"අහ්... මේ මල්ලි මෙතනත් වැඩද?"
"............................."
ඒ ඇවිත් තිබුනේ මගේ පුංචි යාලුවයි... එයාගෙ ටීම් එකයි.... ඔව් නම නොදන්නවා වුනත් මම හරියකට කතා නොකලත්..... එයා මගෙ යාලුවෙක්.... බැදීම් වලට මගේ හිතේ තියෙන බයකම මිසක්.... එයා මගේ හොදම යාලුවෙක් වෙලා ඉන්න තිබ්බා.....
"මල්ලිලා ඇතුලේ බඩු වගයක් ලෑස්ති කරන්න තියෙනවා... ඒ ටික කරලා එනකල් එක්කෙනෙක්ගෙ හෙයා එක අභිශේක් මල්ලි කරයි.... කවුරු හරි යන්න...."
"අයියා දන්නවනේ අපි වෙන වෙන අයගෙන් කරන්නෙ නෑ කරනවා නම් අයියම විතරයි... නැද්ද අභ්..."
"හරි අයියේ මන් කර ගන්නම්...."
මාත් එක්ක පරන තරහක් පිරිමහන්න වගේ එක කොල්ලෙක් කියාගෙන යද්දි එයා මගේ පිටිපස්සෙන් ඉදලා අරෙහෙම කියලා මගේ ඉස්සරහ පුටුවෙන් ඉදගත්තා....
"අඩෝ බන් මේ උබමද..... උබනෙ බන් කවදාවත්ම අයියගෙන් ඇරෙන්න වෙන කාගෙන් වත් කලර් කරන්නෙ නැත්තෙ...."
"එක ඉතිම් මං අද වෙනස් කලා.... කට වහන් පැත්තකින් හිටපන් බන්...."
මන් එයාගෙ කොන්ඩේ වොශ් කරන්න පටන් ගත්තා...
"අභි මල්ලී... අද යද්දි ටිකක් රෑ වෙයි අර කෙල්ලො ටික තාම අන්දව ගන්න ආවේ නෑනේ.... කමක් නෑ නෙද... මම ගෙදරට ගිහින් දාන්නම්...."
"හා අයියේ... කමක් නෑ...."
අමතර වැඩ කලාට මොකද ඕටී එකක් නෑ... රස්සාව දුන්නු හිතවත් කමට මම අයියට ඇත්තටම නයයි...
"ඈ... බන් ඉදුවර අයියේ.... මූගේ ලොකුකම අයියා ඉස්සරහ නෑනෙ බන්.... කොහොමද මූව මෙල්ල කලේ....."
එයා කස්ටමර් කෙනෙක් මම සේවකයෙක් වුනු නිසා මම සද්ද නැතුව මගේ වැඩේ ඉවසීමෙන් කලා....
"උබ අභිශේක්ව අදුරනවද සුපුන්...."
"මම විතරක් මොකෝ... මේ වීර පුතාව අද නම් මුලු කැම්පස් එකම දන්නවා...."
කොන්ඩේ ශේප් කර කර හිටිය මගේ අතේ තිබුන කතුර අතට තද වුනා... මොකුත් නොවුනා වගේ ඉන්න හැදුවත් දැන් හැමදාම මට මේකට හුරුවෙන්න වෙනවා කියන එක මට දැනුනා.... මම ඒක කරද්දි මේ දේ බලාපොරොත්තු වෙන්න තිබුනා....
"අභී මෙහාට එනවා...."
එයාගේ කොන්ඩේ ශේප් කර කර වුන්නු මම ඉදුවර අයියගේ ඩ්‍රසින් රූම් එකට යන්න ආවා... කවුරු හරි මගේ අතින් ඇල්ලුවා....
ඒ අත ගසලා දැම්ම මම ඩ්‍රසින් රූම් එකට ආවා....
"මොකද වුනේ මල්ලි...."
අයියට හැමදේම කිව්වට මට අද කියන්න දෙයක් නැති වුනා... හැමෝම ඉස්සරහ අම්මට බැන්න කියන්නද.... ඉදුවර අයියා උදව් කලේ මගේ අහිංසක කමට වෙනකොට එයා මන් ගැන කොහොම හිතයිද....
ඇත්ත කිව්වත්.... මගේ හිතේ තිබුන දේ කිව්වත්.... මාව විශ්වාස කරයිද.....
මම සද්ද නැතුව හිටියා....
"........................"
"වෙච්චදේ නොකියා ඔයාට උදව් කරන්න බැ මල්ලි...."
"අම්මා ආවා... කැම්පස් එකට...."
"ඉතින් අම්මා බැන්නද.... බාප්පත් ආවාද...?"
හිතුවා වගේම එයා කවමදාවත් මං කියන්න යන දේ බලාපොරොත්තු වෙලා තිබ්බෙ නෑ....
"මම කෑ ගැහුව...."
"අම්මාට...?"
".............."
"ඒත් ඇයි?......."
"................."
"සාධාරන හේතුවක් ඇති කියලා හිතනවා... අපි පස්සෙ කතා කරමු... දැන් යන්න....."
මාව විශ්වාස කරන තව කෙනෙක් හම්බවුනා....
මම ආපහු එලියට ආවා.....
"අහ්... මල්ලි මොකෝ පරක්කු...."
කින්ඩියට හිනා වෙවී සුපුන් කියන එක්කෙනා කිව්වා....
"....................."
කන්නාඩිය ඉස්සරහා පුටුවේ වාඩි වෙලා වුන්නු එයා පේන්න හිටියෙ නැහැ....
ඒ එක්කම ඉදුවර අයියා එලියට ආවා....
"කොහෙද අභිමන්‍යු....?"
"ඌට බාග වැඩ අල්ලන්නෙ නෑනෙ අයියා... ඌට තද වෙන්න ඇති ඌ යන්න ගියා....."
එයාගෙ නම් අභිමන්‍යු.... එයත් අභී කෙනෙක්... මට හිනාවක් ආවා...
ඒත්,
මට පසුතැවීමක් දැනුනා.... එක අතකින් මම ඉදුවර අයියට පාඩු කලා... අනිත් අතට එයා ගිහින් ඇත්තේ තරහෙන් කියලා හිතුනා....
ඒ කට්ටිය යන්න ගිහින් වෙඩින් එකට අන්දව ගන්න අය ආවා.....
.
.
.
.
.
.
.
.
"අයියේ වැඩේ නම් ලස්සනට කලා තෑන්ක්ස්...."
එයාලත් ගියා....
"මල්ලි යමු ගිහින් දාන්නම්...."
"හා...."
ඉදුවර අයියා වාහනේ ගේන්න ගියා... එයාගෙ ගෙදර අපේ ගමේ නොතිබුනාට එයා පරක්කු වෙන හැමදාක්ම මාව එක්කගෙන ගියා.... වෙන මොකටවත් නෙවෙයි බස් නැති නිසා.....
ඉදුවර අයියා එනකල් පාර අයිනේ ඉදිද්දී ඩිෆෙන්ඩර් එකක් ඇවිත් ඉස්සරහා නැවත්තුවා....
"නගින්න ගිහින් දාන්නම්.... ඒ එයා අභිමන්‍යු....
__________________________
මම
^_^
Nara
Love you...
YOU ARE READING
Hanahaki (yizhan) sinhala
Fanfictionපපුව හිර වෙද්දී වේදනාවක් දැනුනත්..... එලියට එන්නේ ලේ තැවරුණු රෝස පාට සකුරා පෙති වෙද්දී..... ඉතින් වේදනා වුනත්...... මන් කොහොමද දෙවියනේ හිනා නොවී අඩන්නේ..... ඒ මන් ආසම මල නේ.....
