Amon (Tom Riddle)

HOGWARTS YENİDEN!

Hogwarts'ın açılmasına bir kaç gün kala, profesörlerin hepsi okula çağrılmıştı. Öğrencilerden önce gelmeleri ,sene için hazırlık yapıp kendi aralarında toplanabilmeleri için imkan tanıyordu. Elbette uyulması tamamen zorunlu değildi, ancak söz konusu Minerva McGonnagall ise, uymamanız hoş karşılanmazdı.

Tom Riddle saat dokuzu yirmi geçe, sözleştikleri gibi Lyncia'nın kapısını çaldı.

"Hoş geldin Tom." Çocuğu kocaman bir gülümsemeyle karşılayarak içeri buyur etti.

"Günaydın Bay Morgan. Lyncia hazır değil mi?" Kahve ve beyaz tonlarında döşenmiş salonda, geniş kanepeye oturmuş, gözleri kadını aramıştı.

"Son kontrollerini yapıyor az sonra burada olur." Dedi adam mutfağa yönelip Riddle'a kahve doldururken.

"Gidince baykuşunuza bakacağım." Diye takıldı Riddle adama. Gerald'ın Hogwarts'a ne kadar merak duyduğunu ve içten içe böyle yetenekleri olsun istediğini biliyordu.

"45 sene gecikmesi normal mi?" Diye sürdürdü Gerald şakayı, bir yandan elinde getirdiği tüten bir bardağı Tom'a uzatmıştı.

"Sizinki biraz yolu şaşırmış olabilir." Dedi Riddle gözlerini kısarak.

Lyncia, merdivenleri elindeki kocaman valizle inerken ikisi birden Riddle'ın söylediklerine kahkahayı patlatmıştı.

"Söz seni bir gün bir şekilde okula sokacağım." Dedi Lyncia elindeki kocaman çantayı yanlarına sürüklerken.

Gerald ise kızına bakarak gülümsemişti. "Kahvaltı etmeyecek misiniz?"

"Etmesek daha iyi baba. Daha gidip yerleşeceğiz ve akşama ufak bir toplantımız var. Tom'u diğer profesörlere tanıtacağız. Bir senelik programın üstünden geçeceğiz ve daha bir sürü şey..." kadın anlatırken bile yorulduğunu gösteren bir ifade yapmıştı. Tom'u tanıtmak sanırım işin en ilginç kısmı olacaktı.

"Thomas Ritz demek ha." Gerald kaşlarını kaldırarak Tom'a dönmüştü.

"Yaratıcı olmadığını kabul ediyorum." diye gülümsedi adama omuzlarını yukarı kaldırırken.

"Epey akılda kalıcı bence."

"Hazır mısın Tom?"

Riddle kadına kafasını salladı. Ardından Lyncia ile birlikte Gerald ile vedalaştılar. Kadın babasına sımsıkı sarılırken yanağına kocaman bir öpücük kondurdu ve şömineye ilerledi.

Ellerinde eşyaları olduğu için Hogsmeade İstasyonuna  bağlanmış özel bir şömineyi kullanacaklardı. Ne de olsa savaşın ve direnişin önemli bir üyesi olan bu aileye, bakanlık birazcık iltimas geçmiş olabilirdi. Her ikisi de  tek tek yemyeşil alevin içinde kaybolduklarında, bir kez daha boş kalan ev ile birlikte Gerald arkalarından gülümsedi.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hogsmeade istasyonu için oldukça sakin sayılabilecek bir günde, ofis binasının hemen içerisindeki bir şöminenin yeşil alevleri içinde belirdiler. Uzun zamandır normal yollarla seyahat etmemiş olan Riddle, eşyalarını almaya gelen ev cinlerine elindeki çantayı verirken uç uç tozunun verdiği hissiyatı hiç özlememiş olduğunu düşünüyordu.

Pırıl pırıl bulutsuz gökyüzünün altında bulutlara yükselen kuleleriyle Hogwarts, tüm ihtişamıyla önlerinde dikilirken, birlikte ana girişin devasa kapılarından içeri girdiler. Onların girmesiyle, geniş hol boyunca yerleştirilmiş zırhlar ayaklarını yere çarparak ufak bir karşılama mesajı vermişti bile.