ik kijk hem aan en haal mijn schouders op. "Ik ben bang dat ik hem uit mijn hoofd moet zetten." Zeg ik sip. Milo doet zijn arm om me heen en drukt me tegen hem aan. "Wacht het gewoon nog even af. Ik denk dat zijn jaloezie wel weggaat. Hij doet nu al veel minder jaloers dan eerst." Ik kijk hem aan en knik. "Dat is wel waar." "Precies! Niet alle hoop opgeven lieve schat." Zegt Milo. Ik geef hem een knuffel. "Dankje." "Alles voor jou Loen!" Ik glimlach naar hem.

"O mijn god! Milo! Mag ik met je op de foto?!" Het is een kind wat naar ons toe rent. Er rennen twee andere kinderen achter hem aan. "Hey jij bent Luna! Mag ik met jullie beide op de foto?!" Zegt een van de andere kinderen. Ik moet lachen en kijk Milo aan. Ik kan zien dat hij het irritant vind, maar ik vind het wel grappig. We gaan met de kinderen op de foto.