"මං කොහොමද... තාම ඩිග්‍රී එක ඉවරත් නෑනේ...."
"මං ඒජන්සි එකට කියන්නම් මට ඕනේ අලුත්ම කට්ටියක් එක්ක ඉස්සරහට යන්න කියලා.... එයාලා මං කියන දේ අහනවා.... එතකොට අලුතින්ම ඉන්ඩස්ට්‍රි එකට එන සෙට් එකෙන් නේ ගන්න ඕනේ... ඒ කියන්නේ ඔයාලගෙන්...."
"අනේ මන්දා.... එහෙම ඕනේ නෑ.... තව පරක්කු වෙනවා එතකොට....."
"මං නිකමට ඇහුවේ මං ඒක කියල ඉවරයි...."
"ඔක්කොටම කලින් ඔයාගේ මේකප් ආටිස්ට්ව හොස්පිටල් එකෙන් එක්කගෙන යන්නකෝ...."
"ඒකත් අමතක වුනා... මං ඩොක්ටර් එක්ක කතා කරලා එන්නම්....."
"ම්ම්...."
ටික වෙලාවකින් මං ඩොක්ටර් ගාව ඉදන් එනකොට පොඩි තැන කැනියුලා එකත් ගලවගෙන.....
"යමුද...."
"මගේ හොස්පිටල් එක කියලා හිතුවද එහෙම එක්කගෙන යන්න..... අනිත් එක්ක කවුද කිව්වේ කැනියුලා එක ගලවන්න කියලා... "
"අනේ අභී යමුකෝ...."
"ඩොක්ටර් අද යන්න දෙන්න බෑමයි කිව්වා.... මට කරන්න දෙයක් නෑ...."
"එහෙනම් ඔයා ගෙදර යන්න.... මං හොරෙන් පැනලා එන්නම්.... මට නම් බෑ මෙහෙ ඉන්න...."
"ඒවා හිතන්න තිබ්බේ ගොන් වැඩ කරන්න කලින්...."
වෙච්ච දේ මතක් වෙලා අපි දෙන්නගේ මූනූ ආපහු වෙනස් වුනා....
"අයිශ්.... හරි හරි යන්න පුලුවන් දැන් යමු....."
"යෙස්..."
පොඩි එකෙක් වගේ උඩ පැන්න එයා මාවත් දාලා එකියට දිව්වා....
"අපි ඔයාගේ ගෙදරද යන්නේ අභී...."
"ඔව් අපේ ගෙදර යන්නේ...."
මං ඒ වචනේ බර කරාලා කියනකොට මං බලාගෙන කොල්ලව රතු වෙනවා....
ඒත් එක්කම ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට දානකොට මං බලාගෙන අභීගේ ඇස් ලොකු වෙනවා....
"අභිමන්‍යූ... මේක ඔයාගෙ ගෙදරද...."
"ම්ම්ම්....."
"එතකොට ඔයා ආච්චිඅම්මාගේ ගෙදරට එහා පැත්තෙද හිටියේ...."
"ම්ම්ම්...."
"ඒකද ඔයා මගේ ගෙදර තියෙන තැන ඒ දවස් වල දැනගෙන හිටියේ...."
"ම්ම්ම්...."
"මං ඔයාව දැකලා නෑනේ මෙච්චර කල් ඔයා මාව දැකලා තියෙනවද...."
"ම්ම්ම්....."
"මොකද මනුස්සයෝ ම්ම්ම්ම්...ම්ම්ම්ම්... ගාන්නේ.... හක්ක තද වෙලාද..."
"ම්ම්ම්...."
"ප#$... කිව්වා කියලා හිතා ගනින් අභී...."
"අභීහ්..... උබ ඔහොමද වැඩිමල් අයට කතා කරන්නේ...."
අභිශේක් POV
"අභී අපි ගිහින් ආච්චිඅම්මාගේ ගෙදරින් මගේ බඩු ටික අරගෙන එමුකෝ...."
"මට ආපහු එහෙට යන්න බෑ අභී.... ප්ලීස් ඒ ටික ඕනේ නෑ...."
"මගේ පොතුත් එතනනේ..."
"ඔයා ගිහින් ඉක්මනට අරගෙන එනවද මං මෙතනට වෙලා බලන් ඉන්නම්...."
"මං ඉක්මනට එන්නම් ඔයා ඔහොම ඉන්න..."
සතුටින් තිබ්බ අභිමන්‍යුගේ ඇස් හරි ඉක්මනට වෙනස් වුනා.... මං දැක්කා ඒ ඇස් වල ලොකූ බයක් එක්ක කදුලු පිරුනා.....
ආච්චිඅම්මාගේ ගෙවල් පැත්තට දුවගෙන යන ගමන් මං හැරිලා බලද්දී දැක්කා... අභී ඈතට දුවගෙන යන මං දිහා බලාගෙන ඉන්නවා....
මං දොර ඇරගෙන ඇතුලට ගිහින් මගේ ඇදුම් ටිකයි පොත් ටිකයි අරගෙන දොර වැහුවා....
මගක් දුර ආපු මං ආපහු ගිහින් දොර ඇරලා ආච්චිඅම්මාගෙයි.... මගේ අම්මගෙයි.... තාත්තාගෙයි රාමු කරපු ඵොටෝ තුනත් තුරුලු කරගෙන ගෙදර ආවා....
ගේට්ටුව ගාවින් ආව මං ගැස්සිලා ගියා.... අභිමන්‍යු මං යද්දී හිටගෙන හිටපු විදිහටම බෑග් එකත් උස්සගෙන හෙලවෙන්නේවත් නැතුව මං එන පාර දිහා බලං හිටියා....
මං එන මාව දැකලා එයා ලොකු හුස්මක් ගත්තා.... මට.නිකමට අහන්න හිතුනා ඇයි ගෙට ගියේ නැත්තේ කියලා....
"අභී ඇයි තාම ගෙට ගියේ නැත්තේ...."
"ඔයාමනේ ඔයා එනකල් මෙහෙන්මම ඉන්න කිව්වෙ...."
"අභී මොකද අනේ වෙලා තියෙන්නේ...."
බෑග් ටික බිමින් තිබ්බ මං එයාගේය උරහිස් දෙකෙන් හොල්ලලා ඇහුවේ... එයා හිටියේ හොල්මනක් දැක්කා වගේ බය වෙලා සුදුමැලි වෙලා.....
"ආපහු ඒ ගෙදරට යන්න එපා අභී.... ඒ ගෙදර තියෙන මතක හොද නෑ.... මං කැමති නෑ ඒ ගෙදර දිහා බලන්නවත්...."
"ආය එහෙම මොකුත් වෙන්නේ නෑ අභිමන්‍යු බය නොවී ඉන්න...."
"ඒත් වෙන්න පුලුවන් හැමදේම සිද්ද වුනේ ඒ ගෙදරත් එක්ක...."
"ඔයා හිතනවා වැඩියි.... මට බඩගිනියි...."
මං අභීව ඇදගෙන දොර ගාවට ගියා....
අභි දොර අරිද්දිම මං ඇතුලට යන්න හදද්දී අභිමන්‍යු මාව ආපහු ඇදලා ගත්තා...
"ඒ පාර මොකෝ..."
_____________________
මම
^_^
Nara...
YOU ARE READING
Hanahaki (yizhan) sinhala
Fanfictionපපුව හිර වෙද්දී වේදනාවක් දැනුනත්..... එලියට එන්නේ ලේ තැවරුණු රෝස පාට සකුරා පෙති වෙද්දී..... ඉතින් වේදනා වුනත්...... මන් කොහොමද දෙවියනේ හිනා නොවී අඩන්නේ..... ඒ මන් ආසම මල නේ.....
