Amon (Tom Riddle)

KARMAŞA

OCAK 2015

Sırlar Odasının talan edilmesinin ertesi sabahı erkenden, Minerva McGonnagall uygun bir bahane bularak tüm velilere haber vermiş, öğrencilerin öğlen 15.00 treniyle, kış tatillerine bir kaç gün erken gireceklerini müjdelemişti. Okulda, çocuklar arasında erken tatilin sebebi durmadan fısıldaşılıp konuşulsa da, hepsi bu durumdan son derece memnun kaldıklarından, kimse, sabah kahvaltıda aniden kendilerine uydurulan, başarılı bir dönem geçirdikleri için ödül verildiği gibi saçma bir nedeni sorgulamamıştı. Özellikle de, dönem boyu burunları beladan karşılıklı olarak kurtulmamış Gryffindor ve Slytherinliler.

Tom Riddle, geceden beri gözlerini hiç kapatmadığı yatağında, düşünceler, senaryolar, ihtimaller içinde bir o yana bir bu yana debelenirken, çalınan kapının sesiyle sonunda yerinden kalkacak gücü bulabilmişti.

"Uyumadın mı?" dedi içeri bir hışım dalan sarışın kadın, adamın yorgunluktan morarmış gözlerine bir an için bakmıştı.

"Belki beş dakika." diye yanıtladı Riddle, kapıyı kapatıp yatağına tekrar otururken.

"Öğrenciler gittikten sonra toplanacağız. Anabelle'de gelecek."

"Gelişme var mı?" Diye sordu Riddle. Kitaptan bahsediyor, işlerine yarayacak en ufak bir ip ucunun bulunduğunu umuyordu.

"Hayır."  Dedi Lyncia adamın yanına doğru ilerlerken,

"Kahvaltı etmeyecek misin?" Diye sordu. Saati çoktan geçmiş olsa da, adamın bir şeyler yemesi gerektiğini düşünüyordu,

"Aç değilim." Diye yanıtladı Riddle, bir yandan yataktan kalkarak lavaboya doğru yönelmişti. Taş musluğu olağanca gücüyle çevirirken, akan buz gibi suya aldırmadan yüzüne çarptı, muslukta yeniden doğrulurken, aynadaki yansımasına bakmak için gözlerini kaydırdı.

"Siktir!" Diye bağırdı, panikle bir kaç adım geri çekilirken. Aynada ona bakan beyazlar içinde maskeli bir silüet gördüğünü sanmıştı.

Lyncia onun bağırışıyla lavaboya yöneldi. "Ne oldu?"

"Hiç." Dedi Riddle, gözleri aynayla yeniden buluştuğunda tek gördüğü şey kendi çehresiydi. "Bir şey gördüm sandım." Yorgun zihni ona oyun oynuyor olmalıydı.

-----------------------------------

Bir kez daha Müdür Odasında toplandıklarında, şimdiye kadar her şeyden habersiz kalmış olan Horace Slughorn'a da olayların geldiği durum itibariyle her şey anlatılmıştı. Onun dışında kalan diğer profesörler olayın dışında tutulup evlerine gönderilirken, Riddle'ın anlattığı Neville'de öğrencilerle birlikte tatile çıkmak yerine okulda kalanlar arasındaydı.

"Bunu okul yönetim kuruluna açıklamamız mümkün değil." dedi Minerva McGonnagall, bir süredir süregelen hararetli bir tartışmaya noktayı koymuştu. "Ne Amon'u ne de Riddle'ı açıklayamayız. Erken tatil konusunda bile sıkıştırmaya başladılar."

"Bu şekilde öğrenim görmeleri tehlikeli." diye çıkıştı Flitwick.

" Daha ne ile karşı karşıya olduğumuzu bile bilmiyoruz." diye yanıtladı McGonnagall, Voldemort varken, en azından tehditin boyutunu bilen Albus'un, ona göre şekil alması mümkün olabilmiş, okulu, her şeye rağmen son ana kadar açık tutabilmişti. "Öylece kapılara kilit vurmamız mümkün değil."

"Bence derdi Tom'la." dedi Neville, en azından öyle olmasını ve bir kez daha herhangi bir tehdidin büyücü camiasına şıçramamasını umuyordu. En azından İngiltereye.